آمریکا وغرب ومجاهدین خلق ایران

رحمان حسین زاده

حذف نام مجاهدین خلق ایران از لیست "سازمانهای تروریست" مورد نظر آمریکا تابع همان معامله گری ضد انسانی است که قبلا "وزات خارجه" دولت "فخیمه" نام آنها را در لیست "تروریستی" قرار داد. سیکل "اهرم فشار - معامله " برای دولت آمریکای سردمدار تروریسم دولتی جهانی در معادلاتش با جمهوری اسلامی مبنای بسیاری از سیاستهای آمریکا و کشورهای غربی به ویژه در یک دهه اخیر بوده است. تحریمهای اقتصادی، جدال به بهانه هسته ای و اکنون نیم نگاهی به اپوزیسیون بورژوا پروغربی ایران متشکل ازشوونیستهای عظمت طلب وناسیونالیستهای تمامیت ارضی خواه تا ناسیونالیهای قومی فدرالی محلی و مجاهدین خلق جزو اهرم فشارهای جدید در مناسبات غرب – جمهوری اسلامی است. حذف نام مجاهدین خلق از "لیست گروههای تروریستی" قرار است تکمیل کننده اهرم فشار دیگر غرب برای "آلترناتیو سازی پروغربی" در قبال تحولات ایران باشد.

در طرف دیگر معامله کل اپوزیسیون ضدمردمی و سناریو سیاهی پروغربی و یکی از آنها مجاهدین خلق ایران، سالها است آماده اند، به قیمت تحمیل تباهی و سیاهی بر جامعه ایران همگام با پروژه های تماما جنایتکارانه و ضد انسانی عمل کنند. برای گرفتن سهمی از قدرت همانند همه دارو دسته های قومی، مذهبی نوع "شورای حکم عراق، شورای ملی لیبی" در رکاب ارتش آمریکا و ناتو برای تخریب جامعه دست بکار شوند. هم اکنون حاضرند همانند "ارتش آزاد سوریه" گوش بفرمان آمریکا و غرب دولتهای ارتجاعی منطقه عمل کنند.

بر بستر تحولات مهم خاورمیانه و شمال آفریقا، جامعه ایران با تحولات مهم و همزمان با مخاطرات جدی روبرو است. یکی از این مخاطرات تحمیل سناریوی سیاه شبیه آنچه در عراق و یوگوسلاوی سابق و یا جاری کردن سناریویی مشابه وضعیت کنونی سوریه است. طبقه کارگر و مردم آزادیخواه ایران این پدیده را باید جدی بگیرند، اگر خود جریانات پروغربی اپوزیسیون و مجاهدین خلق در تحولات اجتماعی و مبارزاتی آن جامعه هم جدی گرفته نشوند. در شرایطی که در مدت زمان کوتاهی آمریکا و غرب و دولتهای متحدشان در منطقه با حمایت مالی و لجستیکی و تسلیحاتی میتوانند هر جریان بی ریشه اجتماعی را به عنوان "ارتش آزاد"به صحنه بکشند، نباید نسبت به تحمیل سناریوی سیاه مورد نظر غرب و بازیگران داخلی اش بی توجه بود. حدود دو دهه قبل زمانی که مجاهد سرگرم بازی "آلترناتیو شدن" در بارگاه غرب بود، منصور حکمت در مطلبی به عنوان "رویاهای ممنوعه مجاهد" علیه خطر سناریوی سیاه و نقش عنصر بی ریشه اجتماعی همچون مجاهد چنین نوشت:

"اما اگر این صرفا یک بازى بود، اگر صرفا کودکانه بود، شاید همه به تماشا مى نشستیم و با جست و خیز بازیگران و شیرینکارى هایشان سرگرم میشدیم. اما این عرصه سیاست و جنگ قدرت است که در جهان امروز معانى فوق العاده دهشتناکى پیدا کرده است. مساله جدى است، حتى اگر مجاهد خود جدى نباشد. عواقب زمینى براى انسانهاى واقعى دارد، حتى اگر مجاهد خود در عالم رویاهایش سیر کند. … مفهوم کلیدى براى مجاهدین کلمه "آلترناتیو" است. … اما چطور میتوان آلترناتیو شد؟ این عنوان را چه مرجعى اعطاء میکند؟ اعتبارنامه آدم را چه مقامى باید تائید کند؟ پاسخ مجاهد اساسا شبیه پاسخى است که جریان خمینى به مساله داد. قبله سیاسى اصلى، غرب و دول غربى هستند. این قدرتها هستند که باید نهایتا جریان مدعى حکومت بعدى در ایران را با منافع دراز مدت و احتمالا بعضا حتى تاکتیکى خود سازگار بیابند. و همین ها هستند که از این توان تبلیغاتى، مادى، سیاسى و دیپلوماتیک برخوردارند که جریانى را که تائید میکنند بعنوان یک آلترناتیو سیاسى عرضه کنند و بشناسانند. رژیم خمینى محصول نشست گوادلوپ بود. … مجاهد امیدها و انتظارات مشابهى دارد. آلترناتیو شدن از نظر مجاهد یعنى دریافت این بلیط از دول غربى." (رویاهای ممنوعه مجاهد – منصور حکمت)

و به نسبت آندوره اکنون باید اضافه کرد این فقط مجاهدین نیست دنبال دریافت بلیط آلترناتیو شدن در بارگاه غرب است. کل اپوزیسیون راست پروغربی ناسیونالیست، قومی و مذهبی در این رویا بسر میبرد.

طبقه کارگر و کمونیسم طبقه کارگر خودآگاه و روشن بین در پروسه تلاش خود برای سرنگونی جمهوری اسلامی باید این مخاطرات را تماما جدی بگیرد. نقطه اتکای ما چه برای سرنگونی انقلابی جمهوری اسلامی و چه خنثی کردن نقشه سیاه غرب و اپوزیسیون بورژوایی به میدان کشیدن جنبش اجتماعی آزادیخواهانه و برابری طلبانه قدرتمند در همه ابعاد جامعه است. حزب حکمتیست در صف مقدم این مبارزه است
 

_______________________________________________________

توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام دریافت نمیشود.