"بد حجابی"، تاکتیک بد فرجام روحانیون سُنتی


منصور امان



پس از سالها تجربه و تمرین در پهنه راز و نیاز، مایه شگفتی نیست که مُلاهای سُنتی برای حفظ نفوذ خود در هیرارشی قُدرت، سوراخ دُعایی پیدا کرده باشند. با این وجود، انتخاب "بدحجابی" و "بی حجابی" به مثابه روزنه ای برای رسیدن این هدف اگر چه به گونه زیرکانه ای یک مخرج مُشترک با باند نظامی – امنیتی ولی فقیه پیشنهاد می کُند که در آن خدمات و نقش آفرینی این طیف به گونه مطلوبی برجسته می شود اما همزمان، این سازگاری منافع به دشواری قادر است از آنها شریکی با حُقوق برابر بسازد.

تمرکُز گرایش سُنتی روحانیون بر مساله محبوب آنها یعنی، پوشش زنان، رابطه مُستقیمی با آخرین رده بندی آنان در جدول تقسیم قُدرت و ثروت دارد. به همان میزانی که آیت الله خامنه ای و شُرکا، دایره تاثیرگُذاری پایگاه مذهبی پیشین "نظام" را با هدف انحلال آن در بوروکراسی ولایت فقیه محدود می کند، بر کوشش اینان برای پُر رنگ کردن نقش خویش از طریق به میدان آوردن مولفه های ایدیولوژیکی که "دستگاه روحانیت" متولی آن است نیز افزوده می گردد.

آیت الله ها گُلپایگانی، مکارم شیرازی، علوی گُرگانی و جُز آنها که در روزهای اخیر در هر فُرصتی عمامه به زمین می کوبند تا مُشتریان بیشتری برای معرکه "بدحجابی" و "بی حجابی" جمع کنند، بیش از همه به دره عمیقی که بین آنها و خواسته ها و نیازهای مُبرم و واقعی جامعه وجود دارد، اشاره می کنند. آنها ترجیح داده اند به جای برآشُفتن هزینه دار از – برای مثال - تجاوز به زندانیان زن و مرد، به گونه سود آوری از روسری و آستین کوتاه برآشُفته شوند.

"مراجع" مزبور و طیفی که نمایندگی می کنند به دُرُستی گمان می برند که آیت الله خامنه ای نه تنها راه نقش آفرینی آنها از این کانال را نمی تواند مسدود کند بلکه، با توجه به بُحرانی که در آن دست و پا می زند و نیازهای امنیتی پیوسته به آن، به استقبال از این امر نیز شتافته و با مُشوقهایی درخور همراه می سازد.

اما مُحاسبه آیت الله ها پیرامون آثار مادی ابتکار خود در بهبود رُتبه شان در پلکان "نظام" چندان با واقعیت سازگار نیست. آنها بر خلاف آنچه که آرزو دارند نه به شریک بلکه، به پادوهای با دستمُزد بالای آن تبدیل خواهند شد زیرا فرمانها و امر و نهی مذهبی زمانی می تواند به منبع قُدرتی برای صادرکنندگانش بدل گردد که به یک نیروی اجتماعی مووثر و باورمند بدان تکیه زده باشد.

این در حالی است که پایگاه سُنتی "آقایان" برای بسیج مومنان حول فرمانهای حلال و حرام که معمولا در میان عقب مانده ترین اقشار اجتماعی به لحاظ فرهنگی قرار دارد، دیری است که به تیول قُدرت رسمی در آمده است و ولی فقیه به مدد خزانه دولتی از "مُقلدان"، کیک گاز زن و ساندیس سر کشهای فعال ساخته است.

بی پُشتوانگی عینی آیت الله ها، تاکتیک مُبارزه با "بد حجابی" و "بی حجابی" آنها را علیه خودشان به کار می اندازد زیرا نیرویی که گرد این موضوع به جولان در می آید، دقیقا همان گرایشی را تقویت می کند که از "مراجع عُظام"، مترسک سر جالیز حُکومت ساخته است.

برای آقای خامنه ای که با کمبود جدی مشروعیت سیاسی و دینی به منظور توجیه اقدامات حُکومت اش علیه شهروندان کشور روبرو است، اقدام داوطلبانه "عُلما"ی سالخورده برای سواری دادن، باری بهتر از خزیدن روی نشیمن است، ضمن آنکه مانع نق زدن بیشتر راست سیاسی زیر خیمه ولایت هم می شود.

 

_______________________________________