مقاله

 

 

اطلاعیه مشترک کانون نویسندگان ایران در تبعید و انجمن قلم ایران در تبعید

 

مردم ایران

کشتار وحشیانه زندانیان سیاسی را از یاد نخواهند برد

 

بازگوئی درد جان­کاهِ کشتار همگانی زندانیان سیاسی در سال 1367، همواره ازدرونۀ جسم و جان و عاطفۀ جهان  ستم­دیدۀ مردم ایران سرریز می­شود تا هربار به گونه­ای دیگر از این ستم سخن بگوید و داغ درونۀ خود را با آب سوگ­واره­­­­ها و در پی­گرفتن ره یافت­های رهائی جو آرامش بخشد.

ذهن زخم­خوردۀ انسان امروز، از کشتار و سرکوب و بی­عدالتی بی­زار است. بیش از سی سال است که رژیم تبه­کار جمهوری اسلامی می­کشد و همواره این داغ تازه می­شود.

آنان که می­گویند؛ «نه می­بخشیم، نه فراموش می­کنیم» نه در اندیشه انتقام­اند و نه سرِ سازگاری با کشتار و اعدام دارند. ولی، مگر می­توان فراموش کرد و بخشید؟ بشریت چگونه از کشتار ملیون­ها انسان در جنگ دوم جهانی و یا در بمباران هیروشیما و ناکازاکی و یا جنگ­های خانمان­سوزِ همین دهۀ گذشته در یوگوسلاوی، رواندا، افغانستان، عراق، فلسطین و غیره درس گرفته است؟ چه کسی با بخشیدن جنایت­کارانی که دست و ذهن­شان آلوده به خون جان انبوه بی­شمار انسان است توانسته است جلوی ادامۀ ستم و خون­ریزی را در نامردمی­های این جهان بگیرد؟ وجدان بیدار بشریت، در دادگاه آرمان­خواه خود چه می­جوید که میل به عدالت، این چنین در افق سوزان پیش چشم ما روزبروز شکوهمند و برجسته تر می­شود؟

پیکار دلاورانۀ مردم ایران در سال گذشته نشان داد که ستم و کشتار بی­پاسخ نخواهد ماند و خواست انسانی مردم ایران برای ره یافت به یک زندگی آزاد انسانی و یک دنیای بهتر امری فراموش شدنی نیست.

جامعه ما پاسخ ستم را با پیکار برای بنای یک زندگی انسانی و تحقق دیرینۀ آرزوهائی پِی خواهد گرفت که نور را به جای تاریکی و شادی و به روزی را به جای ستم و غم می­نشاند.

آنان که در جریان قتل عام زندانیان سیاسی، جان شکوهمند خود را در زندان­­های رژیم تبه­کار جمهوری اسلامی از دست دادند، ریشه­های درختی را آبیاری کردند که سرسبزی شاخه­هایش نشان رویش هستی آزاد و پر از جوشش و سازندگی­ست.

کانون نویسندگان ایران در تبعید و انجمن قلم ایران در تبعید، یاد گران ­قدر همۀ جان­های آزاد را که در هجوم جنایت­کارانۀ جمهوری اسلامی امکان ادامۀ زندگی نیافتند گرامی می­دارد و با فراخوان خود به همۀ وجدان­های بیدار، خواهان برپائی دنیائی­ست که انسان در آن به خاطر سیرکردن شکمش و بیان اندیشه­­هایش دچار درد و زجز، شکنجه و زندان و اعدام نشود.

 

به ­یاد همۀ جان­های آزاد که امکان زیستن را از دست دادند

 

کانون نویسندگان ایران در تبعید و انجمن قلم ایران در تبعید

شهریور ١٣٨٩

 

 

www.iwae.org                             www.iran-pen.com

            center@iran-pen.com                    kanoon_dt@yahoo.com                 

 

_______________________________________________________

: اسم
: ایمیل
پیام

 

مقاله ها   |    نظریات   |    اطلاعیه   |    گوناگون    |      طنز     |      پیوندها    |    تماس

-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
کليه حقوق محفوظ ميباشد.
نقل مطالب با ذکر منبع (شبکه تیف) مانع ندارد