تاریخ انتشار : 27.02.2017

قهوه خانه

 زری اصفهانی

آنجا که شب به انتهای افق میرسد
و انتهای سفر
یک قهوه خانه است

درپشت میزهای چرب
و آن درخت های ایستاده به سایه
دیوار ریخته
یک حوض سبز آب
و یک کلاغ تشنه که از راه میرسد
و یک مسافر تنها
با جرعه های تلخ چای

آنجا که زاده میشوم از آغاز"
و دشت در هردو سوی کوه پرا ز خار است
درهردوسوی کوه"

لبخند میزند مسافر و درپشت میز چرب

با جرعه های تلخ چای می اندیشد

آن قهو ه خانه انتهای< راه طی شده> ما بود
آن قهوه خانه ای که خالی و متروک بود"

درپشت میزهای چرب
جز او کسی نبود
جز آن مسافر تنها

ویک کلاغ تشنه
بر
پاشویه شکسته آن حوض آب سبز

 

________________________________________________________

توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام دریافت نمیشود.