|
تاریخ انتشار :05.03.2023
چرا جنبش منشور؟
مهرنوش موسوی
چرا منشور مینویسیم؟ چرا اصرار داریم پلتفرمها نوشته شوند؟
اصلن این سنت مال چه افقی در جامعه است؟
۱. چهار ماه پیش هیچ کس از بغل دستی خود سوال نکرد تو چه منشور
و برنامه ای داری؟ وقتی در برلین همه دست به تظاهرات زدیم، هیچ کس
نمیدانست حامد اسماعیلیون چپ است یا راست؟ مهم نبود. چون برای همه
فقط مهم بود که طفل انقلاب بعد از آبان متولد شد. قبلش حتی مسئله
پرچم شیر خورشید مطرح نبود. تظاهرات داریم در کانادا قبل همین
انقلاب که پنجاه هزار نفر درش شرکت کردند، عکس جانباختگان دستشان
هست. کسی به این فکر نمیکرد که انقلاب را مصادره کند. رنگ آیکون
خودش را بزند. بعد حتی سر و کله مردم را بشکنند که چرا پرچم دستشان
نیست.
علت اینکه الان منشور صادر میشود این است یک جایی ضرورت
اجتماعی و سیاسی این انقلاب ایجاب کرد که پلتفرمها در قبال جامعه
روشن بشود. این انقلاب چندین ایستگاه مهم داشت. اگر تظاهرات صد
هزار نفری برلین را یک ایستگاه محسوب کنید. اگر ورود هزاران نفری
زاهدان یک بدعت بود. اگر حجاب سوزان یک ایستگاه مهم بود. اگر عمامه
پرانی خودش یک ارتفاع مهم بود، الان منشور هم یک ایستگاهی است که
به آن رسیدیم. علامت بسیار بسیار مهمی است. نشانه بلوغ انقلاب و
نشانه جدالهای عمیق سیاسی در بطن جامعه است. منشور پرچم مقاومت
انقلاب در مقابل تحرک راست برای از ریل خارج کردن آن است. منشور
ایربگ انقلاب است. قبلن میگفتند نه گفتن به جمهوری اسلامی کافی
است. الان به یک جایی رسیدیم که دیگر کافی نیست. یک علتش این است
سقوط حاکمیت دیگر حتمی است و فرض همه آدمهاست. علت دیگرش این است
تفاوت نه گفتنهای مختلف پدیدار شده و جامعه الان باید انتخاب کند.
منشور برای همین است.
۲. منشور دادن و اصرار به داشتن منشور ابتکار آن جنبشهای سیاسی
است که زیر بار راستها نمیروند. اصلن بحث منشور و پلتفرم در بطن
انتقاد از حرکات دست راستی که به ملت پاسخگو نبودند شروع شد.
یادتان هست؟ با همهمه ائتلاف شروع شد. بدون اینکه به جامعه بگویند
نقشه شان چیست، از زیر با هم ست کردند و یک عده خاصی که شخصیتهای
جنبش راست محافظه کار ایرانی هستند به مناسبت سال نو!!! کپی پیست
توئیت زدند. جامعه جلویشان را گرفت و گفت این مسخره بازی یعنی چه؟
بروید اعلام کنید سر چی با هم ائتلاف میکنید. مردم ایران را دست کم
گرفتید. لذا مجبور شدند بین خودشان بحث کنند تا به بیرون جواب
بدهند. دومین توئیت را که زدند و استقبال از نیروهای امنیتی نظام
بود، جامعه از زمزمه فراتر رفت. مخالفت و فشار انقدر از پایین زیاد
بود که فشار جامعه از پایین باعث شکاف در جنبش راست شد. رضا پهلوی
که حوصله بحث و پلتفرم و منشور ندارد، راه خودش را با وکالت جدا
کرد. شما دقت کنید هنوز که هنوز است فرصت طلبان این جبهه در باره
طرح وکالت در حال سکوت به سر میبرند. کسی نفهمید مسیح چرا وکالت
نداد؟ گلشیفته؟ حامد؟ شیرین عبادی؟
اینجا بحث منشور و اینکه سکوت را نمی پذیریم، بروید خواستهایتان
را مدون کنید شروع شد، به نظر من اگر یک جنبش گسترده و عمیق
انتقادی و آگاه و نگهبان در ایران نبود، راستها میگفتند به جامعه
چه مربوط، یک شاهزاده و یک پرچم و سرود ای ایران کافی است. مردم
چکاره هستند نظر بدهند. انتقاد کنند. پرسشگری کنند. بیفتید دنبال
شاهزاده یا ائتلاف کافی است. الان اگر من و شما بخواهیم برویم با
مکرون ملاقات کنیم باید بیاییم به جامعه بگوییم هدفمان چیست؟ چه
گفتگوهایی کرده ایم. در حالی که الان شما نگاه کنید جنبش اعتراضی
کف خیابان در خارج کشور را بدل کردند به دیپلماسی غیر شفاف و‌دارند
در کنفرانسهای امنیتی، میان احزاب سوپر راست میچرخند.
