جنبش داخل و ایرانیان خارج از کشور



در بطن مبارزات چندین ماهه اخیر مردم با رژیم، حداقل دو مسئله انتقاد آمیز در رابطه با نیروهای اپوزیسیون-به ویژه مجاهدین-روشن و بنوعی از آنها رفع انتقاد و اتهام شد.

1-آنکه رژیم با برخورد خشنونت آمیز و خونین با تظاهرات صلح آمیز مردم نشان داد که وحشیگری و قساوت آخوندها ربطی به دیر و یا زود شروع کردن مقاومت مسلحانه مجاهدین نداشت و عکس العمل بیرحمانه رژیم با مردم بی سلاح و بیدفاع نشان داد که رژیم اساساًٌ توانایی و ظرفیت برخورد با کوچکترین اعتراض مسالمت آمیز مردم را ندارد و-بنا به طبیعت وحشی و ضد انسانی خود-با طیف گسترده مخالفان-از تظاهرات مسالمت آمیز تا مقاومت مسلحانه- بطور مساوی و یکسان و فقط با زبان زور و سرکوب برخورد و رفتار میکند!

2-دیگر اینکه در رابطه با عدم جذب کلان و متشکل نمودن ایرانیان خارج از کشور علیه رژیم-در سی سال گذشته-عمدتاً نیروهای اپوزیسیون، مقصر و مستحق انتقاد قلمداد می شدند! که چرا در بستر نفرت عمومی از رژیم نمی توانند هزاران هزار ایرانی در خارج از کشور را علیه رژیم بسیج کنند! مبنای چنین انتقادی-حداقل در آمریکا و با توجه به حضور بیشترین ایرانی در آن-براین بود که گویا هموطنان مقیم آمریکا پتانسیل تظاهرات و مخالفت علنی با رژیم آخوندها را دارند و این کم کاری و یا عدم محبوبیت و مقبولیت نیروهای اپوزیسیون است که مانع بکارگیری این پتانسیل عظیم علیه رژیم میباشد! قبل از تظاهرات های بی سابقه و سراسری اخیر، بیشترین تعدادی که تاکنون در آمریکا به صحنه آمده بودند در حمایت از جنبش دانشجویی در دوران خاتمی بود از آن تاریخ تا تظاهرات های اخیر چندان خبری از تظاهرات های بزرگ و سراسری نبود!

 در شمارش دلایل عدم جذب و حضور گسترده ایرانیان در ابراز مخالفت با رژِیم-حداقل در آمریکا- جدا از توطئه های شبانه روزی رژیم و تلویزیون های 24 ساعته در لوث و مخدوش جلوه دادن نیروهای مخالف، و یا حتّی کم کاری اپوزیسیون، به نظر میرسد که دلیل عمده در ارتباط با بافت و استخوان بندی اجتماعی ایرانیان مقیم آمریکا است که در برخورد با رویدادها و مبارزات داخل گویی حساسیت انسانی و سیاسی آنها بیشتر در عکس العمل به حرکات و خیزشهای بزرگ اجتماعی داخل برانگیخته میشود نه لزوماً در ارتباط با دعوت و یا افشاگری نیروهای اپوزیسیون!

 بعبارت دیگر بخش عظیمی از هموطنان شرکت کننده در تظاهرات اخیر، نیروهایی هستند که بیشتر در آخرین مراحل و مبارزات نیمه نهایی و یا فینال مردم با رژیم است که به صحنه خواهند آمد این نوع برخورد تعادل قوایی و حضور اجتماعی-حداقل در آمریکا-از جمله شاید بدین دلیل باشد که اغلب ایرانیان مقیم آمریکا بیشتر برای داشتن زندگی بهتر به آمریکا آمده اند نه لزوماً برای ادامه مبارزه علیه رژیم! و بهمین دلیل با بالا و پائین رفتن های جنبش آنان نیز بصورت یک خط در میان بمیدان خواهند آمد که-در مسیر بکارگیری تمامی انرژی و امکانات علیه رژیم-بجای خود قابل قدرانی و احترام میباشد در شرایطی که فعلاً جنبش آزادیخواهانه داخل بنا غلظت بالای سرکوب و خفقان از عنصر غافلگیر نمودن رژیم محروم میباشد و به دلیل محدودیت و ضرورت ها علی الحساب قرار است که مردم در روزها و مناسبت های خاص و از پیش تعیین شده در برابر گرگهای شخصی و نظامی رژیم، مبارزه و تظاهرات کنند وظیفه انسانی هر ایرانی خارج از کشور است که به شکرانه آزادی و عدم زندگی در ولایت خامنه ای، در تمامی مراحل مبارزه به یاری هموطنان خود در داخل برخیزند که این امر قبل از اینکه فعالیت سیاسی-اجتماعی باشد بیشک وظیفه ای اخلاقی و انسانی است!



محمد هادی-آمریکا