مقاله

 

 

تاریخ انتشار : 01.08.2016



عاقبت رفرمیزم سندرز و دور آخر رقابت بین دو خط ارتجاعی در انتخابات امریکا

سعید صالحی نیا


salehinia@aol.com
31 جولای 2016-

مقدمه:


صحنه های "انتخابات" ریاست جمهوری امریکا را دنبال می کنیم . هم از جهت تاثیری که تحولات امریکا روی موازنه قدرتهای سرمایه داری می گذارد و هم از این جهت که درسهای مهمی برای مبارزان راه آزادی است.من مدتهاست دارم این صحنه ها را بررسی می کنم و بصورت مقالاتی تقدیم آزادیخوهان فارسی زبان می کنم(*). امید من اینست که این مقالات کمکی باشد برای این عزیزان.


کنوانسیونهای احزاب دموکرات و جمهوریخواه طی دو هفته گذشته ، سر انجام دو کاندید نهائی را رسما جلوی ویترین قرار داد.خانم هیلاری کلینتون شد کاندید حزب دموکرات و اقای دونالد ترامپ کاندید حزب جمهوریخواه نامیده شد.این در حالیست که هردوی اینها طبق امارها مورد بی اعتمادی اکثریت مردم قرار دارند.وضعیتی بسیار پیچیده که فقط در پرتو بحران عمومی بی اعتمادی مردم نسبت به حکومت و ناتوانی نظام سرمایه داری در پایان دادن به بحران سراسریش قابل فهم است.
در این مقاله چند نکته را مورد بررسی قرار می دهم:

(1)بحران درون کنوانسیونهای احزاب دموکرات و جمهوریخواه:


الف: حزب دموکرات"


قبل از اغاز کنوانسیون حزب دموکرات ، ویکی لیکس سندی منتشر کرد که نشان می داد رهبری این حزب عمدا بر علیه برنی سندرز تبلیغات کرده تا او نتواند در انتخابات بر رقیب خود خانم کلینتون پیروز شود. انتشار این سند باعث شد که دبیر حزب دموکرات مجبور شود استعفا بدهد! جالبست که ویکی لیکس و اقای اسانژ رسما در حال تاثیر گذاری در انتخابات امریکا و افشاگری هستند و اعلام کرده اند که اسناد بیشتری در مورد افتضاحات انتخاباتی حزب دموکرات دارند.


نمایندگان حامی برنی سندرز که نزدیک به دو سوم نمایندگان خانم کلینتون بودند در این کنوانسیون همجنان به حمایت ار برنی سندرز ادامه دادند و در بیرون کنوانسیون هم تظاهراتی در دفاع از برنی سندرز و بر علیه خانم کلینتون ادامه داشت.


کنوانسیون حزب دموکرات علامت بحران عمیقی بود که درون این حزب در مورد انتخاب کاندید ایجاد شده و امارها نشان می دهد که اکثریت مطلق حامیان برنی سندرز نمی خواهند به خانم کلینتون رای دهند.بواقع حزب دموکرات نتوانسته حامیان برنی سندرز را فریب دهد و به حمایت از خانم کلینتون وادار کند حتی وقتی مردم را به ترس از دونالد ترامپ توجه می دهد!


هنوزافشاگریها چه از سوی حزب جمهوریخواه و چه حامیان سندرز بر علیه خانم کلینتون ادامه دارد و انشقاق درون این حزب نگرانیهای وسیعی را برای حامیان کلینتون بر انگیخته.

ب: حزب جمهوریخواه:

در کنوانسیون حزب جمهوریخواه هم بحران و درگیریها کم نبود. حامیان ترامپ مورد تهاجم وسیع و سیستماتیزه جمهوریخواهانی بوده اند که مدعی هستند دونالد ترامپ واقعا یک جمهوریخواه نیست و سیاستهای داخلی و خارجی او ربطی به سیاستهای این حزب ندارد.از دید من کاملا درست می گویند.ترامپ سیاست خارجی عجیبی را ارائه داده که بیشتر کناره گیری از نئوکانیزم است و بیشتر به ناسیونالیزم درون گرا شبیه است.نئوکانیزم که در دوران بعد جنگ سرد توسط هر دو حزب امریکا با درجاتی دنبال می شد الان توسط ترامپ و حتی گرایشات حزب دموکرات مثل سندرز و بخشا خانم کلینتون دیگر حمایت نمی شود.
کمپین ضد ترامپ توسط بخشی از حزب جمهوریخواه همچنان ادامه دارد.ترامپ با وچود گرفتن رای وسیع از مردم توسط بدنه و رهبری حزب جمهوریخواه با تردید و مخالفت بدرقه شدو این وضعیت هم در تاریخ این حزب کاملا ویژه و عجیب است.


