|
تاریخ انتشار :03.03.2023
مبارزه فوول تایم!
جمشید پیمان
گفت: با رضا پهلوی مخالفی؟
گفتم: آری مخالف اویم، چون دروغ‌گو وَ فریب‌کار است!
گفت: چه
دروغی گفته؟
گفتم: دروغ که فراوان گفته! برای نمونه: وقتی از او
می پرسند از ۴۳ سال پیش کار شما چه بوده و هزینه های زندگی‌تان
چگونه تامین شده است، پاسخ می دهد: من تمام وقتم را صرف مبارزه
برای مبارزه با جمهوری اسلامی می‌کردم و وقت نداشتم کار دیگری
بکنم. هزینه های زندگی ام را هم خانواده ام تامین می‌کرده‌اند!
امّا بخش آشکار زندگی خصوص اش نشان می‌دهد که اگر مبارزه ای هم
کرده ، دست کم " تمام وقت" نبوده! بیشتر موسمی بوده!
با جمهوری اسلامی هم بیشتر لاس میزده تا مبارزه! از آرزوی
موفقیت کردنش برای محمد خاتمی بگیر تا غش و ریسه رفتن چندین
ساله‌اش برای میر حسین موسوی،تا کراوات بنفش زدنش برای پیروزی حسن
روحانی، تا مخالفتش با گذاشتن سپاه پاسداران در لیست تروریستی
آمریکا
گفت: با پادشاهی مشروطه مخالفی؟
گفتم :در مقایسه
حکومت ها و پیوند ماهیتی شان با دموکراسی، به عنوان نظر شخصی ام
(نه سلیقه ای) ، بله مخالفم!
گفت: با فعالیت حزبی و تشکیلاتی طرفداران پادشاهی مشروطه؟
گفتم: با فعالیت حزبی و تبلیغاتی مشروطه خواهان مخالف نیستم به این
شرط که از منش و روش فاشیستی و برتری طلبی نژادی منزه باشند!
گفت : آیا شعار " مرگ بر ستمگر، چه شاه باشه چه رهبر" با نظرت مبنی
بر آزادی فعالیت طرفداران پادشاهی مشروطه متضاد و مغایر نیست؟
گفتم : به هیچ وجه! زیرا: اولا آرزوی مرگ برای کسی کردن نه جرم است
و نه گناه، بویژه اگر آن کس ستمگر و خاصه تر آنکه آن ستمگر شاه یا
رهبر دینی و غیر دینی باشد. ثالثا، تا آنجا که به من مربوط است در
این شعار مقصود مرگ جسمی کسی نیست! بلکه اضمحلال سیستم و روش های
حاکمیت ستمگرانه است! برای مثال وقتی می گوییم " مرگ بر جمهوری
اسلامی" قصدمان محو کامل سیستم حکومتی است که امروز بر ایران چیره
و حاکم است! قصدمان اعدام کسی نیست. زیرا من و تشکیلاتی که از آن
پشتیبانی می‌کنم، با صراحت و تاکید مخالف هر اعدامی هستیم!
گفت : چرا انتخاب نوع نظام حکومتی آینده را به پس از سرنگونی
حاکمیت فعلی و مبتنی بر آراء عمومی موکول نمی کنی؟
گفتم : من یک
جمهوری خواهم و مبارزه ام برای استقرار جمهوری پس از سرنگونی نظام
کنونی است! من یک رای دارم و از هم اکنون اعلام می‌کنم آن رای
تایید جمهوریت است. اینکه اکثریت مردم چه انتخابی دارند نه در
اختیار من است و نه اگر مخالف رای من باشد، می توانم مانع از آن
شوم!
گفت : اگر فرض بگیریم پس از سرنگونی نظام فعلی، مردم به
نوع دیگری جز جمهوری مورد نظر تو رای بدهند، واکنش تو چیست؟
گفتم : اگر در آن نظام فرضی حق آزادی بیان و قلم و فعالیت و تبلیغ
برای جمهوری مورد نظرم از من سلب نشود، در چهارچوب قانونی که این
حق را تضمین کرده، برای تحققش مبارزه قانونی می‌کنم!
گفت: و اگر
آن حق در قانون معین و رعایت نشود؟
گفتم : برای رسیدن به این
حق، به همان مبارزه‌ای روی می‌آورم که هم اکنون با نظام جمهوری
اسلامی می کنم!
گفت : اگر ...
گفتم: پرسش های توام با " اگر"
تو فراوانند و وقت و جای امروز ما برای پرداختن به آنها تمام! این
سخن بگذار تا وقت دگر!
________________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|
