برسد به دست خانم نوشابه ی امیری ...

مهشید راستی

در گشت و گذار های اینترنتی ام ، معمولا مصاحبه های خانم نوشابه ی امیری را می خوانم. چند تایی اش واقعا جالب بود. مثلا آن مصاحبه که با شخصی که به فائزه هاشمی فحش داده بود کرده بود ، فایل صوتی اش را که بعدا گذاشتند که باز هم بهترش کرد. خلاصه این که زن باهوشی است و به نظرم با همسرش حقیقتا تومنی هفت زار و ده شی فرق دارد.

از این رو بود که وقتی متنی به عنوان مصاحبه با مریم رجوی را در سایت روز آن لاین و با امضای نوشابه ی امیری دیدم ، لینک را باز کردم تا نوشته را بخوانم.

نوشته ابدا مصاحبه نیست . این که یک سری سوال از کسی بپرسی و در سایتی چاپ کنی و تیتر مصاحبه رویش بگذاری به چه دلیل است ؟ آیا دلیل آن جلب خواننده است ؟ چون احتمالا خانم امیری که سابقه ی چندین ساله ای در امر روزنامه نگاری دارد خودش هم میداند که چیزی که منتشر کرده است ، مصاحبه نیست.

به نظر من اگر قصد ایشان مسئله صرف سوال مطرح کردن برای دیگران ـ و نه برای خانم رجوی ، چون به نظر من خانم رجوی و دار و دسته اش اصلا توانایی مطرح شدن سوال برای خودشان را ندارند. اینها آنچنان بسته و ایزوله از دنیا زندگی می کنند که اصلا هیچ سوالی هیچ وقت برایشان مطرح نمی شود ، پس مسئله مطرح شدن سوال در مورد این سازمان برای دیگران است ـ باشد ، سوالات دیگری باقی است که نقش جنایتکار این سکت را بیشتر مشخص می کند. دستور سازمانی اقدام به خود سوزی در میدان های اروپا که به تعدادی از اعضا و هواداران در زمان دستگیری خانم رجوی داده شد ، که منجر به مرگ ـ من اسمش را قتل می گذارم ـ چند تن از این افراد و سوختگی های شدید چند تن دیگر شد ، گواهی است بر این که این سازمان برای دسترسی به اهدافش از هیچ چیز ابایی ندارد و جان هوادارن و اعضایش برایش ذره ای ارزش ندارد. و سازمان و گروهی که با اعضا و هوادارن خود چنین کند و اقدام به سوزاندن آنها در میدانها بکند ، با مخالفانش چه خواهد کرد ؟

سوال در رابطه با خودسوزی ها ، به نظر من یکی از سوالهای پایه ای در عملکرد سازمان مجاهدین خلق است. و نشان دهنده ی این که ما با گروهی طرف هستیم که در صورتی که ذره ای قدرت در دست داشته باشند ، به مخالف و موافق رحم نخواهند کرد.

شاید خانم امیری اصلا از این مسئله بی خبر بودند. یا اینکه به خاطر نداشتند .اما به نظر من جای چنین سوالی در گفته های خانم امیری خالی است.
ولی به جای آن خانم امیری سوال عجیبی کرده است که مرا می ترساند . خانم امیری می پرسد :

ـ آیا این شایعه درست است که برخی از اعضای سازمان مجاهدین بر اساس دستور تشکیلاتی از این سازمان جدا شده و وظیفه حمله به دیگر مخالفان جمهوری اسلامی را برعهده گرفته اند؟و من می مانم که این دیگر چه شیوه ای است ؟ من تا کنون چنین شایعه ای را نه شنیده ام ، و نه به آن فکر کرده ام. فکر می کنم شما خودتان هم خیلی خوب میدانید که این کارتان یکی از شیوه های بسیار زیرکانه در امر شایعه سازی است.

