|
تاریخ انتشار : 01.11.2017
۱۸۲۱ میلادی، زادروز داستایوسکی؛
نویسندة روس
«فیودر میخائیلوویچ داستایوسکی» نویسنده و متفکر بزرگ روس، خالق
آثاری چون «برادران کارامازوف»، «ابله»، «قمارباز» و «جنایت و
مکافات» در روز یازده نوامبر 1821 به دنیا آمد. ویژگی منحصر به فرد آثار او،
روانکاوی و بررسی زوایای روانی شخصیتهای داستان است. بیشتر
داستانهایش سرگذشت مردمی عصیان زده ، بیمار و روان پریش است، اثر
بزرگ او «جنایات و مکافات» موضوع تحقیق بسیاری از روانشناسان قرار
گرفته است. سوررئالیستها مانیفست خود را بر اساس نوشته‌های
داستایوسکی ارائه کرده‌اند.
او ابتدا برای امرار معاش به کار ترجمه پرداخت و آثاری چون اورژنی گرانده اثر
بالزاک و دون کارلوس اثر فریدریش شیلر را ترجمه کرد.
در ۱۸۶۶ جنایت و مکافات را نوشت و در اکتبر
همان سال رمان قمارباز را در ۲۶ روز نوشت این کار با تندنویسی «آنا
گریگوریونا» انجام شد. در ۱۵ فوریه ۱۸۶۷ با آنا ازدواج کرد و در
آوریل همان سال با همسرش به اروپا سفر کرد و تا تابستان ۱۸۷۱ به
روسیه بازنگشت. در این سفر بارها پول خود را در قمار از دست داد.
سال اول سفر را در سوئیس و سال دوم را در ایتالیا و دو سال آخر را
در دِرِسدِن گذراند.
در جشن سه روزهٔ بزرگداشت پوشکین در پی سخنرانی‌اش به اوج شهرت و
افتخار در زمان حیاتش رسید و سرانجام در اوایل فوریهٔ سال ۱۸۸۱ در
اثر خونریزی ریه درگذشت.
اتاق مطالعهٔ داستایفسکی
داستایوسکی در آثار خود شخصیت‌هایی را حلاجی می‌کرد که حتی آدمکشی
را زیر لوای مرام و اعتقادات ایدئولوژیک خود موجه می‌دانستند. به
همین خاطر آثار این نویسنده در تمام سال‌هایی که از آن می‌گذرد، چه
در دوران قدرت گیری حکومت‌های تمامیت‌خواه قرن بیستم و چه امروزه
که «کارزار علیه ترور» در جریان است، با چالش‌های زمانه تناسب
دارند. او به خصوص به افکار و ایده‌هایی که پس از ده سال تبعید و
بازگشت به سن پترزبورگ در میان روشنفکران رواج یافته بود به دیده
شک می‌نگریست.
مخالفت و اعلام جرم داستایفسکی علیه نهیلیسم روسی در کتاب او با
عنوان تسخیرشدگان (جن زدگان) به خوبی منعکس شده‌است. این کتاب که
در سال ۱۸۷۲ چاپ شد به خاطر زبان آمرانه و نصیحت گونه آن مورد
انتقاد قرار گرفته ولی بدون تردید او می‌خواست نشان دهد که افکار
مرسوم در میان روشنفکران آن نسل می‌توانند خطرناک باشند. داستانی
که داستایفسکی در این کتاب نقل می‌کند در قالب یک طنز سیاه و گزنده،
روشنفکران هم دوره خود را به خاطر بازی کردن با ایده‌های انقلابی
بدون آنکه بدانند انقلاب در عمل به چه معنایی است به نقد می‌کشد.
داستان کتاب را در واقع می‌توان نسخه‌ای از حوادث واقعی دانست که
در زمانی که داستایفسکی مشغول نگارش کتاب بود اتفاق می‌افتاد.
داستایفسکی در داستان تسخیر شدگان استدلال می‌کند که فراموش کردن
موازین اخلاقی و انسانی به خاطر افکار آزادیخواهانه به نوعی
تمامیت‌خواهی و استبداد بدتر از گذشته منجر می‌شود.
از ویکی‌پدیا
_________________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|