بعد جالب است الان دارند دیپلماسی غیر شفاف خودشان را پیش میبرند،
بعد هنوز منشورشان را ننوشته با دولتها بده بستان میکنند. راست
ترین نمایندگان ایرانی که عضو احزاب راسیستی و منفور جامعه اروپا
هستند جزو این تیم مذاکرات هستند. بیخود نیست نصف بیشتر نمایندگان
پارلمان اروپا به این تیم با دیده تردید نگاه میکند. بطور مثال اصل
و اساس ملاقات و حضورشان در کنفرانس امنیتی مونیخ این بود خواهش
تمنا میکردند که آقا مجاهدین را قبول نکنید، ما را به عنوان دولت
دوران گذار قبول کنید. یعنی شاخه های مختلف این جنبش الان بر سر
قدرت در نزد دولتهای غربی رقابت دارند بدون اینکه این رقابت ذره ای
به مردم ایران مربوط باشد. مجاهد سه دهه هست رییس جمهور محجبه در
ترشی انداخته است، اینها هم شاهزاده دارند و تیم دولت دوران گذار!
منشور در واقع پای مردم ایران است که لای در گذاشته میشود.
داریم مجبورشان میکنیم تمام حرکات و رفتار و اهداف پشت پرده را
مدون و اعلام کنند.
۳. سکوت و سیاست قایمکی باعث باخت مردم است. گوسفند وار دنبال
کسی افتادن باعث باخت مردم است. شما نگاه کنید تمام کسانی که به
انقلاب ۵۷ فحش میدهند، اتفاقن الگویشان خمینی است. یعنی کارت را
بکن، از زیر با دولتها زد و بند کن، به هیشکی هم حساب پس نده، با
هیچ کس هم پروژه ات را در میان نگذار. مسیح علینژاد در نشست جرج
تاوون به حامد اسماعیلیون گفت کار من را بکن. من نه میخوانم و نه
میبینم و نه جواب میدهم. راست میگوید. خب رسانه ها که دست خودشان
است. خبرنگار درباری هم که چلنج نمیکند، سوال نمیکند. صفحه های
خودشان در شبکه اجتماعی هم خیابان یکطرفه است. یک نفرشان نمی آید
به کامنت مردم، به انتقادات جواب بدهد، یک لایف بگذارد بگوید مردم
از من پرسیدند چرا وکالت ندادم، جواب من این است. سکوت الان برنده
ترین ابزار دست راستی است برای اینکه سر این انقلاب را زیر آب
کنند. جامعه ایران با بیان خودش نمیبازد. ما جایی میبازیم که حرفها
زده نشود. الان شما نگاه کنید قبل از منشور، هر کسی که پرسشگری و
یا انتقاد میکرد را با چماق اتحاد سرکوب میکردند. الان جامعه
مجبورشان کرده بروند منشور بیاورند. خب شما منشور را که دادی آنوقت
مردم هم شروع به پرسشگری میکنند، پرسش و انتقاد که شد نمیتوانی مثل
الان سرت را زیر برف کنی و راه حل مسیح را اجرا کنی که نبینی و
نخوانی و جواب ندهی، فقط همدیگر را بغل کنید.
