آقای رحمان کریمی این گوی و این میدان!!
عاطفه اقبال

قسمتی از نوشته ی آقای رحمان کریمی عضو شورای ملی مقاومت در سایت همبستگی
در رابطه با کمپین :
".....بطور مثال اگر بعد از موشک باران اردوگاه مرگ لیبرتی، مخلص میخواستم
حرکتی به سود ساکنان آن زندان بکنم، می آمدم اول کار علیه رژیم، کمپین می
زدم و ایرانیان را به اعتراض علیه این جنایت فرامی خواندم. بسیج اعتراضی
ایرانیان را تا آستانه شخصیت های خارجی و دولت ها گسترش می دادم و
" آنگاه می خواستیم که به قهرمانان ما در کشورهای خود پناه دهند. "
برای یک ضد رژیم که سرد نکرده باشد ، اول جنایت و جنایت های رژیم مطرح می
شود برای فراخوانی . هرکس به این اشاره منطقی و ملی و انسانی و ضد
دیکتاتوری به مغلطه و سفسطه شک کند، دیگر به خودش مربوط است و امثال خودش .
ما آنقدر خام نیستیم که ابتدا به ساکن کسی را زیر علامت سئوال ببریم مگر
آنکه خواسته یا ناخواسته خودش زمینه ساز شود.
درمورد نوشته قهرمان اشرفی در لیبرتی یعنی آقای محمد اقبال، بدین نکته
اکتفا می کنم که باید خودمان را جای او بگذاریم که بعد از موشک باران، شاهد
چه صحنه های دلخراشی از یاران خود بوده است. ما می خوانیم و عکس ها را می
بینیم اما تا در صحنه بودن، فاصله بسیار است. محمد اقبال کسی نیست که برایش
بنویسند و او امضا کند. براین امر مخلص مطمئنم. بگذار دشمن هرچه می خواهد
بگوید، همچنانکه تا به امروز گفته است. مردی که آگاهانه و با اراده از
زندگی و خویشتن برای رهایی میهنش گذشته و شاهد آنهمه موشک باران ها در اشرف
و دیگر قرارگاه ها بوده ، شاهد دو قتل عام ناجوانمردانه بوده ، حالا ما از
او روی یک کلمه ایراد می گیریم و قیاس به جمع. این درست است؟ نباید یک
احتمال ــ فقط یک احتمال ــ هم در نظر بگیریم که محمد اقبال در چه جوش و
خروش درونی بوده که خبر کمپین را هم دریافت می کند. به کسی بر نخورد. ما
سال هاست هرچند با ذهن و روحی آزرده و بی قرار، در ساحل امن نشسته ایم و
خبراز آنانکه در قلب حادثه ایستاده اند نداریم. ....."
در رابطه با نوشته آقای رحمان کریمی با توجه به اینکه ایشان عضو شورا می
باشد و این نوشته در سایت رسمی مجاهدین منتشر شده. فقط چند نکته را اشاره
کنم :
یک - احتمالا آقای کریمی گرامی، فراخوان ما را اساسا نخوانده و فقط به نسخه
تفسیر شده ای که به او داده اند، اکتفا کرده است. در پاسخ به آقای کریمی
مبنی بر اینکه کمپین ما در ابتدا باید این جنایت رژیم را محکوم میکرد و بعد
به مسئله خروج می پرداخت، دوستان را به خواندن مجدد فراخوان فرا میخوانم.
فراخوان با این جمله شروع میشود : " این کمپین با محکوم کردن قاطع این حمله
موشکی.." .. بار دیگر در وسط فراخوان تاکید شده است : " رژیم جمهوری اسلامی
با همدستی حامیان عراقی اش در پی نابودی تک تک آنهاست. آنها می خواهند
ساکنان لیبرتی را به پناه بردن بدامن آلوده جمهوری اسلامی وا دارند و مایل
نیستند آنها از زندانی که برایشان در عراق درست کرده اند، نجات یافته و به
کشور ثالث و امن منتقل شوند"...راستش دیگر نمیدانم در یک فراخوان ده خطی
دیگر چگونه باید عمل جنایتکارانه رژیم را محکوم میکردیم تا کمپین را متهم
به وابستگی به وزارت اطلاعات نکنند!!!
دو - از اینکه آقای رحمان کریمی برخلاف برخی از هواداران متعصب بر حق مطرح
کردن خروج از عراق توسط کمپین دست گذاشته است، بسیار خوشحال شدم. ولی
میخواهم در همین جا از او و یا دیگر اعضای شورا و یا مجاهدین دعوت کنم که
بیایند و یک کمپین به همین شکل که آقای کریمی گفته است تاسیس کنند. ما هم
قول میدهیم که درب کمپین خودمان را تخته کنیم و به کمپین آقای رحمان کریمی
بپیوندیم. ولی به شرط اینکه بعد از مشت و مال کردن کامل رژیم در فراخوان
کمپین شما، یک خط ناقابل هم به درخواست " انتقال فوری ساکنان لیبرتی و اشرف
به کشور ثالث " پرداخته شود. و در رابطه با آن اقدام جدی صورت گیرد. یعنی
تمامی امکانات مالی، حقوقی و ... در این جهت بکار گرفته شود.
آقای رحمانی، مخالفان رژیم را در این مطلب به دو قسمت تقسیم کرده است : ضد
رژِیم سرد کرده !!! - ضد رژیم سرد نکرده!! ...ما به آقای کریمی که گویا
خودشان و دیگر اعضای شورا را جزو این ضد رژیمی های سرد نکرده!! می دانند،
در رابطه با راه اندازی یک کمپین بفرما می زنیم : این گوی و این میدان!
باور کنید، ما بیش از این چیزی نمیخواهیم.
عاطفه اقبال - 25 فوریه 2013
_______________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|