|
تاریخ انتشار :09.07.2020
از آن تهران تا این تهران
هژیر بلاسچی
اول: گویا همه از سریال «تهران» راضی‌اند. اسراییل و جمهوری اسلامی
و همه‌ی پادوهای بی‌نشان و بانشان‌شان. اینقدر راضی و محظوظ که
معلوم نیست سریال «تهران» محصول مشترک است یا واقعن سریالی که در
اسراییل و برای ستایش از ماموران خفیه‌ی اسراییلی ساخته شده. در
این مدت بسیاری به درستی اشاره کرده‌اند که این سریال را می‌توان
بخش دوم سریال «گاندو» دانست. سریالی که با مداخله و حمایت اطلاعات
سپاه ساخته شد و تلاش کردند با گزارش/رپرتاژآگهی‌های تلویزیونی،
پخش اخبار زرد و حاشیه‌سازی‌های مطبوعاتی و البته با اتکا به واکنش
دولت اعتدال و حامیان آن، «گاندو» را در معرض دید بگذارند تا مورد
توجه عمومی قرار بگیرد. در مورد «تهران» هم اوضاع از همین قرار
است.
از ماه‌ها قبل رسانه‌های جریان اصلی، به ویژه تلویزیون
ایران‌اینترنشنال در هر فرصتی خبر می‌داد که به زودی سریالی خواهد
آمد که واویلا و بعد از انتشار اولین قسمت‌های سریال نیز یک
گزارش/رپرتاژآگهی مفصل در مورد سریال منتشر کرد.* و بعد هم البته
واکنش‌ها در مورد سریال آغاز شد، از تلویزیون فارسی صدای آمریکا تا
بی‌بی‌سی فارسی ردیف شدند که سریال مورد توجه عمومی قرار بگیرد.
مستخدمان تلویزیون جمهوری اسلامی و تلویزیون ایران‌اینترنشنال،
مطابق معمول، نشان دادند که تنها اشکال متخالف یک وضعیت‌اند.
رویکرد هر دوی آنها به تبلیغ سریال‌های امنیتی یکی است. انتشار
گزارش‌هایی غیرانتقادی، بی‌خاصیت، تبلیغی و سرشار از شعف مجری‌های
حقیر از صحبت کردن با کسانی که در صفحه‌ی تلویزیون دیده می‌شوند.
آنها نقش روابط عمومی سریال را بر عهده می‌گیرند و مفهوم «خبرنگار»
را مشترکن به گند می‌کشند.
دوم: داستان سریال را احتمالن همه می‌دانند. ماجرای ارسال ماموری
از سوی موساد به تهران برای خرابکاری در شبکه‌ی برق‌رسانی برای از
کار انداختن پدافند هوایی جمهوری اسلامی و سپس حمله‌ی هوایی
اسراییل به ایران. چند سال پیش دو اسراییلی به نام‌های «رون آدری»
و «میشل تامیر» کمپینی راه انداختند به نام «اسراییل ایران را دوست
دارد»** که در آن از جمله ادعا شده بود: «ما هرگز کشور شما را
بمباران نخواهیم کرد». این کمپین از سوی ایرانی‌ها با کمپینی به
نام «از ایران برای صلح و دموکراسی» پاسخ گرفت که سازمان‌دهنده‌گان
آن هارترین مدافعان مداخله‌ی «بشردوستانه» و تهاجم نظامی آمریکا و
متحدانش به کشورهای دیگر بودند. چنان که پیداست و به روایت سریال
قهرمانان اسراییلی رویای بمباران «ما» را در سر می‌پرورانند. این
اما موضوع اصلی نیست، همان زمان هم معلوم بود و تصریح می‌شد تنها
واکنش احتمالی جمهوری اسلامی است که شهروندان نگران اسراییلی را وا
داشته چنین کمپینی راه بیندازند و حالا سریال «تهران» روشن می‌کند
که راه‌حل آن واکنش را یافته‌اند و لازم نیست شهروندان اسراییلی
دیگر نگران باشند. آنها می‌توانند، چنان‌که، در جریان تهاجم به غزه
چنین می‌کنند، تخمه بخرند و پرواز بمب‌ها را با شعف زیر نظر
بگیرند.