جنبش منشور فشار استراتژیک است به افق راست که نتواند در خفا
مردم را بفروشد. سازش کند. به کجراه ببرد. چون کارگر و زحمتکش و
دانشجو و فعال حقوق زن که چیزی برای پنهان کردن ندارد که سکوت کند.
کسی سکوت میکند که از بیان سیاستی که پیش میبرد ترس دارد.
۴. جنبش منشور به جای اینکه مردم را رعیت و شبان کند، با خودش
بالا میکشد. شما میخوانی، نظر میدهی، اصلاحیه میدهی. کل جامعه وارد
یک فاز سیاسیتر و عمیقتر میشود. هر چی جامعه سیاسی تر و فکورتر
باشد شانس پروژه های سازشکارانه کمتر است. به اعتقاد من با ورود
جامعه به این فاز بود که از طرف جنبش مقابل عکس پرویز ثابتی را در
آوردند. عکس پرویز ثابتی دشنه ای است و عکس العملی است به ورود
جامعه به مرحله انتخاب آگاهانه سیاسی. عکس ثابتی و ساواک در مقابل
این ایستگاه از درون جنبش راست بلند شد. تفسیرش این است که فکر
نکنید ما این پروسه دمکراتیک انتخاب و تعمیق فکری را تحمل میکنیم.
یعنی جواب جامعه آزاد و مردمی که حق انتخاب دارند، اعدام و شکنجه
است. اوین و کمیته مشترک است. به اعتقاد من هر چقدر جامعه روی بیان
سیاسی خودش، روی حق پرسشگری، انتقاد، دگر اندیشی پافشاری کند، از
این به بعد یک لایه ای از جنبش راست را شما بیشتر در تصویر سرکوب
خواهید دید. لایه دیگر یعنی جمهوریخواهان آن جنبش را هم در حال
شکستن سکوت و حرف زدن و باختن!
چون دهانشان را باز کنند مثلن از تمامیت ارضی حرف بزنند، خواهید
دید از هم الان وعده سرکوب کردستان و بلوچستان روی شاخش هست. شما
نگاه کنید شخصیتهای شاخص جنبش سلطنت طلبی در همین چند روز اخیر از
ضرورت شکنجه دفاع کردند. از اعدام در زمان شاه دفاع کردند. رضا
پهلوی مجبور شد اعلام کند شکنجه را رد میکند در حالیکه در تظاهراتی
که خودش سخنرانش بود ثابتی برای اولین بار ظاهر شد. به جز رضا
پهلوی نه مسیح در باره ثابتی حرف زد نه حامد اسماعیلیون.
منشور باعث میشود نخواستن مردم ایران، دست رد زدن به حکومتهای
ساواکی و پلیسی به شکل سیاسی و مدنی پیش برود. باعث میشود سناریوی
سیاه شعبان بی مخ های آن جنبش که حتی شروع کردند آدمهای خودشان را
هم بزنند مهار بشود. الان این ماییم که نه فقط برای حق خودمان در
انتقاد، حق عموم مردم ایران برای پرسشگری میجنگیم، بل این ماییم که
اعتراض کردیم چرا با شعار « مسیح بگو جاوید شاه» نگذاشتید سخنران
خودتان آزادی بیان داشته باشد. نه مسیح خودش اعتراض کرد و حرفی زد.
نه حامد اسماعیلیون نه رضا پهلوی. ما حتی باید برویم از آزادی بیان
آنها هم دفاع کنیم چون شرط مدنیت است.
منشور در واقع پرچم ماست در مقابل شیرخورشید. پرچم ماست در
مقابل سرکوب. پرچم ماست و آلترناتیو ماست برای اتحاد مردم حول
پیشروی انقلاب.
این حرکت از داخل کشور شروع شد، الان چند روزی
به هشت مارس روز جهانی زن مانده، ما آن را با اعلام منشور حقوق
زنان بسط و گسترش دادیم.
________________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|
