|
تاریخ انتشار: 09.06.2023
سرکوب داخلی و سیرک خارجی
محمد هادی
آخوندها در همان چند سال اول به
قدرت رسیدن، رفته رفته فهمیدند که در دنیای پیشرفته معاصر و در
انظار بین المللی و مردم داخل و بخصوص خارج از ایران، چهره رژیم
زشت تر از آن است که بتوان آنرا با سرخاب و سفید آب آرایش نمود و و
بعنوان رژیمی معمولی و عادی جا زد! بهمین دلیل خط استراتژیک خود را
از همان زمان بر هر چه بدتر و زشت تر نشان دادن نیروهای اپوزیسیون
خارج از کشور –بخصوص مجاهدین-انتخاب و پیش برد بدین بیان که اگر
ما- رژیم آخوندها- بد هستیم بدانید و ببینید که اپوزیسیون ما از ما
بدترند!
رژیم همواره در برخورد با خیزش و قیام های مردم در
داخل ضمن سرکوب آنها، همزمان و بیشتر بدنبال حذف فیزیکی و کشتار
عناصر دارای پتانسیل رهبری بوده است و بهمین دلیل طبیعی میبود که
رهبری جنبش بالجبار بایستی در خارج و دور از دسترس رژیم شکل میگرفت
و این امر خود باعث بالا رفتن انگیزه و تلاش بیشتر رژیم شد برای هر
چه بیشتر مخدوش نمودن و ایجاد تفرقه و تشتت میان نیروهای مخالف در
خارج! در اینمورد میتوان به جنبش اعتراضی مهسا امینی با شعار زن،
زندگی، آزادی در سال گذشته اشاره نمود که چگونه رژیم همزمان با
سرکوب بیرحمانه در داخل و با به صحنه آوردن اتوبوس رضا پهلوی در
خارج توانست از ایجاد اتحاد واقعی میان داخل و خارج جلوگیری نموده
و موفق شود جنبشی را که برای اولین توانسته بود بالاترین حضور
ایرانیان خارج از کشور را علیه رژیم بسیج و جهانی را همراه و همدل
جنبش نماید طی چند ماه تبدیل کند به سیرکی سیاسی-کمدی با بازیگرانی
رنگارنگ و از همه رنگ!
براستی هنوز باورنکردنی به نظر میرسد جنبشی که با قتل مظلومانه
مهساء و با ترانه برای با صدای محزون شروین توانسته بود عواطف
انسانی صدها میلیون نفر در سراسر جهان را علیه رژیم برانگیزد چگونه
طی چند ماه در خارج از کشور منتهی شد به بازی وکالت رضا پهلوی و
تشکیل کادر رهبری قیام در کتابخانه جورج تان آنهم با حضور سلبرتی
های قلابی مثل مسیح علینژاد با میلیون ها فالوور زنگوله ای و کیلک
و لایک شده توسط ارتش سایبری سپاه! و چگونه فضای معطر به حضور همه
نیروها علیه آخوندها، آلوده شد به هوای مسموم تفرقه و انداختن
نیروها بجان هم! و هیچکس حتی بشوخی و بقول صمد یا صمد آقای پرویز
صیاد جز آقا رضاپهلوی نمیتونست-حداقل در خارج از کشور-شعله های
امید بخش جنبش مهساء را-حتی بطور موقت-فوت و خاموش کند! آنچه که
امروز با تاسف در صحنه سیاسی خارج از کشور مشاهده میشود هیچگاه
نتیجه روندی عادی و خودبخودی و بدون دخالت آخوندها نبوده و در این
میان مشکل میتوان از خطا و خیانت رضاپهلوی در ایجاد چنین فضای
مسموم و آلوده چشم پوشید!
رژیم آخوندها علی الحساب بر این
باور است که میتواند با دو بازوی سرکوب بیرحمانه در داخل و ادامه
سیرک و آنتنی نمودن رضا پهلوی و انداختن او بجان نیروهای
اپوزیسیون-بخصوص مجاهدین-از اتحاد و ایجاد رهبری در خارج و ارتباط
آن با داخل-بعنوان حلقه مفقوده معادله سرنگونی- جلوگیری نموده و
بیشمار بحران های داخلی و خارجی خود را به اصطلاح مدیریت کند!