 استفاده از یک سایت پر خواننده و تا حدی معتبر ـ مینویسم تا حدی معتبر به این دلیل که هر سایتی که ادعای آزادی بیان داشته باشد و خود به سانسور اقدام کند ، از اعتبار ساقط می شود و کیست که نداند سایت شما چند بار اقدام به سانسور همکاران کرده است ـ و درج چیزی که جای دیگر شنیده نشده به اسم شایعه ، خود طریقی از شایعه سازی است . آیا قصد شما واقعا همین است ؟یعنی چی که اعضای سازمان مجاهدین بر اساس دستور تشکیلاتی از این سازمان جدا شده اند که ... ؟ یعنی ما امروز باید هر عضو سازمان مجاهدین را که از این سازمان جدا شده با عینک تردید نگاه کنیم که لابد کاسه ای زیر نیم کاسه اش باشد ؟ و اگر ننشیند در گوشه ای و نان و ماستش را نخورد و نقد یا حتی بد و بیراهی یا حالا هر چی بنویسد یا بگوید ، فریاد بزنیم که ای مردم ، می بینید ؟ این به دستور تشکیلاتی از سازمان جدا شده که به دیگران گیر دهد و ....این چه شیوه ی برخوردی است ؟ کی و کجا این شایعه ساخته و منتشر شده است که اعضای سابق سازمان مجاهدین با دستور تشکیلاتی از این سازمان جدا شده اند ؟و چرا انسانها را به دلیل گذشته شان تا این حد مورد سوال قرار دهیم ؟

در مورد بسیجیان چه فکر میکنید ؟ در مورد سپاهیان چی ؟ ما با آغوش باز کارداران سفارت جمهوری اسلامی را که به گذشته ی خود پشت کرده اند در خود می پذیریم و میگوییم که انسان جایز الخطاست . چطور است یک شایعه درست کنیم که اینها به خاطر نفوذ در جنبش سبز است که از سفارت خانه ها بیرون آمدند ؟ شیوع دادن این شایعه کار زیادی ندارد. دارد ؟خانم امیری ، این سوال شما با آنها که موسوی و کروبی را هنوز به خاطر گذشته شان زیر اخیه می کشند و غیر قابل اعتماد می خوانند و با داد و فریاد سعی میکنند مردم را از راه سبز به راه خودشان ـ که اصلا معلوم نیست چی هست و چگونه هست ـ هدایت کنند چه فرقی دارد ؟ سازمان مجاهدین ،خطاهای بسیار بزرگی داشته ، اما دقیقا به این دلیل که در صدر قدرت نبودند ـ و به نظر من اگر بودند دست کمی از هیچ جنایت کار دیگری در جمهوری اسلامی نداشتند ـ خطاهایش قابل مقایسه با جنایت هایی که در دهه ی شصت و توسط جمهوری اسلامی و دست اندرکارانش واقع شد نیست. آقایان موسوی و کروبی دو تن از همین دست اندرکاران در همین دهه بودند. خانم امیری ، انسانها قابل تغییر هستند.

 این تغییر چه در موسوی و کروبی و یا بسیجی و سپاهی و سفارتی باشد ، چه در مجاهد یا طرفدار حزب کمونیست کارگری باشد ، انسانی که از گذشته اش فاصله گرفته است ، نباید به هیزم گذشته اش بسوزد.در سیستم قضایی کشورهای مترقی ، هر انسانی بی گناه است مگر این که عکسش تحت یک پروسه ی عادلانه اثبات شود. و در سیستم قضایی ایران ، هر انسانی گناهکار است مگر این که بتواند پارتی جور کند و عکسش را اثبات کند.این تفاوت بسیار بزرگ ، در اندیشه ی خیلی از هم وطنانم نقش بسته است. از شما هم خواهش می کنم سیستم قضایی ایران را در خارج از کشور بازتولید نکنید.سازمان مجاهدین یک سکت ـ فرقه ـ بسیار بسته و منزوی است. اطاعات کورکورانه و بدون چون چرایی که در سازمان وجود دارد بدون این بسته بودن و منزوی بودن اعضای آن امکان نمیداشت . بیرون آمدن از آن پروسه ی دردناکی هم از نظر روحی و هم از نظر اجتماعی برای اعضایش را به همراه دارد. طوری که شنیده ام چندان کم خطر هم نیست.

 انسانی که این پروسه را پشت سر گذاشته باید حمایت شود . نه این که با شایعه سازی و شایعه پراکنی هایی این چنینی زندگی اش را جهنمی بسازیم و او را ایزوله تر از زمان حضورش در سازمان باقی گذاریم. ما این کار را با کسانی که به سفارت ها و بسیج و سپاه و دیگر ارکان های سرکوب پشت کرده اند نمی کنیم. سازمان مجاهدین که جای خود دارد. این سازمان هر چه باشد معلول جمهوری اسلامی است و نه علت آن. و اعضای این سازمان ، حداقل در ابتدا با آرمان های انسانی به این سازمان پیوستند و نه برای منافع شخصی و مادی ...متوجه این تفاوت ها باشیم و انسانهایی را که قدمی برای تغییر برداشته اند به محاکمه نکشیم.

با احترام

http://www.zananeha.com/

_______________________________________________________

توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام دریافت نمیشود..