تاریخ انتشار :24.03.2016

خودکشی اروپا در رابطه با ترکیه

تی یری میسان

ترجمه : حمید محوی

طی مصاحبۀ مطبوعاتی 18 مارس 2016، رئیس اتحادیۀ اروپا دونالد تاسک Donald Tusk (یک لهستانی که از منافع آلمان دفاع می کند)، بنظر می رسد که خشم رئیس هیئت، ژان کلود یونکر Jean-Claude Juncker (یک لوکزامبورژوائی که از منافع ایالات متحده دفاع می کند) را تسکین می دهد. البته برای سعادت بزرگ نخست وزیر شوخ طبع ترکیه احمد داووداغلو.



« دموکراسی تراموائی است که سوار می شویم، برای رفتن به جائی که می خواهیم برویم و پیاده می شویم » (رجب طیب اردوغان 1996)

شورای اروپا در 17 و 18 مارس 2016 طرحی را برای حل مسئلۀ موج عظیم مهاجرانی که از ترکیه می آیند به تصویب رساند (1). 28 رئیس دولت تمام درخواست های آنکارا را پذیرفتند.

پیش از این ما در مورد شیوه ای که ایالات متحده از رویدادهای خاور نزدیک برای تضعیف اروپا استفاده می کند تحلیل هائی را عرضه کردیم (2). در آغاز بحران کنونی « مهاجران » ما جزء نخستین تحلیل گرانی بودیم که گفتیم این رویدادها عامدانه تحریک شده و به مسائل غیر قابل حلی خواهد انجامید (3). متأسفانه تمام تحلیل های ما به اثبات رسید و از آن تاریخ مخالفان ما به شکل گسترده نظریات ما را پذیرفتند.

برای این که در این تحلیل تأملات بیشتری داشتیم، در اینجا می خواهیم به بررسی شیوه ای که ترکیه بازی را بدست گرفته و نابینائی اتحادیه اروپا و پافشاری در عقب ماندن از درک رویدادها بپردازیم.

بازی رجب طیب اردوغان

رئیس جمهور اردوغان یک مرد سیاسی عادی مثل دیگر مردان سیاسی نیست. و بنظر نمی رسد که اروپائی ها، مردم و رهبران سیاسی اروپا به این موضوع آگاه باشند.

اولاً، اردوغان به جریانی به نام «بینش ملی» در ترکیه تعلق دارد، که یک جریان اسلامگرای پانترکیست وابسته به اخوان المسلمین در مصر است و طرفدار تجدید حیات خلیفه می باشد (4). به گفتۀ او و به همین گونه به گفتۀ هم پیمانانش در حزب حرکت ملی، ترک ها از نوادگان قوم هون و آتیلا هستند که آنها نیز به سهم خود فرزندان گرگ استپ در آسیای مرکزی بودند، و استقامت و سرسختی آنها را به ارث برده اند. بر اساس راویان اخبار شکر شکن شیرین گفتار آنها نژاد برتری را تشکیل داده و فرمانروائی بر تمام جهان در سیرۀ آنها نوشته شده و برای چنین امری فراخوانده شده اند. روح آنها نیز اسلام است.

رئیس جمهور اردوغان تنها رئیس دولت در جهان است که مدعی ایدئولوژی برتری قومی بوده و کاملاً با آریانیسم نازی قابل مقایسه است. او در عین حال تنها رئیس دولت در جهان است که جنایاتی را که در تاریخ ترکیه صورت گرفته نفی می کند، به ویژه کشتار غیر مسلمانان توسط سلطان عبدالحمید دوم (کشتارهای حمیدی بین سالهای 95-1894 : دست کم 80000 مسیحی به قتل رسیدند و 100000 مسیحی به زور به حرمسرا ضمیمه شدند)، سپس جریان ترک های جوان که مسئول قطع نسل ارامنه؛ آشوری ها، کلدانی ها، سیرنیاک ها، یونانیان و یزدانی ها بین سال های 1915 تا 1923 بودند : دست کم 1200000 نفر انسان به قتل رسیدند، این نسل کشی به کمک افسران آلمانی انجام شد که رودلف هوس Rudolf Höß یکی از آنها بود، این فرد همانی است بعداً مدیریت اردوگاه آشویتز را به عهده خواهد داشت (5).

