|
تاریخ انتشار : 10.01.2017
در ستایش دیکتاتور؟!
آنچه پس از مرگ رفسنجانی نوشته‌اند
ف.تابان
«هیچ کس بخش های عمده و خونین کارنامه هاشمی رفسنجانی را نفی نمی
کند، پس علت ستایش از او چیست؟ اگر برای «پیشرفت رفرم» باید بر
جنایت ها چشم پوشید، ارزش های دموکراتیک را بی بها کرد و به تقدیس
دیکتاتورها پرداخت، پس بفرمائید، این گوی و این میدان، اما لطفا
نگویید این «رفرم» چیزی بیشتر از آن خواهد بود که «عالیجناب سرخ
پوش» قهرمانش باشد.»
«منافع» در سیاست همواره حرف اول را می زند. غالب کسانی که از شب
گذشته تا به حال به مستقیم و غیرمستقیم به تقدیس اکبر هاشمی
رفسنجانی به بهانه های مختلف مشغول هستند همان ها هستند که وقتی دو
ماه پیش فیدل کاسترو رهبر انقلاب کوبا درگذشت بی هیچ شبه و تردید
او را یک «دیکتاتور» خواندند و محکومش کردند.
فضایی که این روزها در حال شکل گیری است، مشابه همان فضایی است که
در یک سال و خرده ای پیش در زمان انتخابات مجلس و خبرگان شکل گرفت.
آن زمان اما اگر پیوستن به جبهه ی اکبر هاشمی رفسنجانی با توجیه
حذف «مثلث جیم» صورت می گرفت، این بار این تجلیل بی بهانه ای و
مستقیما به خاطر «شخصیت» و «نقش» اکبر هاشمی رفسنجانی در نظام
جمهوری اسلامی صورت می گیرد.
هیچ کس بخش های عمده و خونین کارنامه ی هاشمی رفسنجانی، از
سازماندهی ده ها ترور در ایران و خارج از ایران، از قتل و کشتار
نویسندگان و تلاش برای امحای دسته جمعی اعضای کانون نویسندگان
ایران، از دست داشتن در هزاران اعدام و قتل عام سیاسی مخالفان، از
نشاندن علی خامنه ای بر گلوگاه مردم ایران، تا برخورد با ملایمترین
مخالفان حکومت اسلامی و… را نفی نمی کند. اما چه چیز باعث می شود
که علیرغم این کارنامه ی خونین و سیاه، داوری در مورد هاشمی
رفسنجانی در جامعه ی ما تا این اندازه متفاوت باشد؟
به نظر می رسد سال هاست اختلاف بین آن ها که در چارچوب این حکومت
منافعی را می جویند با آن ها که خواهان برافکندن آن هستند، از
موضوعات تاکتیکی و سیاسی و خط مشی گذشته و به اختلاف در ارزش ها و
آرمان رسیده است. هیچ تاکتیک سیاسی نمی تواند امروز از هاشمی
رفسنجانی یک قهرمان و یا یک منجی بسازد بدون آن که اندیشه های
آزادی خواهانه و دموکراتیک و عدالت جویانه را به مسلخ ببرد و اگر
هم از دیکتاتوری ارزش نمی سازد، اما اغماض و کرنش در برابر آن را
رواج ندهد.
حال اگر برای «پیشرفت رفرم» باید بر جنایت ها چشم پوشید، ارزش های
دموکراتیک را بی بها کرد و به تقدیس دیکتاتورها پرداخت، پس
بفرمائید، این گوی و این میدان؛ اما لطفا نگویید این «رفرم» چیزی
بیشتر از آن خواهد بود که «عالیجناب سرخ پوش» قهرمانش باشد!
________________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|
