تاریخ انتشار : 14.11.2017

غولي با پاهاي چوبى

غلامرضا مصدق

ريچارد نيكسون رئيس جمهور اسبق آمريكا سالها قبل از فروپاشي شوروي سابق ، در كتابي با عنوان " پيروزي بدون جنگ " فروپاشي امپراطوري شوروي را پيش بيني كرد. او در اين كتاب با تحليل دقيق وضعيت اقتصادي شوروي ، با استناد به اعداد و ارقام ، بويژه با تمركز بر هزينه هاي روزافزون مسابقه تسليحاتي نتيجه گرفت اين امپراطوري با توجه به وضعيت ضعيف اقتصادي و بهره وري نازلي كه در اين حوزه دارد علي رغم دارا بودن قدرت عظيم نظامي ، صرفاً غولي با پاهاي چوبي است ، اين پاهاي لرزان ضعيف تر از آنند كه توان سرپا نگه داشتن اين بدن عظيم نظامي را داشته باشند ، پس بزودي بدون نياز به حمله نظامي از طرف ما ، فرو خواهد افتاد .

نيكسون زماني اين حرف را زد كه شوروي در مسابقه تسليحاتي پا به پاي غرب و در موارد زيادي حتي جلوتر از انها پيش مي رفت ، ايستگاه فضائي انها در فاصله چند هزار كيلومتري زمين خود شهري بزرگ بود كه هر روز بر وسعت آن افزوده مي شد ، بر نيمي از كره زمين مستقيم و غير مستقيم تسلط داشت و هنوز الهام بخش ميليونها انسان انقلابي و عدالت طلب در سراسر جهان بود ، اما هيچكدام از اين امتيازات و برتري ها مانع سقوط آن نشد .

اين فروپاشي دليل يگانه اي نداشت ، اما از ميان دلائل متعدد اين فروپاشي مهمترين دليل ، عدم توازن منطقي بين توسعه نظامي با توسعه اقتصادي بود .

عليرغم اينكه در سه دهه اول برپايي نظام سوسياليستي رشد اقتصادي بسيار چشمگير بود اما به تدريج به دليل نگاه محض ايدئولوژيك به اقتصاد ، رشد اقتصادي در دوره اي طولاني رو به كاهش نهاد و تا فروپاشي ، اين روند بي وقفه ادامه يافت. زماني كه گورباچف دير هنگام متوجه ضرورت اصلاحات اقتصادي شد ديگر فرصتي براي اصلاح وجود نداشت .

اما چين بعد از اتخاذ سياست هاي ناموفق مختلف اقتصادي كه همگي زيربنايي ايدئولوژيك داشتند مثل برنامه " جهش بزرگ " كه يك ناكامي مطلق بود ، نهايتاً به هيچ يك از آرمانها و شعارهايي كه در حوزه اقتصاد داشت دست نيافت ، از طرف ديگر تجربه ناموفق و رو به شكست شوروي هم پيش روي آنها بود. بنابراين انها برخلاف شوروي قبل از اينكه فرصت اصلاح أمور از دستشان برود بخوبي متوجه ناكارآمدي اقتصاد دولتي بر پايه هاي ايدئولوژيك شدند و بر مبناي جمله معروف دنگ شيائوپنگ معمار چين امروزي كه " گربه مهم نيست سياه يا سفيد باشد مهم اين است كه خوب موش بگيرد " آن شدند كه امروز مي بينيم .

چین در یک سال بي سر وصدا ١٦١ ميليارد دلار و روسيه ( رقيب نظامي شانه به شانه سابق آمريكا ) فقط ٤٤ ميليارد دلار صرف هزينه هاي نظامي خود كرده اند .

درحکومت اسلامی ایران قدرت اقتصادي نه تنها رشدی پيدا نكرده بلكه به نوعي هر روز ضعيف تر هم شده . رشد اقتصادي ، بهره وري و سرمايه گذاري نازل ، بيكاري بالا ، فساد گسترده اداري ، فضاي بسيار نا مناسب كسب و كار ، وجود دولت فربه و بي ثباتي اقتصادي ، سالهاست كه مشخصه ثابت اقتصاد ما است ، تمركز بر شعار هاي پر طنين مثل مديريت جهادي ، اقتصاد مقاومتي ، واگذاري أمور به جوانان انقلابي ،..... تا بحال رافع هيچ دردي از اقتصاد بيمار ما نبوده . امروز اقتصاد ايران وضعيتي مشابه شوروي قبل از فروپاشي را دارد البته با اين خبر خوب كه فرصت اصلاح هنوز از دست نرفته است .

بنابراين كساني كه فكر مي كنند بدون وجود و بي توجه به اقتصادي قدرتمند، فقط با اتكا به قدرت نظامي مي توان در بلند مدت امنيت را براي كشور تامين كرد ، به ياد داشته باشند شوروي با حمله ارتشي بيگانه از هم فرو نپاشيد ، اين حمله ارتش اقتصاد ناكارآمد خودشان بود كه بدون شليك حتي يك گلوله باعث شكست آنان شد . زيرا تا به حال هيچ كشوري قادر به ايجاد نيروي نظامي كه قادر به مقابله با ارتش فقر و فلاكت باشد ، نشده است.

_________________________________________________________

توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام دریافت نمیشود.