تاریخ انتشار :25.05.2023

الگوهای رفتاری !

 هژیر بلاسچی

حالا که اوباش دم و دستگاه پهلوی همان قضیب‌های افراخته در شعارهای لمپنی را عملن برای دفاع از کیان «مقدس» پادشاهی به کار گرفته‌اند، صدای همه درآمده که وااسفا! از دارودسته‌ی مسیح علی‌نژاد و حامد اسماعیلیون که به نیابت از «رهبران» مشغول افشاگری‌اند تا انواع رضاطلب‌های خط امامی که حالا خیلی شدید «محکوم می‌کنند». تمام این دار و دسته‌های ملوث اما در این وضعیت شریک و همراهند منتها الگوی رفتاری این بخش از اپوزیسیون دقیقن دستگاه جمهوری اسلامی و شخص شخیص «آقا»ست.

همان‌طور که خامنه‌ای، و به تاسی از او دیگر مقامات جمهوری اسلامی، در سخنرانی‌های عمومی‌شان طوری در مورد گرانی و تورم و وضعیت ناگوار مردم حرف می‌زنند که گویی موجودات فضایی این فلاکت عمومی را ایجاد کرده‌اند، کلاش‌های مستقر در اپوزیسیون هم این روزها طوری در مورد رضا پهلوی و اوباش و چماقدارها و انگشت‌کن‌هایش سخن می‌گویند گویی این اراذل ناگهان از آسمان نازل شده‌اند و انگار نه انگار که تا همین یکی دو هفته پیش همگی با هم مشغول مغازله‌ی عاشقانه-عارفانه-تجاری بوده‌اند.

انگار نه انگار که اگر شازده قراضه و بانو بوی خر داغ کردن را با بوی کباب اشتباه نگرفته بودند و در رویای احیای کثافت دو هزار و پانصد ساله منشور پنشور و ائتلاف و توئیت مشترک را با شنتر* یکی نکرده بودند در همین لحظات هم هم‌چنان در حال مالیدن و خاریدن پاچه‌ی اعلی‌حضرتین بودند. تمام آن رپرتاژآگهی‌های مهوع تلویزیونی برای خاندان ستم، تمام آن یقه دراندن برای شکنجه‌گران ساواک و زیر فرش کردن جنایت، تمام آن توئیت‌های مشترک و نظرسازی‌ها و نظربازی‌ها، آن کنفرانس‌ها و سیمنارهای متحد، همه و همه حاصلی غیر از کثافت زدن و لجن ساختن نداشته است. در این میان رضاطلب‌های خط امامی به ویژه ثابت کردند همان «خط امامی‌»هایی هستند که بودند و فقط «امام» مورد نظر را تغییر داده‌اند.

آنها که تا همین چند هفته پیش دچار اسهال قلم بودند و نوبتی در مورد «خواست واقعی جوانان ایران» و نقش «چپ افراطی» در به شکست کشاندن منشور مهسا انشا می‌نوشتند حالا یک‌شبه متوجه شده‌اند که رضا و بانو نه تنها از مبارزات انگشتی و آلتی هواداران ناراحت نیستند بلکه آن را تقویت و تشویق می‌کنند، درست به سیاق آن‌که در دوران کشتار وسیع تا جای ممکن از «خط ضدامپریالستی امام» حمایت کردند و ناگهان یک‌شبه از راه دور فرمان «سرنگونی» صادر نمودند. بابک محرمی و هایبل ماهور و برادران مکانی دفعتن از زیر زمین نروئیده‌اند. اینها تا همین یکی-دو هفته پیش بخشی از ائتلاف و اتحاد و منشور مهسا و «نسل جوان ایران» بودند منتها انگشت و آلتشان به سمت دیگری بود.

اینها تغییری نکرده‌اند اما تمامی اپوزیسیون راست، به شمول همه‌ی موتلفین سابق که حالا دارند تند و تند اعلام برائت می‌کنند، نشان دادند در بی‌شرفی هیچ دست‌کمی از رقبای حاکمشان در جمهوری اسلامی و البته از شازده و بانو ندارند. مسئله انگشت نیست، مسئله سمت‌وسوی انگشت است ظاهرن.

*شنتر: در برخی گویش‌ها به معنای آشغال‌گوشت، کنایه از آشغال و بی‌ارزش.

________________________________________________________

توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام دریافت نمیشود.