|
تاریخ انتشار :22.02.2018
رازِ
درویش ستیزیِ حضرت
رهبر
محمد نوری زاد
سالهاست که با دراویش آشنایم. درشهرستانها به خانه هایشان رفته ام
و با سوز و داغ شان گداخته ام. آنان را باورمندانی متین و انسان و
اهل مدارا یافته ام. تا توانسته اند خوش خلقی کرده اند اما درعوض
بدخلقی دیده اند. خود شاهد بودم که جوانان درویش، درهشت سال جنگ،
چه جانانه از وطن خویش دفاع کردند و از پای نیز در آمدند. گیرِ
نظام ولایی اما با دراویش در کجاست که اینان را بر نمی تابد؟
راستی چرا رسانه های حکومتی حتی از بکار بردنِ واژه ی "درویش"
پرهیز می کنند؟ می گویم: درویش، برای خودش یک عنوان و تیتر و هویت
مستقل است. نظامی که استخوانبندی اش با ملات دروغ بهم پیوسته،
ازهمجواران فکری اش می خواهد که اگر می خواهند در سایه اش بنشینند،
در گام نخست باید تیتر و عنوان خود را کنار گذارند. بعدش هویتِ
فکریِ خود را. و به رنگ او در آیند. تا از میوه ی همان درختی که در
سایه اش نشسته اند، تناول کنند.
یک دانش آموز بهایی می تواند بر برگه ی کنکورش بنویسد من شیعه ام،
ودر دانشگاه به تحصیلش ادامه دهد. یک درویش در برگه ی استخدامی اش
اگر بنویسد من شیعه ام، راه برایش گشوده می شود. پس گرچه راه بر
دروغگویان گشوده است، بر راستگویان بسته است. یک درویش پیدا کنید
که در دستگاههای دولتی استخدام شده باشد. یا یک دانشجوی درویش نشان
من بدهید که مشغول تحصیل باشد. دراویش مثل بهاییان و حتی مثل
شاگردان محمد علی طاهری، یک " تیتر" اند. که می توانند بدرخشند.
این درخشش مستقل، در نظام ولایی تحمل نمی شود. بل باید گم بود. گم
که باشی می توانی بهره مند نیزباشی.
اجازه بدهید به راز کهیرزدگیِ نظام ولایی از اسم درویش اشاره کنم.
و این، چیزی ست که من شخصاً به آن رسیده ام. وگرنه همه ی هیاهوهایی
که حکومت اسلامی، و هیجانی که در تقبیح مخالفان دارد، باد هواست.
دراویش، همین که می گویند: ما، هستیم و هویت داریم، از بدنه ی
آماریِ نظام ولایی کنده می شوند. تجسم کنید ناگهان هشت تا ده
میلیون درویش گنابادی و یارسانی و... بگویند: ما درویشیم. چه می
شود؟ بلافاصله ده میلیون نفر از جمعیت آماری شیعیان ایران کاسته می
شود.
یعنی نظامی که این همه بر نفر به نفر جمعیت شیعه ی خود تأکید کرده
و خانواده ها را به زاد و ولد و فرزندآوری تهییج کرده، ناگهان با
یک کسریِ ده میلیون نفری در جمعیت آماری شیعیانش مواجه می شود. تا
کنون همه ی دراویش در سرشماری ها و در آمارهای مملکتی، در ردیف
شیعیان (مذهب رسمی) جای داده شده اند. دراویش اما می گویند: ما
گرچه شیعه ایم اما برای خود هویت مستقلی داریم و درویشیم. این هویت
مستقل، یعنی تیتر. یعنی کنده شدن از جمعیتِ آماریِ شیعیان. و یعنی:
یک شکاف بزرگ در بساط پرهزینه ی شیعه گستری حضرت رهبر. سکوت رهبر و
چراغی که وی در درویش آزاری سبز کرده، بهمین مهم بند است. این که:
دراویش باید در بدنه ی شیعه گم باشند!
یکم اسفند نود و شش - تهران
________________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|