در هفتادمین سالگرد آزادی از کابوس نازی، رئیس جمهور ولادیمیر پوتین اظهار داشت که « ایدئولوژی های برتری نژادی و تبعیض گرا موجب برپائی خونبارترین جنگ تاریخ شد » (6). سپس، طی سخنرانی، بی آن که از ترکیه نامی ببرد، ولادیمیر پوتین به تمام روس ها آماده باش اعلان کرد تا در صورتی که ضرورت ایجاب کند یک بار دیگر عهد و پیمان خود را با شهادت نیاکانشان برای نجات اصل برابری بین انسان ها تمدید کنند.

ثانیاً، باید دانست که رئیس جمهور اردوغان تنها از سوی یک سوم جمعیت ترکیه پشتیبانی می شود، و با اعمال زور حکومت می کند. بطور مشخص مشکل است بدانیم که مردم ترکیه چه فکر می کنند، زیرا نشر هر گونه اطلاعاتی که قانونیت رئیس جمهور اردوغان را زیر علامت سؤال ببرد به عنوان تعرض به امنیت دولت تلقی شده و فرد خاطی فوراً به زندان محکوم خواهد شد. با وجود این، اگر به آخرین بررسی های رسمی مراجعه کنیم، در اکتبر 2015 کمتر از یک سوم رأی دهندگان از او پشتیبانی کرده اند. این حجم کمتر از آرای نازی ها در سال 1933 است که %43 از آرای مردم را بدست آورده بودند. به همین دلیل می توانیم حدس بزنیم که رئیس جمهور اردوغان انتخابات قانونگذاری را با دستکاری در صندوق آرا برنده شده است. چند مثال :

1) رسانه های مخالفان را خفه کردند : روزنامه های بزرگ « حریت » و «صبح» و به همین گونه تلویزیون ATV توسط اوباش های مزدور حزب حاکم مورد حمله قرار گرفت. طی عملیات تجسسی روزنامه نگاران و رسانه ها به پشتیبانی از تروریسم و توهین به رئیس جمهور اردوغان متهم شدند، سایت های انترنتی وب قفل شد، خدمات انترنتی شبکه های تلویزیونی مخالفان را از برنامۀ خود حذف کردند. سه شبکه از پنج شبکۀ تلویزیون ملی که شبکۀ رسمی یکی از آنها می باشد و در برنامه قرار گرفت که به روشنی مدافع حزب حاکم است. شبکه های ملی دیگر Bugün TV و Kanaltürk توسط پلیس بسته شد.

2) یک دولت خارجی، یعنی عربستان سعودی 7 میلیارد لیور برای متقاعد ساختن رأی دهندگان در پشتیبانی از اردوغان پول خرج کرده است ( معادل تقریباً 2 میلیارد یورو).

3) 128 کارمند سیاسی حزب چپ از سوی اوباش های مزدور وابسته به رئیس جمهور مورد حمله قرار گرفته اند. چندین نامزد انتخاباتی و گروه آنها مورد ضرب و جرح قرار گرفتند. بیش از 300 فروشگاه کرد تخریب و غارت شده است. ده ها نامزد حزب چپ طی اردوی انتخاباتی به شکل موقتی بازداشت شدند.

4) بیش از 2000 نفر از مخالفان طی اردوی انتخاباتی کشته شدند. این قتل ها یا به شکل سوء قصد و یا به شکل سرکوب دولتی علیه حزب کار کردستان صورت گرفته است. چندین دهکده در جنوب شرقی کشور به شکل جزئی توسط زره پوش های ارتش تخریب شد.

