می توان چنین جنایتکاری را بخشید؟
مسعود نقرهکار
23 سال گذشت ، و 23 قرن و قرن ها بیش اگر بگذرد نیز مرداد و شهریور ماه
میهنمان جامه ی اندوه و شرم از تن برنخواهد گرفت ، اندوه بیدادی که بر
هزاران انسان بی گناه رفت و شرم شهادت این که موجودی چون آیت الله خمینی و
گله ی پیروان اش در این دیار زیسته و بالیده اند ، وتاریخ این سرزمین و
جهان به خشونت و توحش و نفرت آلوده اند.
هر سال همزمان با سالگشت فاجعه ی ملی کشتار بزرگ تابستان سال 67 به گفتمان
های عدالت جویانه و متمدنانه ای که در تقابل و تضاد با افکار و رفتار حکومت
اسلامی و راهبران اش است، دامن زده می شود. گفتمان های مبارزه و رفتار
خشونت پرهیز و صلح آمیز، مخالفت با شکنجه و اعدام ، تحمل دگراندیشی و
مخالف، وفاق و آشتی ملی ، آزادی اندیشه و بیان و قلم، بخشش مجرمان و محاکمه
ی عادلانه آنان و...... نمونه هایی از این دست گفتمان ها هستند، که در این
میانه گفتمان بخشش مجرمان ، یعنی آمران و عاملان تعذیب و کشتار مردم و
ویرانی جامعه و کشور، یکی از گفتمان های بحث برانگیز در میان مخالفان حکومت
اسلامی شده است.
"گفتمان بخشش" به عنوان یکی از انسانی ترین و متمدنانه ترین گفتمان ها، این
معنا و موضوع را مورد بررسی سیستماتیک قرار داده است که مقابله با مجرمان
می باید با تفکر و روشی خلاف آنچه حکومت اسلامی نسبت به مخالفان خود روا
داشته است ، تحقق یابد. معنای این سخن پاسخ عادلانه به دادخواهی قربانیان
ستمگری حکومت اسلامی و محاکمه و مجازات عادلانه ی مجرمان در دادگاه های ملی
و بین المللی , و به شکل علنی و عمومی خواهد بود تا این جنایت ها به تجربه
ای تکرار ناپذیر و پاد زهر خشونت بدل شوند . اقدامی که در کنار نقش
پیشگیرنده اش در تکرار جنایت ، سبب کاهش انتقام جویی و کینه ورزی در جامعه
خواهد شد و در سوق جامعه به سوی همدلی، تعاون و دموکراسی نیز نقش ایفا
خواهد کرد. در باور و آثار فرهنگی (به ویژه ادبی) و دینی در جامعه ما پدیده
ی بخشش (عفو) مجرمان جایگاه برجسته ای داشته و دارد اما این امر هرگز در
عمل موقعیتی شایسته نیافته است.
بدون تردید این سؤال به حق و به جا نیز مطرح خواهد شد که چگونه می توان
جنایت کاری به مانند آیت الله خمینی و یا گله ی جنایت کاران پیرو او را که
آمر و عامل شکنجه و کشتار ده ها هزار دگراندیش، مخالف سیاسی و عقیدتی ،
اقلیت های مذهبی و قومی ، و قربانیان بی عدالتی های اقتصادی ، اجتماعی و
قضایی هستند را مورد بخشش قرار داد و متفاوت با آنچه آنان نسبت به مخالفان
خود روا داشتند با آنها رفتار کرد ؟ واصلن آیا جنایت در حد و مقیاس " جنایت
علیه بشریت" قابل بخشش است ؟
به گمان من بخشش این موجودات به معنای رفتار انسانی، متمدنانه و حقوق بشری
با اینان است . در خواست محاکمه و مجازات عادلانه و متمدنانه با سازوکارهای
قضایی وحقوقی ای به دور از هر نوع شکنجه و مجازات اعدام ،جدا از تاثیرات
سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و اخلاقی ، نمایش و نشانه ی تفاوت انسانیت و نوعی
از حیوانیت انسان نما خواهد بود. برای بازماندگان قربانیان و زخم خوردگان
از حکومت اسلامی بخشش و گذشت نسبت به آنچه این موجودات بر آنان و عزیزان
شان روا داشتند امر ساده ای نیست ، با این حال می باید جایی تاثیر گذار بر
سیاست وفرهنگ و اخلاق جامعه تفاوت میان اندیشگی و تفکر و رفتار این موجودات
را با دگراندیشان و مخالفان شان نشان داد.
آنچه نمی باید مشمول بخشش قرار گیرد اندیشگی و تفکری ست که موجوداتی چون
خمینی و خامنه ای پس انداخته است، اندیشگی و تفکر سراپا خرافی ، توهم آلود،
غیرمتمدنانه و ضد انسانی ای که قرن هاست به عنوان مالک انحصاری حقیقت بذر
جنون و جنایت پاچیده است.
_______________________________________________________

توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|