|
تاریخ انتشار :08.05.2021
خلاصی از دست اپوزسیون !
هژیر بلاسچی
چند سال پیش در پستی مزین به عکس دیدار مسیح
علی‌نژاد و مایک پمپئو نوشته بودم: «یک فایده‌ی پیش‌پاافتاده‌ی
سقوط جمهوری اسلامی این است که بشریت مترقیِ ساکن در کشورهای غربی
از دست "اپوزیسیون جمهوری اسلامی" خلاص می‌شود... کمتر نیروی
اپوزیسیون "در تبعید"ی در طول تاریخ به اندازه‌ی بخش قابل توجهی از
مخالفان جمهوری اسلامی با جریانات ارتجاعیِ غرب همراه بوده است.»*
نتیجه‌ی انتخابات اخیر در اسپانیا نشان داد اپوزیسیون «مترقی» و
«دموکرات» ونزوئلا که از قضا در بلوک راست اپوزیسیون ایران
شیفته‌گان و مدافعان و متحدان بالقوه‌ی فراوانی دارند، به خوبی
می‌توانند در این عرصه با اپوزیسیون ایرانی به رقابت بپردازند.
نیروهای «تبعیدی» ونزوئلا، که در همین چند سال اخیر دست‌کم دو-سه
کودتای شکست‌خورده را با حمایت ایالات متحده سازمان داده‌اند، حالا
که در یک‌جا مجتمع شده‌اند با رای خودشان موجب پیروزی ارتجاع راست
افراطی در اسپانیا شده‌اند. شاید معنای واقعی این تبعیدیان عصر
سرمایه‌داری معاصر را باید در این کلام انریکه لاهوره‌تا، که به
شکل معناداری معاون باشگاه «تجاری» ونزوئلایی‌ها در اسپانیا است،
جستجو کرد که می‌گوید: «این یک نوع شرط‌بندی روی آینده است.
جامعه‌ی ونزوئلایی‌های مادرید در حال حاضر حدود ۱ درصد کل جمعیت آن
را تشکیل می‌دهد اما شمار این جمعیت می‌تواند تا ۳ یا ۴ درصد
افزایش یابد و به یک نیروی مهم تبدیل شود.» برای شخصیت‌هایی مانند
معاون باشگاه تجاری ونزوئلا، «تبعید» شکلی از سرمایه‌گذاری است که
باید به سوددهی آن اندیشید. درست مانند خیل پروژه‌بگیرها و
مستخدمان رسانه‌های جریان اصلی و انستیتوها و آموزشکده‌ها و
کمپانی‌های سیاسی در میان اپوزیسیون ایرانی که از قضا از وجود
جمهوری اسلامی لفت و لیس بیشتری می‌کنند تا از نابودی آن.
زمانی نه چندان دور جامعه‌ی تبعیدی در هر کشوری، یکی از مترقی‌ترین
و پیشروترین بخش‌های جامعه بود. هنوز آثار حضور چنین «تبعید»ی‌هایی
در کشورهای مختلف جهان باقی است. از جمله در برلین هنوز می‌توان
آثار حضور تبعیدی‌های یونانی و شیلیایی، ایتالیایی و ایرانی،
فلسطینی و ترکیه‌ای و کشورهای دیگر را در چندین محله‌ی شهر دید. از
آن تبعیدیان برخی توانستند به کشورهایشان بازگردند، برخی اردوگاه
عوض کردند و به آن سوی جوی رفتند و دسته‌ی کوچک‌تری هنوز در
«تبعید» به سر می‌برند و بر همان میثاق وفادارند. آنچه که نوین است
مقاومت در برابر تعرض‌های روزافزون سرمایه‌داری است که این‌بار نه
از محله‌های تبعیدی بلکه از محله‌های مهاجرنشین شکل می‌گیرد و رشد
می‌کند. از همان محله‌هایی که بودجه‌بگیرها و مزدورها، ایرانی و
ونزوئلایی، هرگز در آنجا پیدایشان هم نمیشود.
face,book
________________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|
