|
تاریخ انتشار :15.03.2016
راهکار اوباما: یک عراق، دو عراق، صد عراق
منصور امان
آقای اوباما در گُفتُگویی با مجله "آتلانتیک" پیشنهاد کرده است
جمهوری اسلامی و عربستان، منطقه را بین خود تقسیم کنند و از این
طریق به "صُلح سرد" برسند. آیا این سُخنان نشانه تحول تازه ای در
سیاست ایالات مُتحده پیرامون راه حل کاهش تنشهای موجود در
خاورمیانه است؟ واقعیت حاضر در منطقه به این سووال پاسُخ منفی می
دهد.
پیشنهاد یاد شده بخشی از گُفته های رییس جمهور آمریکا است که مجله
"آتلانتیک" آن را در یک نوشته 19 صفحه ای زیر نام "دُکترین اوباما"
مُنتشر ساخته و در آن سیاست خارجی آمریکا در دوران ریاست وی را جمع
بندی کرده است.
همانگونه که از تیتر نوشته مزبور نیز برمی آید، تدبیرهای ارایه شده
از سوی آقای اوباما نه محصول یک یافته روز یا سیاست مرحله ای، بلکه
برآیند دُکترینی است که منافع درازمُدت و استراتژیک ایالات متحده
را بازتاب می دهد. از این زاویه، ایده تقسیم کیک خاورمیانه به گونه
ای که اختصاص بُزُرگترین قطعه آن به آمریکا را تضمین کند، پیشینه
ای به دیرینگی لشکرکشی به عراق دارد.
آثار و پیامدهای این سیاست در هیچ نُقطه ای به روشنی عراق مُحاسبه
پذیر و قابل نتیجه گیری نیست؛ جایی که آمریکا با هدف سفت کردن پای
خود در آن و از این طریق در "نظم نُوین جهانی"، گُشاده دستانه به
تقسیم منافع پرداخت و همه طرفهای علاقمند و از جُمله رژیم
بُنیادگرای جمهوری اسلامی را گرد میز ضیافت نشاند.
بخشی از جُزییات مُعامله با مُلاها را آقای زلمای خلیل زاد، سفیر
پیشین آمریکا در سازمان ملل، عراق و افغانستان در کتابی که به
تازگی منتشر ساخته (فرستاده)، فاش کرده است. او در این رابطه از
جُمله به گفتگوهای محرمانه با حاکمان ایران پیرامون "تشویق شیعیان
عراق به نقش سازنده" در اشغال عراق و اقدام مُشترک در برکناری آقای
ابراهیم جعفری از نخست وزیری و جایگُزنی وی با آقای نوری المالکی
اشاره کرده است.
دستاوردهای این سیاست، امروز در برابر چشم همگان است؛ عراق به
جهنمی برای شهروندانش، به بهشتی برای بُنیادگرایی مذهبی زیر پرچم
شیعه و سُنی و به کانون کشت و انتشار تروریسم، فرقه گرایی و جنگهای
مذهبی بدل گردیده است. شُرکایی که ایالات مُتحده آنها را "سهامداران
خاموش" می خواست، به بازیگران فعال فرا روییدند.
منطقه ای که آمریکا بدین گونه شکل داد، اینک با بُحرانهای بُزُرگ
تر و آشوب بیشتر روبرو است و بیش از هر زمان دیگر از ثبات فاصله
دارد. دامنه تباهی و هرج و مرجی که خاورمیانه را در خود فرو برده،
در این میان در شکل تروریسم کور و سیل آوارگان، به اروپا و آمریکا
نیز گُسترش یافته است.
مفهوم عملی راهکار آقای اوباما، تکثیر مُدل عراق در هر نُقطه دیگر
خاورمیانه است که به چهارراه برخورد منافع خارجی گوناگون تبدیل شده
یا خواهد شد. او بدینوسیله خواهان فعال کردن پتانسیل مُخربی است که
ایالات مُتحده نشان داده توانایی سیاسی یا نظامی مُدیریت و کُنترُل
آن را ندارد.
نقشه "تقسیم منطقه" نه فقط جدید نیست، بلکه واقعیت تازه ای نیز
ایجاد نمی کند، چون به هر رو تقسیم مورد نظر به صورت دوفاکتو انجام
یافته و گرد آن بلوک بندییهای مُدعی نفوذ، زمین و جمعیت شکل گرفته
اند. پیشنهاد آقای اوباما فقط در پی رسمیت دادن به این اغتشاش زیر
نام "همزیستی" و تبدیل بربریت مذهبی به نظم منطقه ای است.
________________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|