از وقتی که اردوغان انتخاب شد، بارانی از سرب روی کشور فرود آمد، و کسب اطلاع از دولت ترکیه از طریق نشریات ملی ناممکن گردید. روزنامۀ اصلی « زمان » تحت قیومیت او بوده و کاری نمی کند بجز مدیحه سرائی برای اردوغان سلطان بزرگ. در بی اعتنائی تمام و کمال اروپائی ها، جنگ داخلی در شرق کشور بیداد می کند، و با تکرار عملیات تروریستی به آنکارا گسترش یافته است (7).

اردوغان تقریباً به تنهائی با یک گروه محدود از جمله نخست وزیر احمد داووداغلو حکومت می کند. او رسماً طی اردوی انتخاباتی اعلان کرد که قانون اساسی را به کار نمی بندد و از این پس تمام قدرت در اختیار خود او می باشد.

در 14 مارس 2016، رئیس جمهور اردوغان که در مقابل کردها : « دموکراسی، آزادی و دولت قانون هیچ جائی ندارد». او نیت خود را اعلان کرد و گفت که تعریف قانونی « تروریسم » را به تمام آنهائی که « دشمن ترکیه » هستند گسترش خواهد داد، یعنی ترک و غیر ترکی که مخالف برتری جوئی ترکیه باشند.

https://youtu.be/qg89nRrE8QU


با نیم میلیارد یورو رجب طیب اردوغان بزرگترین کاخی را ساخت که هیچ رئیس جمهوری در تاریخ جهان در اختیار نداشته است. «کاخ سفید» با مراجعه به رنگ حزب خود او حزب عدالت و توسعه. این کاخ روی 200000 متر مربع ساخته شده و شامل انواع و اقسام خدمات است از جمله پناگاه زیر زمینی اولترا مدرن در تماس با ماهواره.

ثالثاً، رئیس جمهور اردوغان می خواهد از قدرتی که خارج از قانون اساسی برای خود قائل شده برای ایجاد تحول در دولت ترکیه استفاده کند و آن را به پدر خواندۀ جهاد طلب بین المللی تبدیل سازد. در دسامبر 2015، پلیس و دادگستری ترکیه مناسبات شخصی اردوغان و پسرش بلال را با یاسین القاضی بانکدار عمومی القاعده کشف کرده بود. در نتیجه او مأموران پلیس و قضاتی را که شهامت تعرض به منافع ترکیه را به ذهنشان راه داده بودند برکنار کرد، در حالی که یاسین القاضی و دولت از روزنامۀ چپ BirGün بخاطر انتشار یکی از مقالات من زیر عنوان « القاعده پیاده نظام ابدی در ناتو » Al-Qaida, éternel supplétif de l’Otan شکایت کردند.

در فوریۀ گذشته، فدراسیون روسیه به شورای امنیت در سازمان ملل متحد گزارش اطلاعاتی تسلیم کرد که حاکی از پشتیبانی دولت ترکیه از جهاد طلبان بین المللی بود که چندین منشور را نقض می کرد (8). من بررسی دقیقی از این اتهامات را منتشر کردم که فوراً در ترکیه سانسور شد (9).

پاسخ اتحادیۀ اروپا

اتحادیۀ اروپا برای نظارت در انتخابات قانوگذاری در نوامبر 2015 هیئتی به ترکیه فرستاده بود، و مدتها انتشار گزارشات خودشان را به تأخیر انداختند، سپس تصمیم گرفتند گزارش مختصر اطو کشیده شده ای را منتشر کنند.