(2)برنی سندرز و پایان هیاهوی "انقلاب سیاسی"!، بحران در کمپ حامیان سندرز:

برنی سندرز با شعار "می رویم در کنوانسیون حزب دموکرات تا تغییرات را ادامه دهیم" میلیونها حامیش را در انتظاری دردناک رها کرد. قبلا در مقالاتم از تناقض سیاسی او صحبت کردم . او بواقع یک رفرمیست نظام سرمایه داری است و با بازی با توهمی بنام "انقلاب سیاسی" میلیونها مخالف نظم موجود و گرایشات رادیکال و نسل چدیدی را بدنبال خود کشاند و مجموعا بیش از 13 میلیون رای را به خود اختصاص داد. من از همان ابتدا توضیح دادم که چرا سوسیال دموکراسی برنی سندرز به نتتیجه نخواهد رسید و شعار انقلاب سیاسی او یک دروغ است و بس.
برنی سندرز با وچود اینکه فهمید که حزب دموکرات تلاش داشته او را با تقلب شکست دهد همچنان به حمایت از کاندید شدن کلینتون ادامه داد و در کنوانسیون هم ناامیدی و تاسف حامیانش را باعث شد.
واقعیت اینست که نظام سیاسی امریکا فاسد است و اولین قدم برای پایان دادن به وضع موجود باید سازماندهی حزب مستقل مردم امریکا باشد که با برنامه سوسیالیستی بتواند الترناتیو وضع موجود باشد.
برنی سندرز می توانست از موقعیت بسیار استقنائی خود برای پیشبرد دینامیزم مترقی استفاده کند اما ترچیح داد که به حمایت از کلینتون " بر علیه ترامپ" بپردازد و به توهم " انتخاب بد و بدتر" دامن بزند!
او مدعی شد که "بعد از پیروزی کلینتون او تلاش خواهد کرد که جنبش خود را ادامه دهد"! سیاست سندرز ما را بیاد توده ایزم ایرانی می اندازد که بین دو جناح ارتجاعی همواره تلاش داشته که جناح "مترقی تر" را تقویت کند! سندرز هم از همین طایفه است!

(3)حامیان برنی سندرز و ادامه جنبش اعتراضی بر علیه وضع موجود:

در برخی امار بیش از 90 در صد حامیان سندرز اعلام کرده اند که به کلینتون رای نمی دهند.سوال اینست که سرنوشت جنبشی که پشت سندرز سازمان یافت چه می شود؟ این جنبش بخشیش ادامه جنبش اشغال امریکاست و بخشیش گرایشات رادیکال و جوانی هستند که برای اولین بار وارد عرصه سیاست شده اند و از کلیت وضعیت موجود و سیاستمداران احزاب موجود ناراضی است.
این جنبش دارد در فضای الترناتیو مثل فیسبوک و تویتر همجنان بحث می کند و بن بستی که سندرز جلوی انها گذاشته می شکافد و تلاش دارد راه حل بیابد.بخشی از اینها تلاش دارند حزب سبز و کاندید ان را حمایت کنند و خوشبختانه برخی دارند عمیقتر فکر می کنند.سازماندهی حزب مستقل مردم !
چیزی که ضعف مهم جنبش اشغال هم بود.جنبش اشغال را هم گرایشات انارشیست ضد حزبی و لیبرالهای حامی حزب دموکرات به انحراف کشاندند و اخته کردند. امید من اینست که اینبار جنبش حامی سندرز به همان سرنوشت دچار نشود!

(4)حکومت امریکا به کجا می رود؟

همانطور که گفتم هر دو جناح حکومت امریکا در حال جدا شدن از سیاست نئوکان هستند.بحران جهانی سرمایه تاثیرات عمیقی در توان نظامی امریکا و سیاست خارجی امریکا بدنبال داشته. امریکا از درون دچار یک نارضایتی وسیع است. فقر و بیکاری وجنگهای نژادی دارد جامعه امریکا را می ترکاند.
برای بازسازی اقتصاد امریکا به برگشت سرمایه امریکا نیاز است. همان فرار سرمایه ای که بعد فروپاشی بلوک شرق تشدید شد .نئوکانیزم بواقع روکش حمایتی این فرار سرمایه بود.اگر سرمایه باید به امریکا برگردد مسئله اینست که چگونه؟
فرار سرمایه از امریکا تابع قوانین کسب سود سرمایه داری بود اما برگرداندن سرمایه به امریکا مستلزم کنترل دولتی و استفاده از قوانین است. وضغ مالیات بالا برانها که سرمایه در خارج دارند و سوبسید دادن به انها که در داخل سرمایه می گذارند.اینها هیچکدام با نئوکانیزم نمی خواند بیشتر به نوعی میدیریت دولتی مدل کینز نیاز دارد.لذا؟ امریکا گرائی ترامپ یا خانم کلینتون با هر درجه از رقت بواقع چرخش سیاستگذاری کیفی نیاز دارد.

نزدیک به 100 روز تا روز انتخابات ریاست جمهوری امریکا باقیست و هنوز باید صحنه ها را از نزدیک دنبال کرد.حکومت امریکا و جناح هایش بیشتر و بیشتر و دقیق تر در مورد برنامه های حکومتیشان خواهند گفت.انچه روشنست اوبامائیزم و بوشیزم دیگر تکرار شدنی نیستند.
 

 

________________________________________________________

  Share

توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام دریافت نمیشود.

: اسم
: ایمیل
پیام

 

مقاله ها   |    نظریات   |    اطلاعیه   |    گوناگون    |      طنز     |      پیوندها    |    تماس

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه تیف) مانع ندارد