موضوع اصلی اما تصویر مشترکی است که سریال تبلیغی/ امنیتی
اسراییلی و زرادخانه‌های امنیتی جمهوری اسلامی از مبارزات مردمی در
ایران ارائه می‌دهند. این البته به هیچ وجه تصادفی نیست. حاصل منطق
مشترک و متحدی است که بر اسراییل و جمهوری اسلامی حکم می‌راند. از
نگاه آنها دانشجویان مبارزی که شعار «اصلاح‌طلب، اصول‌گرا/ دیگه
تمومه ماجرا» را سر دادند و آنها که پلاکاردهای «نان، کار، آزادی/
پوشش اختیاری» را در دست گرفتند کسانی هستند غیرقابل اعتماد،
بی‌اعتبار، دروغگو و لاف‌زن. به همان اندازه که باهوش‌های
حزب‌اللهی و محور مقاومتی از دیدن این صحنه‌ها به هیجان آمده‌اند،
کارشناسان امنیتی و جاسوسان اسراییلی هم از ماهیت دانشجویانی که در
سال‌های گذشته هژمونی مبارزات دانشجویی را در دانشگاه‌ها به دست
دارند مطلع هستند. تخریب آنها نه از روی تصادف است نه حاصل
بی‌اطلاعی کارگردان و تیم سازنده‌ی فیلم، نه پاسِ گل اتفاقی
اسراییلی‌ها به دستگاه امنیتی جمهوری اسلامی. مدیران مستقر در
موساد و شرکای تجاری-سیاسی آنها در اقصا نقاط جهان درست به
اندازه‌ی ماموران امنیت‌خانه‌ی جمهوری اسلامی از صدای دیگری که در
دانشگاه شنیده شد خمشگین شده‌اند و حالا در سریال «تهران» از آن
صدا و آن تصویر انتقام می‌گیرند.
صدایی که آنقدر رادیکال و روشن
بود که نه در پوشش‌های خبری ایران‌اینترنشنال حرفی از آن زده شد،
نه رادیو فردا و بی‌بی‌سی فارسی برای آن میزگرد اختصاصی ترتیب
دادند. برای اسراییلی‌های سریال «تهران» مانند شرکایشان در حکومت
جمهوری اسلامی این صداها مزاحم است و پروژه‌ی آنها را مختل می‌کند.
به این ترتیب است که رهبر اعتراض دانشجویی در سریال، رییس
پخش‌کننده‌های مواد هم هست و همه البته خواهان آزادی‌ای هستند که
خودشان لیاقت به دست آوردن آن را ندارند؛ پس تنها گزینه‌ی
باقی‌مانده چیزی نیست غیر از ماموران ارسالی اسراییل و بمب‌هایی که
البته ممکن است «صدمات جانبی» هم داشته باشد. بنابراین عجیب نیست
که پهلوی‌کده‌ی ایران‌اینترنشنال برای چنین سریالی رپرتاژآگهی پخش
کند چون به خوبی می‌دانند هر جایگزینی که در وفاداری به قیام
فرودستان در دی و آبان هژمونی مبارزات را به دست آورد بساط شازده و
فرشگرد و شورای گذار را با هم جمع می‌کند. چنان که نوشته شد همه از
سریال «تهران» راضی‌اند.
سوم: پاسِ گل سریال‌سازانِ صهیونیست را اما علاوه بر کیهان و بیست
و سی و خبرنگاربازجوهای حکومتی، شوالیه‌های سلحشور محور مقاومتی هم
گرفته‌اند که با مغزهای کوچک گندزده‌شان از ساخته شدن سریال
«تهران» به شور آمده‌اند و هلهله می‌کنند. نمونه: امیرمهدی بحری،
دانشجوی دانشکده‌ی فنی دانشگاه تهران و مدیرمسئول نشریه‌ی دانشجویی
«پایدیا» که برای پرونده‌سازی حقیر، کثافت‌کاری سریال «تهران» را
«تجلیل» اربابان از «فمینیست‌ها و چپ‌نماها» جا می‌زند البته با
هشتگ «چپ اسراییلی» و ستون پنجم امپریالیسم. دانشجوی «قهرمانی» که
در صحن دانشگاه گوز گوز ضدامپریالیستی می‌کند اما یادداشت
«طبقاتی»اش از ایرنا و خبرگزاری امنیتی انصاف‌نیوز سر در
می‌آورد.***(*) بهره‌مندی از تریبون‌های دولتی و حکومتی در شرایطی
که هر چند روز اخبار جدیدی از بازداشت دانشجویان و صدور و اجرای
احکام قضایی برای آنان منتشر می‌شود البته دلایل روشنی دارد.
بازوهای دستگاه امنیتی در دانشگاه‌ها با ماسک مضحک چپ‌های خیلی
مارکسیست و خیلی ضدامپریالیست هرگونه تعارف را کنار گذاشته‌اند.
خشم آنها از دانشجویان چپ و انقلابی نه کمتر از سریال‌سازهای
صهیونیست است نه کمتر از بازجوهای وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه.
امیرمهدی بحری تنها یک نمونه از آنان است. کافی است دو روز وقت
بگذارید و لایک‌ها و کامنت‌ها و ریتوئیت‌هایشان را دنبال کنید.
تمام شبکه‌ی چپ حزب‌اللهی بالا می‌آید، از برلین و نیویورک و
تورنتو تا تهران و سنندج و مریوان. کمک‌بازجوهای کوچک‌ابدالی که
هنوز برای کار دعوت نشده‌اند یا اگر دعوت شده‌اند هنوز کسی از آن
خبر ندارد. مقایسه‌ی آنها با هر نمونه‌ی تاریخی‌ای خطاست. آنها نه
پشتشان به اردوگاهی پوشالی اما لااقل موجود گرم است، نه زیر ضربات
کابل در هم شکسته‌اند. آنها تنها روحشان را به ابلیس فروخته‌اند و
بگذارید امیدوار باشیم در مقابل پاره‌یی نان.
فیس بوک
________________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|