با دستپاچگی بخاطر واکنش مردم اروپا در رابطه با موج مهاجران، و برای آلمانی ها که به حذف حقوق حداقل انجامیده بود، 28 رئیس دولت اتحادیۀ اروپا راه حلی را برای این مسئله با ترکیه گفتگو کردند. کمیسر عالی سازمان ملل متحد برای پناهندگان، فیلیپو گراندی Filippo Grandi فوراً اعلام کرد که راه حل مطرح شده حقوق بین الملل را نقض می کند، ولی با فرض این که مشکلات می تواند بهبود یابد و مشکل اینجا نیست.

اتحادیه اروپا متعهد شد که :

1) 3 میلیار یورو سالانه به ترکیه بپردازد تا از عهدۀ وظایفش بر بیاید ولی بدون هیچ ساخت و سازی که بتواند استفاده از این پول را نظارت کند.

2) حذف ویزا برای ترک ها در رابطه با اتحادیۀ اروپا (10)، این روند در ماه ها و یا هفته های آینده به جریان خواهد افتاد.

3) تسریع گفتگوها برای ورود ترکیه به اتحادیۀ اروپا، این موضوع البته خیلی بیشتر طول خواهد کشید و نامشخص خواهد بود.

به عبارت دیگر، نابینائی حاصل از شکست آنجلا مرکل در انتخابات (11)، رهبران اروپائی را بر آن داشت تا راه حل موقتی برای کاستن موج مهاجران جستجو کنند، بی آن که به منشأ مشکل بپردازند و بی آن که به نفوذ جهاد طلبان در صفوف مهاجران بیاندیشند.



اتحادیه اروپا. چه کار کردیم؟

پیشینۀ مونیخ

در سال های 30، نخبگان اروپائی و ایالات متحده بر این باور بودند که اتحاد جماهیر سوسیالستی شوروی بخاطر الگویش منافع طبقاتی آنها را تهدید می کند. در نتیجه به شکل جمعی از طرح نازی برای استعمار اروپای شرقی و تخریب ملت های اسلاو پشتیبانی می کردند. با وجود فراخوان های متعدد مسکو برای تشکیل اتحادیۀ گسترده علیه نازیسم، رهبران اروپائی بر عکس فراخواست های صدر اعظم هیتلر را پذیرفتند، به انضمام ضمیمه سازی مناطق چکسلواکی. سرانجام توافقات مونیخ (1938) اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی را به روش هر که به فکر نجات خودش باشد واداشت و قرارداد با آلمان را در سال 1939 به امضا رساند. خیلی پس از این رویدادها بود که برخی رهبران اروپائی و سپس ایالات متحده به اشتباه خودشان پی بردند و با مسکو علیه نازی ها متحد شدند.

زیر چشمان ما همان اشتباهات در شرف تکوین و تکرار است. نخبگان اروپائی جمهوری سوریه را به عنوان رقیب می بینند، یا از دیدگاه استعماری و اشغالگر اسرائیل دفاع می کنند، یا این که خودشان در فکر اشغال و استعمار شامات هستند تا منابع عظیم گاز دست نخوردۀ آن را تصاحب کنند. این نخبگان از عملیات سرّی ایالات متحده برای « تغییر رژیم » پشتیبانی کردند و به افسانۀ « بهار عرب » نیز باور داشتند. پس از پنج سال جنگ نیابتی دیدند که رئیس جمهور بشار اسد همچنان در سوریه پا بر جا ایستاده در حالی که هزاران بار استعفای او را اعلام کردند. ولی اروپائی ها تصمیم گرفتند که در حد 3 میلیارد یورو در سال به پشتیبانی ترکیه از جهاد طلبان یاری رسانند. این آن راه حلی است که بر اساس منطق آنها باید پیروزی شان را ممکن سازد و به موج مهاجران خاتمه دهد. ولی دیری نخواهد پائید که پی ببرند، گر چه کمی دیر(12)، که با حذف ویزا برای مسافران ترک به اروپا، عبور و مرور بین اردوگاه های القاعده در ترکیه و بروکسل را ممکن ساخته اند (13).

