ياشار سهندي

 جنگي خونبار عليه مردم ايران و عراق



حاكمين فعلي و سابق حكومت اسلامي سالروز جنگ ايران و عراق را بعنوان يكي از افتخارات اين حكومت اين روزها گرامي داشتند. جنگ ايران و عراق يك جنايت بزرگ قرن بيست بود. ۳۰ سال پیش در روز ۳۱ شهریور با حمله جنگنده های ارتش عراق جنگی آغاز شد که قربانيان بيشماري از مردم ايران و عراق گرفت و دهها ميليون خانواده را داغدار كرد. اما برای دولتهاي هر دو طرف خیر و برکت داشت. دو دولت دیکتاتور و ضد مردمي به بهانه های واهی به جان هم افتادند در واقع به این بهانه به جان مردم افتادند تا آنها را به تمکین بکشند.

جمهوری اسلامی که ماموریت اش سرکوب انقلاب بود به استقبال این جنگ ویرانگر رفت و تا جا داشت آنرا طولانی کرد. این همانگونه كه خميني گفت "برکتی" بود تا انقلاب ۵۷ را سرکوب کند. این حکومت به پاس این "امداد غیبی" هر ساله شروع و نه پایان این جنگ را گرامی میدارد. شروع آن را گرامی میدارد چون به برکت این جنگ سالیان دراز برای خودش عمر خرید اما پایان آن با خوردن "جام زهر" خمینی برای همیشه به کامش تلخ شد. اما در پایان این فصل خونبار تاریخ ایران در سال ۶۷ و برای اینکه مردم فکر نکنند پایان جنگ یعنی پایان عمر این حکومت، به دستور شخص خمینی زندانیان سیاسی را قتل و عام کردند.

 گرامی داشتن شروع این جنگ بعد از پایان این جنگ شکل نگرفت بلکه از همان دوران جنگ به سنت این رژیم تبدیل شده تا مردم را وادارد که به دفاع از این حکومت برخیزند. و همه ما شاهد بوديم كه به جز مزدوران خود حکومت بخش عظیمی از نیروهایي که به جبهه های جنگ اعزام میشدند به زور بود. از اعزام نوبتی کارکنان دولت و کارگران گرفته، تا بخش های دیگر جامعه كه برای اینکه به امکانی دست پیدا کنند باید "سابقه جبهه" میداشتند. "سربازگیری" در خیابانها تکمیل کننده این پروژه اعزام افراد به کشتارگاهها بود. یک پای تبلیغات کذایی جمهوری اسلامی این بوده که اعزام به جبهه های جنگ امر دواطلبانه بود و اگر نبود "رشادتها و شهادتهاي رزمندگان اسلام الان کسی امنیت نداشت! " این امر بخصوص در این ایامی که شروع یک جنگ ویرانگر را یادآور میشوند به پای اصلی تبلیغات جنگی این حکومت تبدیل میشود.



جنگی اما امروز در مرزها در جریان نیست اما جنگی دیگر جريان دارد که یک طرف آن مردم هستند و یک طرف دیگر آن حکومت سفاک اسلامی. جنگی با سابقه سی ساله. این گونه تبلیغات جنگی لازم است و برای همیشه، تا پایان عمر این حکومت، لازم است تا با یادآوری آن جنگ ارتجاعی منت سر مردم بگذارند که مثلا الان به جای خامنه ای صدام حسین سوار گرده ما بود! امسال اما این تنها جمهوری اسلامی نیست که بر این تبلیغات کذایی دامن میزند. بی بی سی و رادیو فردا نیز در همین جهت به گرامیداشت این ایام که شروع دوران نکبت بار و کشتار مردم بی دفاع بود پرداختند. بی بی سی که گوی سبقت را ربوده است، در هفته اول مهر به "دستاوردهای جنگ" در زمینه ادبیات و سینما و موسیقی و و... پرداخته بود! اين رسانه ها به شیرینی "فتح خرمشهر" تاکید میکنند.

 همه ما بخاطر داریم که جز گله های حزب الله هیچ کس این "فتح" را شیرین نیافت. این دو رسانه برای تحریف آنچه که گذشت تاکید میکنند که نباید جنگ بعد از آن ادامه میافت و اما رژیم جمهوری اسلامی برای تداوم حیات خویش به ادامه این جنگ احتیاج داشت همانطور که به خود این جنگ محتاج بود و هنوز که هنوز است محتاج است هم به جنگی که گذشته و جنگی در آینده. شاید یکی از دعاهای رهبران این حکومت در نماز شب شان این باشد که با نيروي "امداد غیبی" يك بار ديگر تيري از جايي شلیک گردد تا شاید چند صباحی بر عمر نکبت بار خویش بیفزایند. پافشاري بر ادامه جنگ توسط خميني و كل سران حكومت دقيقا به اين دليل بود كه از فضاي جنگي براي تثبيت خود استفاده كنند نه آنطور كه امثال اين رسانه ها ميگويند از سر تصميم يا ارزيابي اشتباه.



جنگ هشت ساله ايران و عراق يكي از جنايات بزرگ قرن بيست بود كه ميليونها نفر از كارگران و مردم را در اين دو كشور قرباني كرد، مشقات و رنجها و دردهاي غير قابل توصيفي به همراه آورد و زندگي دهها ميليون نفر از مردم را دستخوش تلخي و سياهي و نكبت ساخت. اين جنگ براي هر دو حكومت نعمت بود تا چنگال خونين خودرا بر گلوي مردم بيشتر بفشارند. جنايات و مشقات اين جنگ طولاني و خونين نه فقط به پاي جانيان اسلامي حاكم در ايران نوشته شده است، بلكه شاهدي بر ضد انساني بودن كل طبقه سرمايه دار و جريانات ناسيوناليست و ملي اسلامي است كه هنوز نيز تنها چيزي كه برايشان مطرح نيست قرباني شدن مردم و ميليونها جوان در اين جنايت بزرگ قرن است.*

 

_______________________________________________________