|
دیپلمات های جمهوری اسلامی باید وثیقه بگذارند
اردوان پیروزی
دیپلمات های جمهوری اسلامی در کشورهای مختلف جهان بی تردید زالوهای فرصت
طلبی هستند که بر شانه های مردم سوار می شوند و روز گار خوشی را با خانواده
در کشورهای "غیر اسلامی " سپری میکنند.ایشان فرزندانشان را بدور از تعلیمات
اسلامی جمهوری مورد حمایتشان در بهترین رشته ها به مدارک وتخصصهای بالا و
با ارزش می رسانند. از اینکه جوان ایرانی متخصص میشود خوشحالیم.گذشته ازا
ینکه پدر و مادرشان چه کسانی هستند.
آندسته از ایرانیان که از پناهنده شدن ویا استعفا دادن این افراد شادیهای
بزرگ می کنند باید از خود بپرسند که این افراد بر اساس کدام ضابطه و معیار
به این مشاغل رسیده اند؟ برای یک لحظه از خود سوال کنیم که زنان و مردانی
که در سالهای شصت در زیر بالکن مسجد جماران ودر پاسخ هجویات امامشان زار
زار گریه میکردند چه کسانی بودند؟
مگر گوش کردن به سخنرانی گریه کردن دارد؟ آنان وابستگان به باند تبه کاران
وگدایان و دزدان با هوش و زمان شناس بودند.در این رابطه باید اضافه کنم که
هنوز تیتر بزرگ روزنامه لوس آنجلس تایمز در خاطرم است که نوشته بود پس از
فرو پاشی حکومت شاه یازده هزار مجرم جنایی از زندانهای سراسر کشور فرار
کردند. آنها کجا رفتند؟ کردان را می شناسیم که برای "اضاله بکارت" در زندان
بود بگذریم. اساسآ این سفرا پس از زندگی کردن در کشورهای خارجی مخصوصآ
کشورهای پیشرفته تر قادر به ادامه حیات در" کشور عزیزشان "نیستند.بگذریم از
مورد کاظمی قمی که طاقت یک ثانیه بیشتر ماندن در عراق را نداشت.
جدا شدن آنها از حکومت با انگیزه بهزیستی و بهره برداری از زیبائیهای طبیعی
هنری وپیشرفتهای اجتماعی و علمی و حتی آزادی سیاسی است.همان آزادی سیاسی که
خودشان سالها مآمور گرفتن آن از ایرانیان محل خدمتشان بوده اند.
این افراد مانند بقیه روسای جمهوری اسلامی سالهای چندی را در رفاه کامل
زندگی می کنند وبدون هرگونه تحصیل واقعی امرار معاش می کنند و آینده خویش
پس از سرنگونی هم اندیشه نمی کنند.اگر چه این محاسبه در مورد خمینی و بقیه
مردگان حکومت که از مجازات فرار کردند درست است.مردم ایران هم فعلآ این
افراد را دشمنان شماره یک خود نمی دانند ودر حد دنبالچه های حکومت می
شناسند . باید اضافه کرد که در فرار این افراد از مجازات برای همیشه تردید
جدی وجود دارد.
مقامات وزارت خارجه نیز پس از جداشدن این افراد در حالیکه عرق پیشانیشان را
پاک می کنندو سعی در سرخ نگه داشتن صورت خود با زدن سیلی هستند. پناهنده
شدن این افراد را تکذیب وآنها را اخراج شده معرفی می کنند.
زنده یاد کاظم رجوی در سال 58 پس انقلاب سفیر ایران در سازمان ملل متحد در
ژنو شد .در سال 59 رئیس هیات سیاسی ایران در کشور سنگال و7 کشور آفریقای
غربی شدو ده ماه بعد از این سمت کنار ه گرفت و ازآن پس تمام توان و هستیش
را صرف خدمت مردم ایران نمود و سرانجام در 24 آوریل 1990 در سوئیس توسط
دیپلومات –تروریستها و تروریستها ی اعزام شده از سوی جمهوری اسلامی ترور شد.
بیاد بیاوریم که زنده یاد محمد حسین نقدی این تحصیل کرده بخش زمین شناسی
دانشگاه شیراز و دیپلمات جمهوری اسلامی در ایتالیا همزمان با اولین یورشهای
خمینی به اصول آزادی و عدالت از مقامش استعفا داد وگفت :این اراده ماست که
پرچم آزادی و استقلال ایران بر زمین نگذاریم:وسرانجام در 25 اسفند 1370
دیپلومات –تروریستها و تروریستها ی اعزام شده از سوی جمهوری اسلامی با
وقاحت و فوق تصور با پشت پا زدن به قوانین بین المللی و حق حاکمیت ایتالیا
وبا سوء استفاده از امکانات و مصونیتهای دیپلوماتیک خون نقدی را در رم بر
زمین ریختند. ولی این افراد پس از 30 سال تبه کاری تنها برای زندگانی بهتر
استعفا میدهند و بسیاری از آنها از مدتها قبل زمینه اقامتشان را فراهم کرده
اند که حتی الامکان پناهنده نشوند شاید بدرد بخورد.البته ناگفته نماند که
نزدیک شدن به این افراد برای انسانهای سالم به صلاح نمی باشد به همان دلیلی
که خود میدانید و بیانش توهین به فهم خواننده خواهد بود.
روشن است که این استعفاهاو پناهندگیها همه معلول و نشانه دوران فروپاشی
هستند.در سراشیبی سقوط حکومت عمامه و آفتابه خودرا از دست می دهد. وزیر
امور خارجه با آنهمه "تحصیلات عالیه" از هندوستان و آنهمه قلدری و لات بازی
در ترکیه بالاخره دارد به زباله دان کوچک تاریخ ایران می پیوندد و با
مطرودها چون گنجی و کدیور وابراهیم نبوی (رفیق لاجوردی ) همنشین خواهد شد.این
زباله دان کوچک نیز با لگد ملت ایران به زباله دان بزرگ تاریخ بشریت پرتاب
خواهد شد.
تردید در وقوع این رویداد در آینده تردید در کرویت زمین است.
اردوان پیروزی
18 سپتامبر 2010
_______________________________________________________
|