برای رژیم همزمان و هم عرض سرکوب داخل، ادامه سیرک خارج از
اهمیت و الویت بالایی برخوردار است! در رابطه با نقش مخرب رضا
پهلوی طنز تلخ و گزنده قضیه این است که هم خود رضا پهلوی و هم
آخوندها و هم آمریکا و اروپا و سایر قدرتهای مهم و موثر در تحولات
منطقه و جهان بخوبی میدانند که سلطنت در ایران-آنهم با چنین وارث
سست عنصر و خسیس-امری است غیر قابل احیاء و برگشت ناپذیر! بازی
رژیم با کارت توهم سلطنت-نه بدلیل امکان سلطنت-بلکه بیشتر در جهت
انحراف و گشودن جبهه های فرعی و دعوا های ساختگی سلطنت طلبان با
جمهوری خواهان است! در این میان ظهور ناگهانی و غیر قابل انتظار
شاه الهی های چند آتشه و با شعار “رهبر ما پهلویه هر که نگه
اجنبیه” و در حمله فیزیکی به مخالفین در خارج رژیم، بسیار مکشوک
بوده و به احتمال زیاد اینان همان حزب الهی های ارسالی و یا
استخدامی رژیم هستند در خارج و در لباس شاه الهی ها! در رابطه با
خصوصیات و کاراکتر فردی رضا پهلوی-جدا از تمامی توطئه های پشت صحنه
و توهم پراکنی های جلوی صحنه- کسانیکه از نزدیک با او نشست و
برخاست و معاشرت و گفتگو داشته اند اغلب براین باورند که ایشان اهل
همه چیز هستند الا مبارزه با آخوندها و اگر حتی ایران را در سینی و
دو دستی به او تقدیم و تعارف کنند-با توجه به پایان غم انگیز
سرنوشت پدر و پدر بزرگ در در بدری و مرگ در غربت-بعید است که رضا
حتی هوس ورود به دریای پرخروش و خونین سیاست آنهم در کشوری مانند
ایران را داشته باشد
با توجه به حضور یک خط در میان او در
چهل سال گذشته انگار رضا پهلوی بیشتر ترجیح میدهد بدون کوچکترین
پرداخت بهای مبارزه، با برخورداری از پول پدر و شهرت شاهزاده گی،
عشق و حال مصاحبه و مذاکره ودر مرکز توجه بودن را ببرد! از دیگر
مضرات حضور رضا پهلوی در صحنه، شاید بتوان به طرح و تحمیل شعار نه
شاه و نه شیخ به مخالفین اشاره نمود بطوریکه آنها را ناخواسته به
مبارزه همزمان با دو رژیم مرده و زنده شاه و شیخ کشانده است! چرا
که شعار نه شاه و نه شیخ ناگفته ضمن هم عرض خواندن شاه و شیخ، گویی
بطور ضمنی امکان استقرار و برگشت سلطنت را-آنهم بعد از گذشت چهل و
چند سال از سرنگونی شاه-هنوز امری ممکن میداند و طبیعی است که
مبارزه همزمان با شاه و شیخ خواهی نخواهی از شدت و تمرکز مبارزه
علیه رژیم زنده آخوندها خواهد کاست! در حالیکه نقش مضرر و ضد مردمی
رضا پهلوی در انحراف جنبش و اذهان عمومی از دشمن اصلی، بخودی خود
دلیل لازم وکافی است برای افشاء او بعنوان بازیچه دست آخوندها، تا
اینکه برای اینکار مخالفین حتما مجبور باشند به نبش قبر رژیم پدرش
رفته و خود را گرفتار اثبات این قضیه کنند که بین شاه و شیخ کدام
یک بدتر و یا بهتر هستند! و این حالی است که با توجه به حالت
ناستالژیک عمومی نسبت به دوران پهلوی، اگر از عامه مردم ایران-جدا
از نیروهای سیاسی مخالف شاه-در یک نظر سنجی فرضی انتخاب بین شاه
وآخوندها را بپرسند، بدلیل کارنامه ننگین و خون آلود آخوندها،
احتمالاً اکثریت مردم رژیم شاه را انتخاب خواهند نمود!
نقش
مخربی که رضا پهلوی اینروزها مشغول اجرای ان است به تنهایی و بخودی
خود آنقدر زشت و خلاف منافع مردم ایران است که برای سنگین نمودن
پرونده او، دیگر نیاز چندانی به چسباندن او به دوران شاه و رضا شاه
نیست و او را که-بخودی خود عددی نیست-بایستی تنها در راستای مبارزه
با رژیم آخوندها هدف افشاگری نمود و اطمینان داشت که در بطن تحولات
سیاسی غیرقابل پیش بینی و طوفانهای در راه، همینقدر میتوان گفت:
جنبشی که نهایتاً بتواند کمر آخوندها را بر ایران زمین به زمین
بزند، سلطنت که هیچ، محال است به دستاوردی کمتر از جمهوری مبتنی بر
دموکراسی و لائیتسه رضایت بدهد!
________________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|