. مقایسه با پایان سال های 30 خیلی صحیح تر بنظر می رسد، زیرا در توافقات مونیخ، رایش اتریش را ضمیمه کرد بی آن که موجب واکنش قابل توجهی از سوی دولت های اروپائی شود. امروز ترکیه شمال شرقی قبرس یک دولت عضو اتحادیۀ اروپا را به اشغال خود درآورده، و نوار مرزی به عمق چند کیلومتر در سوریه را نیز تصرف کرده و توسط یک والی که به همین مناسبت تعیین نموده اداره می کند. نه تنها اتحادیۀ اروپا با چنین وضعیتی سازش می کند بلکه آنکارا را با وجود نقض حقوق بین المللی به ضمیمه سازی هایش تشویق می دارد. منطق مشترک صدر اعظم آلمان آدولف هیتلر و رویس جمهور ترکیه رجب طیب اردوغان به اتحاد « نژادی» و تصفیۀ قومی تکیه دارد. هیتلر می خواست ملت های نژاد آلمانی را متحد سازد و عناصر خارجی مانند یهودی ها و رمی ها را پاکسازی کند، و اردوغان بر آن است که نژاد ترک را متحد سازد و عناصر خارجی مانند کردها و مسیحیان را پاکسازی کند.

در سال 1938 به نیک سرشتی صدر اعظم آلمان باور داشتند، امروز به رئیس جمهور اردوغان


Thierry Meyssan

Next operational steps in EU-Turkey cooperation in the field of migration”, Voltaire Network, 16 March 2016.

[2] “ نابینائی اتحادیۀ اروپا در مقابل استراتژی نظامی ایالات متحده”, بوسيله ى تی یری میسان, ترجمه حمید محوی, شبکه ولتر, 27 آوريل 2015, www.voltairenet.org/article1...

[3] “«بحران پناهندگان» تحریف شده”, بوسيله ى تی یری میسان, ترجمه حمید محوی, شبکه ولتر, 7 سپتامبر 2015, www.voltairenet.org/article1...

[4] “به سوی پایان نظام اردوخان”, بوسيله ى تی یری میسان, ترجمه حمید محوی, شبکه ولتر, 15 ژوئن 2015, www.voltairenet.org/article1...

[5] « La Turquie d’aujourd’hui poursuit le génocide arménien », par Thierry Meyssan, Réseau Voltaire, 26 avril 2015.

[6] « Выступление Президента России на параде, посвящённом 70-летию Победы в Великой Отечественной войне », Владимир В. Путин, Сеть Вольтер, 9 мая 2015.

[7] « L’Union européenne a abandonné ceux qui se battent pour défendre les libertés en Turquie », par Can Dündar, Le Monde (France) , Réseau Voltaire, 18 mars 2016.

[8] “گزارش سازمان اطلاعات و جاسوسی روسیه از کمکهای ترکیه به داعش”, ترجمه فرشاد محمدی, شبکه ولتر, 19 فوريه 2016, www.voltairenet.org/article1...

[9] “چگونگی پشتیبانی ترکیه از جهاد طلبان”, بوسيله ى تی یری میسان, ترجمه حمید محوی, شبکه ولتر, 23 فوريه 2016, www.voltairenet.org/article1...

[10] “Roadmap towards a visa-free regime with Turkey”, Voltaire Network, 16 March 2016.

[11] „Alternative für Deutschland nimmt kein Blatt vor den Mund“, von Ian Blohm, Übersetzung Horst Frohlich, Strategic Culture Foundation (Russland) , Voltaire Netzwerk, 12. März 2016.

[12] « Lettre ouverte aux Européens coincés derrière le rideau de fer israélo-US », par Hassan Hamadé, Réseau Voltaire, 21 mai 2014.

[13] “Israeli general says al Qaeda’s Syria fighters set up in Turkey”, Dan Williams, Reuters, January 29, 2014.


 

________________________________________________________

توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام دریافت نمیشود.