|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
 |
|
تاریخ انتشار : 09.07.2017 کوتاه و مختصر !
جنبش کمونیستی در ایران تاریخچه مشخصی دارد که البته موضوع این مطلب نیست . فقط نگاهی کوتاه کنیم . تاریخچه جنبش کمونیستی ایران از تاریخ جنبش ملی ایران معاصر جدا نیست . نخستین کنگره حزب کمونیست ایران، که کنگره موسسان حزب محسوب می‌شود، در ماه خرداد ۱۲۹۹ در شهر انزلی رسماً تشکیل حزب را اعلام داشت . تقی ارانی جزو دستگیرشدگان موسوم به ۵۳ نفر از اعضای این حزب بود . این جنبش با حزب توده ایران ادامه پیدا کرد . درقدم بعد سازمان چریکهای فدایی خلق به موازات سازمان مجاهدین تشکیل شد . با تعویض نظام سیاسی ایران گروهای کمونیستی به شاخه های مختلفی انشعاب کردند که مهمترین آن در چریکهای فدایی تحت عنوان اقلییت و اکثریت انجام شد . با شروع فاز موسوم به نظامی تقریبا همگی به جز شاخه اکثریت که جذب خمینی شده بود ، در کردستان مستقر شدند. از میان این پروسه ، جنبش کمونیستی ایران " به منصور حکمت رسید " تنها کسی که توان هدایت این کشتی جنبش کمونیستی را داشت .
متاسفانه منصور حکمت مثل شهابی درخشید و رفت و بعد از آن تمام تلاش و راندمان حزب کمونیست کارگری یا شامل انشعاب شد و یا اخراج کردن ... در شرایط فعلی این حزب با ورژن و سودای دیگری وارد عمل شده است. سودایش بماند ... ولی ورژنش زشت و کودکانه است . این همان خیزی بود که هیئت ایرج مصداقی و برادران ( عناصر داخلی مربوط به مجاهدین ) برداشتند و سودای تشکیل آلترناتیو خروس نشان را داشتند . آنها مرتکب اشتباه کودکانه ای شدند و تشخیص ندادند چه کسی زیر پایشان پوست موز انداخت . حالا هم حزب کمونیست کارگر همان اشتباه را تکرار میکند . کارتان در شرایط سیاسی روز، کودکانه و اشتباه و زشت است . در این مرحله حساس سیاسی و تاریخی ، فراخوان به جنبش کمونیستی جهت پیوستن به جبهه جدید علیه مجاهدین...را اتفاقا همه باید جدی بگیرند . اگر واقعا درشرایط کنونی جنبش کمونیستی تضاد اصلی را جریان مجاهدین میداند باید به این حرکت پیوند بخورد و اگر هم نظر دیگری دارد افراد وجریانات مرتبط با جنبش کمونیستی بهتر است موضع صریح داشته باشند چون در شرایط سیاسی کنونی سکوت یعنی تایید این رویکرد اپورتونیستی ! این موضع گیری صریح ، فقط برای قضاوت نسلهای اینده است که تکرار تاریخی یک حرکت را درست ببیند . بار اول تراژیک ( اکثریت ) و بار دوم کمدی ( کمونیست کارگری )
ویکی پدیا : سازمان فداییان (خلق) - اکثریت سازمانی است که از
انشعاب و اختلاف نظر بر سر «مبارزه مسلحانه» درون سازمان چریکهای
فدایی خلق ایران بعد از انقلاب ۱۳۵۷ پدید آمد. سازمان فداییان خلق
ایران (اکثریت) به پشتیبانی از خمینی مبارزه مسلحانه را کنار گذاشت
و تنها به حمایت از خط امام خمینی پرداخت و به حزب توده ایران
نزدیک شد. با اینحال بخش عظیمی از نیروهای هر دو سازمان اقلیت و
اکثریت در سال ۶۷ در اعدام‌های جمعی اعدام شدند....
_________________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام دریافت نمیشود.
|
مقاله ها | نظریات | اطلاعیه | گوناگون | طنز | پیوندها | تماس