درآینه انتخابات فرانسه !

مهرنوش موسوی

مردم فرانسه و یونان با "انتخابات" بازی را کردند که ارزش آن بسی فراتر از صندوقهای رای بود. به نظر من در طی یکسال اخیر راست و چپ اروپا دور صندوقهای رای نمایش دادند والا زور آزمایی اصلی جای دیگر صورت گرفت.

 در ایتالیا ماریو مونتی را صندوق بین ا...لمللی و بانک جهانی بالا برد، برلوسکونی را خودشان مرخص کردند و ککشان هم نگزید لااقل به خودشان یک بدهکاری انتخاباتی پس بدهند. در یونان هم همینطور بود. پاپاندرئو را مرخص کردند. پاپا دموس را در یک ائتلاف بزرگ غیر یونانی و با زور جبهه مرکل سرکوزی سرکار آوردند. مردم همه جا به خیابان ریختند. مردم به صندوقهای رای اینها، به سیرک انتخاباتی اینها پشت کردند و در آتن ریختند پاپاندرئو را دستگیر کنند. در ایتالیا صدای غرش اتحادیه های کارگری تا آنطرف پاسیفیک شنیده شد. در اسپانیا جوانان روبروی دولت ایستادند. اما وقتی تب انتخابات بالا گرفت. آخرین ضربه را وارد کردند.

 مردم پایشان را لای در دست بدست شدن قدرت سیاسی در اروپای غربی گذاشتند. با انتخابات فرانسه جلو روند تشکیل دولتهای به شدت دست راستی مهار بحران از قبل حقوق مدنی و معیشت مردم را گرفتند. طی همین یکساله اخیر قدرت سیاسی در بسیاری از کشورهای اروپای غربی جابجا شد. دولتهایی را سر کار آوردند که توانایی رودررویی با مردم، کاهش دستمزدها، افزایش ساعات کار، زدن بیمه های درمانی و حقوق اجتماعی و... را داشته باشند. ماریو مونتی در روز اول سر کار آمدنش گفت جاب من خودکشی بی سر و صداست. راست اروپا راه حلش در مقابل بحران اقتصادی اینی بود که دیدیم. بزنند، فقر و فلاکت را بصورت رادیکال تحمیل کنند و نطق همه را ببرند.

 بحران دولتهای ضروری خودش را میطلبید، جلویش گذاشتند. مردم اما ایستادند. جلو این روند ایستادند و راستش یونان از همه بیشتر ایستاد. یونان دو سال است جوانهای خود را در خیابان نگه داشته است. در مملکتی که به اصطلاح "چپ" در آن حکومت میکرد، وقتی لازم داشتند به وی پشت کردند و جالب اینکه نسخه افراطی ترش را طی همین مدت ساختند. چرا که برای مقابله با بی عدالتی بانک جهانی، مافیای یونانی حاکم و دول اختاپوسی غرب نیاز به چپ و پرچمش داشتند. در فرانسه زورآزمایی پارسال نتیجه نداد. مردم کمین کردند تا وقتش برسد. انتخابات فرانسه و یونان برای مردم یکی از مومنتومهای بیرون آمدن از کمین بود. جنگ بر سر دو افق همچنان ادامه دارد. یا افق راست، یا بیکاری، ساعات کار شصت ساعته، جاب یک یورویی، گلوله های پلاستیکی و باطومهای برقی، بیانیه انحلال اتحادیه ها و بستن در روزنامه های پر رو، یا چپ و راه حل عدالت خواهانه در دفاع از حقوق اقتصادی و معیشتی مردم، حقوق مدنی انسانیت این عصر.

فرانسوا اولاند این وسط هیچ نیست. منظور مردم اولاند نبود. منظور مردم ایست زدن به روند تشکیل دولتهای دست راستی حل بحران بود. این که بعدن چه میشود را نمیشود نه با بدبینی پیش بینی کرد نه با خوش خیالی و هپروت. تا همینجا به نظر من طبقه کارگر اروپای غربی یک کیش به دولتها و طبقه حاکم داده است. همین حرکت باعث میشود اوباما مجبور بشود از میل به حرکت به سوی مرکز منحرف بشود. این یک فشار بین المللی است. حتی اگر در غیاب احزاب درست حسابی فوری به پیروزی واقعیتر ترجمه نشود، دستاوردی برای یک دفاع جانانه است

منبع : فیس بوک


_______________________________________________________

توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام دریافت نمیشود.