|
تاریخ انتشار :27.01.2025
بازگشت ترامپ، تسلیم خامنه ای
محسن ابراهیمی
مراسم سوگند ریاست جمهوری ترامپ را
مخصوصا دو دسته با دقت دنبال کرده اند: سیاستمداران فاشیست دست
راستی در دنیا و حکام اسلامی در ایران. حتما حتی شخص خامنه ای هم
چهار زانو به تلویزیون زل زده بود تا بداند شارلاتان فاشیست در
آمریکا برای شیاد حاکم در ایران چه نقشه ای دارد. ترامپ اما حتی یک
کلمه هم درباره جمهوری اسلامی نگفت!
حتما سکوت ترامپ در آن
سخنرانی، آشفته بازار رابطه با آمریکا در میان حکام اسلامی را
آشفته تر کرده است. این سکوت میتواند یک موذیگری نوع ترامپی باشد،
اما سیاست ترامپ در دوره دوم ریاست جمهوری اساسا همان خواهد بود که
در دور اول آغاز کرد با این تفاوت که این بار جمهوری اسلامی وضعیت
هشت سال پیش را ندارد. این بار توپ ترامپ پرتر است و توپ جمهوری
اسلامی اصلا باد ندارد!
خامنه ای از یک طرف تا خرخره در
باتلاق اقتصادی و سیاسی گیر کرده است و آرزو میکند ترکیب رئیس
جمهور ساده لوح و جواد ظریف حقه باز بتواند روزنه ای برای مذاکره
باز کند و از طرف دیگر از ریزش هوادارانش نگران است که از او شنیده
اند مذاکره با ترامپ ممنوع است، ترامپ تقاص کشتن سلیمانی را پس
خواهد داد و به زباله دان تاریخ خواهد پیوست! او مجبور است پزشکیان
و ظریف را برای گدایی مذاکره اعزام کند و در عین حال خودش به لاف و
گزافش ادامه دهد. تناقضی که در صفوف نظام، از مجلس اسلامی تا شورای
نگهبان تا امامان جمعه و آیت الله ها و سرداران سپاه به اشکال
مختلف بروز میکند.
ترامپ در مراسم تحلیفش در باره جمهوری
اسلامی سکوت کرد. اما هم راه مذاکره را باز گذاشته است و هم تیم
ترامپ علنا اعلام کرده برای جلوگیری از اتمی شدن حکومت اسلامی
گزینه نظامی هم روی میز است. یعنی اینکه ترامپ با یک دست هویج
تعارف میکند و با دست دیگر چماق بالای سر خامنه ای میچرخاند. سئوال
در مقابل خامنه ای و حکام اسلامی این است که در تصورشان، از میان
هویج و چماق کدام ممکن است سقوطشان را کمی عقب بیاندازد.
واقعیت اما این است که در صفحه شطرنج سیاسی میان آمریکا و جمهوری
اسلامی، خامنه ای در موقعیت زوگزوانگ قرار دارد. موقعیتی که در آن
هر حرکتی وضعش را بدتر و موقعیتش در مقابل مردم را ضربه پذیرتر
میکند.
نوستالژی جنگ سردی ترامپ علیه کوبا
محسن ابراهیمی
یکی از تصمیمات دونالد ترامپ در "عصر طلایی آمریکا"، در ادامه
تصمیمش در دور اول ریاست جمهوری، قرار دادن مجدد کوبا در لیست
کشورهای حامی تروریسم است.
دولت بایدن، کوبا را از چنین
لیستی در آورده بود با این توضیح: "در حال حاضر هیچ شواهد معتبری
مبنی بر حمایت مستمر کوبا از تروریسم بین المللی وجود ندارد." قبلا
هم "شواهد معتبر" برای چنین تصمیمی وجود نداشت در حالیکه متقابلا
شواهد زیادی در باره اقدامات متعدد برای ترور فیدل کاسترو توسط
هیئت حاکمه آمریکا وجود دارد.
"جرم" کاسترو چه بود که
دولتهای مختلف آمریکا به خاطر آن کوبا را در لیست کشور حامی
تروریسم قرار داده بودند؟ او در اوج جنگ سرد، انقلابی برای ساقط
کردن مافیای باتیستا در کوبا را رهبری کرده بود. دیکتاتوری که کوبا
را به محل چپاول و عیش و عشرت میلیاردرهای آمریکا تبدیل کرده بود.
"جرم" کاسترو این بود که بهداشت و درمان و مسکن و آموزش را از
چنگال بیرحم سرمایه داران خارج کرده بود و هر درجه پیشروی چنین
انقلابی به رهبری چپ بیخ گوش آمریکا، میتوانست محرک زنجیره ای از
انقلابات در آمریکای لاتین شود. محاصره بیرحمانه اقتصادی یکی از
اهرمها برای به شکست کشاندن آن انقلاب بود که آمریکا رهبری می کرد.
دستور ترامپ در رابطه با کوبا مثل بقیه دستورهایش علیه حقوق
شهروندان است. مثل تعرضش به زندگی شهروندان در قلمرو بهداشت و
درمان و مسکن، قربانی کردن محیط زیست در پیشگاه سود و سرمایه و
بسیج ارتش برای نابود کردن زندگی میلیونها مهاجر است.
ترامپ
آنقدر احمق نیست که نداند دولتهای آمریکا در راس قدرتمندترین
"دموکراسی" جهان سرمایه داری، همیشه حامی دیکتاتورهایی بوده اند که
همه شان پرونده سنگینی از ترور سازمانیافته شهروندان را زیر بغل
دارند. خونتاهای نظامی در آمریکای لاتین از جمله پینوشه، مارکوس
دیکتاتور فیلیپین و سوهارتو دیکتاتور اندونزی فقط سه نمونه هستند.
دور نرویم. نه تنها خمینی، سرکرده تروریسم اسلامی در جهان
معاصر به کمک دولت وقت آمریکا به قدرت رسید، بلکه ترامپ به قول
خودش مشکلی با خامنه ای ندارد اگر دنبال بمب اتم نباشد و بزعم او
ایران میتواند با "همین رهبران" یعنی خامنه ای و دارودسته تروریستش
به "کشوری بزرگ" تبدیل شود!
درست در زمانی که یک اجماع
جهانی علیه تروریسم دولتی حکومت اسلامی در حال شکل گیری است،
نوستالژی جنگ سردی ترامپ علیه کوبا مسخره نیست؟
________________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|
