|
تاریخ انتشار :01.02.2025
انکار و انکار ...
هژیر بلاسچی
گزین‌گویه‌ی تکرارشده‌ای از «زندگی گالیله»ی برتولت برشت
وجود دارد با این مضمون: «آن‌که حقیقت را نمی‌داند نادان است،
آن‌که حقیقت را می‌داند ولی انکار می‌کند تبهکار است».
دیدیم که مهرانگیز کار با به اشتراک گذاشتن متن متعفنی از
علی سرهنگی، آن را «نمونه‌ای از نقدهای تاریخی و روشنفکری که به آن
نیاز داریم» معرفی کرده و آرزو کرده بود «تمام چهره‌های روشنفکری
این‌گونه کاویده شوند» و از نویسنده‌ی یادداشت تشکر کرده بود که
«تلنگری است به جعبه‌های سیاه و غیرقابل دسترسی» و خواندیم که آن
یادداشت ستایش‌شده، در واقع وجیزه‌ای است در انکار شکنجه‌ی ساعدی و
توجیه شکنجه‌گر.
ماجرای شکنجه‌ی ساعدی و اعتراف‌گیری از او اما
چیزی نیست که مهرانگیز کار از آن بی‌خبر باشد.
این تصویر نشان
می‌دهد سال‌ها پیش، در ۱۵ آبان ۱۳۵۷ و در شماره‌ی ۵ از دور جدید
مجله‌ی فردوسی مهرانگیز کار در متنی با عنوان «تفکر در فضائی
مخاطره‌آمیز و الزام تغییر شرایط سیاسی» می‌نویسد: «اگر سیاست‌های
کور در کار قلع و قمع نخستین پرچمداران و عصیانگران بر ضد "جامعه
دلال" تیغ نمی‌آمیختند [نمی‌آهیختند؟]، حوزه‌های جدید روشنفکرانه
در ایران پا می‌گرفت که چون نطفه‌ی ضدیت با "استعمار نو" را
برمی‌افشاند، حدود فکری مردم را وسعت می‌بخشید چندانکه نیروی
نامحدود "ساواک" اساسا آن شکل هولناک را به خود نمی‌گرفت و
نمی‌توانست به خاطر حفظ منافع دزدان و دلالان صنایع مونتاژ، مردم
با کله آویزان کند یا در پرتو "شو"های تلویزیونی، صدای "غلط
کردم... غلط کردم" را از حلقوم مخالفان بیرون بکشد، آن را از
شبکه‌ی سرتاسری انتشار دهد و جامعه‌ای را زیر فشار این شکنجه روانی
تحقیر کند».
او در همین متن تاکید می‌کند: «مسئولیت هر آنچه در
این مرحله و از ایفای این نقش برای مملکت حادث شود بر عهده‌ی همان
کسانی است که هرگونه جنبش روشنگرانه را در این مملکت متفرق و
پراکنده ساختند و اختناق را به جائی رساندند که مطبوعات و بطور کلی
قلم‌های ازبندرسته، راهی به جز متابعت از جریان‌ها نداشته باشند».
بنابراین مهرانگیز کار پیش از این «حقیقت» را می‌دانسته. او به
خوبی می‌دانسته که ساواک با مخالفان و از جمله با غلامحسین ساعدی
چه کرده است و به خوبی می‌دانسته مسئولیت اصلی تباهی با چه کسانی
است و از آنجایی که زوال حافظه ندارد دقیقن همان کسی است که حقیقت
را می‌داند اما مشغول انکار آن است. هر کسی از جمله مهرانگیز کار
می‌تواند تغییر عقیده بدهد اما انکار شکنجه عقیده نیست، تبهکاری‌ای
مشمئزکننده است و از پشت صورتک «فعال حقوق بشر» زوزه‌ی ضربه‌های
کابل واضح و آشکار به گوش می‌رسد.
________________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|
