از: سعید صالحی نیا

Salehinia@aol.com

اول آوریل 2012

مقدمه:

بیش از یکسال از عروج جنبش اشغال(99 در صدیها) در امریکا می گذرد. جنبشی که متعاقب امواج سونامی انقلابهای خاورمیانه و جنبشهای اعتراضی اروپا به  ویسکانسین  و اعتراضات اتحادیه ها کشیده شد و بعد جرقه جنبش وسیع اعتراضی 99 در صدیها را در امریکا روشن کرد. دنیا شاهد زمین لرزه بزرگی است که ناشی از خسته شدن اکثریتی است که فقر و بی ایندگی ناشی از سیاستهای اقتصاد سرمایه داری تابشان را گرفته و به خیابان ریختند تا اینرا اعلام کنند و اون یک در صدی که تاریخا دنیا را به توبره کشیدند مخاطب قرار دهند. طولی نکشید که صدها شهر امریکا تقریبا در تمامی ایالات امریکا صحنه راهیپیمائیهای با شکوه اعتراضی گردید. میدانها اشغال شدند و ماهها چادرهای اشغالگران 99 در صدی در خیابانها ، پرچمی بود که بوی عطر اعتراضی رادیکال و عمیق و انسانی  را می پراکند.

جنبش اشغال فاقد رهبریت منسجم و افقی سیاسی و عزمی برای قدم گذاشتن مستقل در قدرت سیاسی، توسط گرایشات لیبرال چپ و آنارشیستها از یکسو و توسط پلیس و قوای سرکوبگر از سوی دیگر، بتدریج عقب نشست. پارکها را بتدریج تخلیه کردند و این تصور پیش آمد که "همه چیز به وضع عادی برگشته است" و دوباره اون یک در صدیها بر خر مراد سوار، شتر دیدی ندیدی را بازی خواهند کرد! اما براستی این ممکنست؟ آیا هیچ یک از خواستهای اکثریت جامعه تحقق پیدا کرد؟ آیا فقر را ، بیکاری را، بی آیندگی را و بی احترامی به حرمت انسانرا در نظام سرمایه داری جهانی شده، پاسخی هست؟

لذا براحتی می شد پیش بینی کرد که جامعه امریکا مثل همه جای دیگر به خانه ها خواهد رفت و منتظر فرصت دیگری خواهد بود تا دوباره یورشش را به سکوی قدرت سیاسی سازمان دهد. جنبش 99 در صدیها، در کمین اول ماه مه و سازماندهی اعتصابات عمومی است. کنار هر موضوع اجتماعی، هر بلوای محلی، کمین خواهد کرد و نظام ضد انسانی را بیشتر و بیشتر زیر سوال خواهد برد. انسانیت راه برگشتی ندارد. به پیش خواهد رفت. این پا و آن پا می کند، اما سرنوشتش در گروی پیشروی تاریخی است که دیر یا زود صحنه های پرشکوه تری را تجربه خواهد کرد.

ماجرای قتل نوجوانی سیاه پوست بنام تریوان مارتین در یک شهر کوچک در فلوریدا، بیش از یکماهست که صحنه داغ دیگری است که اثبات می کند چگونه اون جنبش 99 در صدیها ، زیر پوست همه شهرهای امریکا همچنان زنده و شاداب در حال حرکت است

:

(1)ماجرای قتل تریوان مارتین: (1)

(2)عروج جنبش اعتراضی" هودیها"  و حمایت جنبش 99 در صدیها

هفته ای از ماجرای قتل این نوجوان نگذشته بود که از طریق فیسبوک و تویترها، محله به محله و شهر به شهر و ایالت به ایالت، جنبشی بسار عظیم در سطح امریکا سازمان یافت. امری حیرت انگیز که شرق تا غرب امریکا را در نوردید و صدها هزار نفر را از نیویورک تا میامی تا اوکلند تا سانفرانسیسکو از واشنگتن دی سی ، از اتلانتا تا تگزاس در نوردید. فعالین جنبش ضد نژاد پرستی که سنتا جنبشهای فعالین سیاهپوست بودند اینبار با همکاران جدیدی اشنا شدند که خودشانرا در جنبش اشغال سازمان داده بودند. در هم پیوندی باشکوه دو جنبش، یکی جنبش ضد نژاد پرستی که از دهه 50 میلادی در صحنه بوده و جنبش سراسری  اشغال ، صحنه سیاست امریکا را چنان تکان داد که در دالانهای طبقه حاکمه در حکومت مرکزی هم "حامیانی" پیدا کرد!(2و3و4)

یکی از نمایندگان سیاه امریکا(بای راش) با پوشیدن هودی در کنگره به سخنرانی پرداخت و این جنایت را محکوم کرد و خواهان دستگیری عاملش شد. اوباما هم خودش را جلو کشید و گفت که اگر او هم پسری داشت در خطر همین اعمال قرار داشت و از خانواده اون نوجوان برای درخواست دستگیری و محاکمه قاتل فرزندشان حمایت کرد.

در سوی دیگر، در جامعه، جنبشی نوین راه افتاد که هنوز هم در خیابانهاست. بیش از 300 هزار نفر با پوشیدن هودی در مقابل دوربینها رفتند و عکس گرفتند و در تویتر و اینترنت و فیسبوک گذاشتند و جتبشی بنام "ما همه تریوان مارتین هستیم" شکل گرفت!

هفته ای نیست که تظاهراتی در حمایت از تریوان جائی برگزار نشود. فشار جامعه از سطح محلی به سطح ایالی و فدرال کشیده شد و سرانجام رئیس پلیس شهر استافورد که مدتی محل کارش را هم ترک کرده بود اعلام کرد که حکم دستگیری قاتل تریوان را داده است و هنوز این قاتل مخفی و متواری است.

در آخرین نظر سنجی ها، 67 در صد سفید پوستان و 86 در رنگین پوستان اعلام کرده اند که زیمرمن باید بعنوان قاتل دستگیر و محاکمه شود.

(3)افق پیش روی جنبش اعتراضی 99 در صدیها:

ماجرای قتل تریوان مارتین جرقه ای بود که دوباره جنبش 99 در صدیها را روی نقشه سیاسی جامعه امریکا قرار داد. فعالین این جنبش بدرستی تشخیص دادند که موضوع نژاد پرستی از اهداف این جنبش است و ابزاری است برای همگرا کردن جنبشهای حقوق مدنی و سایر جنبشهای مطالباتی. این مبارزه را باید با موفقیت بپایان رساند و متمرکز شد روی اول ماه مه و سازماندهی اعتصاب عمومی. فراخوان 99 در صدیها برای خواباندن چرخهای اقتصادی جامعه و اثبات اینکه دنیا بدون 99 در صدیها تکان نخواهد خورد!

زیر پوست جامعه امریکا مثل همه جای دیگر دنیا، نیازهای برآورد نشده و پاسخ نیافته در حال تراکم است و انفجار اجتماعی این پا و آن پا می کند. این جنبش باید هر چه زودتر چهره و پلاتفرم سیاسی مستقلش را پیدا کند. تحزبش را تا به ابزاری تمام کننده وضع موجود تبدیل شود.

منابع دیگر:

(6)سعید صالحی نیا: ملاحظاتی در باره اعلامیه مهم جنبش 99 در صد امریکا و فراخوانش برای برگذاری مجمع عمومی سراسری