|
مصطفی صابر: مساله امنیتی در قم
اتفاق دیروز قم جالب توجه بود . وزارت اطلاعات جنازه "حاجیه خانم
ربابه" همسر هشتاد و چند ساله منتظری را توقیف کرد و خود به
گورستان برد تا مبادا تشییع آن بهانه ای برای اجتماع و اعتراض
بشود! جالبتر اینکه با وجود جسد ربایی و تدارکات وسیع انتظامی و
حضور لباس شخصی ها و غیره، به فاصله چند ساعت ویدئو های از
عزاداران معترض روی یوتیوب آمد. (گویا یک شعار جدید و بامزه هم
داده اند: "تشییع بی جنازه، اینهم یه ظلم تازه"!)
پیشترها بالا رفتن روسری و دوچرخه سواری دختران، تی شرت پسران و
غیره ارکان حکومت اسلام را به لرزه درمی آورد. بعد هم هر کلاس درس
دانشگاه و هر اجتماع جوانان و صد البته جنازه و حتی قبر نداها و
اشکان ها مایه وحشت و اضطراب رژیم اسلامی شد. اما حالا حتی تشییع
جنازه "حاجیه خانم" های خودی و بنیانگذاران جمهوری اسلامی، آنهم در
امن ترین نقطه اسلام یعنی حرم معصومه ، "مساله امنیتی" برای رژیم
اسلامی میشود!
دیگر چه چیز در ایران باید "امنیتی" شود؟ اعتصاب و تظاهرات و
اجتماع و سخنرانی و روزنامه و تلویزیون ماهواره ای و اینترنت و اس
ام اس که جای خود دارد، چهارشنبه سوری و دید و بازدید عید و کوه
رفتن و عزا و عروسی و پارتی گرفتن هم برای جمهوری اسلامی مساله
امنیتی است. هرجا که جمعیت شکل بگیرد و تحت کنترل نباشد یک تهدید
بالقوه برای رژیم است. در نتیجه "هم تاکتیک و هم استراتژی" رژیم
اسلامی برای بقاء اساسا یک چیز است: اجازه شکل گیری و ابراز وجود
به جمعیت ندهد. این تاکتیک بنحو همه جانبه و پیگیر بعد از تظاهرات
کوبنده 6 دی (عاشورا) از سوی رژیم اتخاذ شد. در 22 بهمن با خرج و
هزینه زیاد و منتهای وحشیگری به اجرا درآمد و اکنون چنانکه می
بینیم تنها و آخرین تکیه گاه حکومت اسلامی است.
روی دیگر این سکه، چنانکه قبلا هم گفتیم این است که از جمهوری
اسلامی چیزی نمانده جز مشتی اوباش مسلح و قداره بند که در هراس و
وحشت دائمی از کل جامعه بسر میبرند. چنین حکومتی فاقد چشم انداز
بقا و در نتیجه غیر قابل اعتماد برای هرگونه تعامل اقتصادی و سیاسی
جدی است. اینرا در همان 22 بهمن جهان دید و حتی ژنرالهای آمریکایی
هم اذعان کردند که جمهوری اسلامی به "حکومت اوباش" تبدیل شده است.
واقعه دیروز قم باردیگر این واقعیت را جلوی چشم همه گرفت. همینطور
در کنتراست با فضای نسبتا کم التهاب تعطیلات عید یادآور شد که غول
عظیم انقلاب علیه جمهوری اسلامی آنجاست، تهدید آمیز و غیر قابل پیش
بینی...
29 مارس 2010 ، 9 فروردین 89
|
