تاریخ انتشار :07.02.2020

کدام انتخابات‌ ؟؟؟

حمید محبی

در کدام انتخابات شرکت میکنید یا نمی‌کنید؟
انتخابات یعنی چه، که در آن شرکت کنید یا نکنید؟
شرکت کردن چیست که باید در انتخابات کرد یا نکرد؟
میتوان بدست کسانی سر ِ کار گذاشته شد.
میتوان دیگران را سر ِ کار گذاشت.
اما چه باید گفت اگر کسی خودش، خود را سر ِ کار می‌گذارد؟
انتخابات یک واژه‌ی عربی و جمع مؤنث انتخاب است.
انتخاب یعنی برگزیدن، بیرون کشیدن.
انتخاب خود دارای ریشه‌ی « نَخَبَ» است.
یعنی نخبه کردن.
همان واژه‌ی مورد علاقه‌ی ایرانیان.
همان که دوست دارند برای نزدیک شدن به آن لقبی داشته باشند.
همان لقب که مهم نیست از کجا بدست می‌آورند.
از مراکز آخوند ساخته.
از مراکز اینطرف آب.
از مدیای دست اندر کار.
از هر کس.
از هرجا.
پس، آنگاه که کسی در انتخابات شرکت میکند، کسانی را برمیگزیند یا بیرون میکشد تا برگزیده‌ی او باشند.
یعنی نخبه‌ی او باشند.
انتخابات در سیاست، آنگاه مفهوم پیدا میکند که مردمی بتوانند مطابق خواست خود تشّکل و حزب سیاسی داشته باشند و آزادانه هر که را خواستند برای اداره‌ی امور عمومی خود برگزینند.
آیا در ایران چنین است؟
آیا در نظام سرپرستی آخوند ( ولایت فقیه ) چنین است؟
آیا در چنین نظامی مردم میتوانند همانگونه که خود میخواهند، تشّکل و حزب سیاسی داشته باشند؟
ایا میتوانند کاندیدای خود را داشته باشند؟
آیا میتوانند هر که را خواستند برگزینند؟
آیا کسی میتواند در ایران، رئيس حکومت انتخاب کند؟
رئيس حکومت همواره، یک آخوند سرپرست ( ولی فقیه ) است.
آیا تن دادن به کسی که آخوندها با او بازی میدهند، یک انتخاب است؟
آیا تن دادن به نمایشی که آخوندها تحمیل میکنند، شرکت در انتخابات است؟
آیا انگشت به رنگ آخوندی آلودن، نشانه‌ی داشتن انتخابات است؟
یا نشانه‌ی تسلیم،
نشانه‌ی تن دادن،
کدام؟
آنکه در نمایش آخوندی شرکت میکند یعنی آنچه آخوندها میکنند و میخواهند را پذیرفته است.
یعنی بین بودن آخوندها و نبودن آخوندها، گزینه‌ی یکم را ترجیح می‌دهد.
به همین حکومت راضی است.
همین که هست.
یعنی با رمالی، جن گیری، طب آخوندی، خرافات، گونی بر سر زنان و … مشکلی ندارد.
یعنی با اختلاسها، دزدیها و رانت‌خواریها کنار می‌آید.
یعنی به او چه که آخوندها هزار هزار کشته‌اند و می‌کشند.
یعنی به او چه که زنان و مردان این سرزمین را به بند کشیده‌اند و می‌کشند.
نمیتوان همچنان مادون ماند.
نمیتوان همچنان نخواند، نشنید و ندانست.
دوره‌ی کودکی سال ۵۷ سالهاست که بسر آمده است.
این دوره‌ی کودکی باید بسر آمده باشد.
این دوره‌ی کودکی باید بسر آید.
فراموش نکنید، همچنان که مردم ایران رأی میدهند یا نمی‌دهند،
مردم دنیا هم به آنها رأی خواهند داد یا نخواهند داد.
حکومتهای دنیا هم به آنها رأی خواهند داد یا نخواهند داد.
از شرکت یا عدم شرکت، شما خواهند دانست که میتوان باز هم روی حکومت آخوندی سرمایه‌ گذاری کرد یا خیر.
از انگشت رنگ شده‌ یا نشده‌ی شما خواهند دانست که آخوندها هنوز میتوانند ادامه بدهند یا خیر.
از صفهای صندوقهای رأی یا میزان خالی بودن حوزه‌ها خواهند دانست که منافع آنها همچنان با آخوندهها تأمین خواهد شد یا باید دست از این حکومت دست بشویند و چاره‌ی دیگری بیندیشند.
شما در همان حال که تعیین نمی‌کنید،
دارید تعیین میکنید.
آنگاه که شرکت می‌کنید
و آنگاه که شرکت نمی‌کنید.
حتی آنگاه که تحریم می‌کنید
و آنگاه که تحریم نمیکنید
این همان « آری » یا « نه » ی سال ۵۷ است.
همان .
همان که بارها تکرار شده است.
همان که باز هم تکرار میشود.
همان که سالهاست،
ایرانیان « آری »اش را بدور ریخته‌اند
و « نه‌ » را برگزیده‌اند و با « نه‌ » ایستادده‌اند.
تعدادشان هر قدر که میخواهد باشد.
اما ایستاده‌اند.
و او که شرکت می‌کند،
در چه شرکت می‌کند؟
با که شرکت می‌کند؟
مگر در نظام آخوندی انتخابات داریم؟
مگر آخوندها انتخابات دارند؟
دیگر به چه زبانی بگویند که ما سرپرست شما هستیم.
دیگر به چه زبانی بگویند که اینجا مِلک ماست و مردم هیچکاره‌اند؟
باور کنید اینهمه تن دادن آن عده که تن میدهند، نه تنها تمام دنیا بلکه خود آخوندها را نیز به شگفتی انداخته است.
خود آخوندها نیز انتظار اینهمه تن دادن را نداشتند.
از اینرو سالهاست که پول و امکانات در جای جای دنیا پس انداخته اند تا در خیزش مردم که نمیدانند چه زمانی خواهد بود، به آنجا بگریزند.
اما تا کنون چنین نشده است.
در انتظارند.
بیش از من و شما.
اما،
همواره، تا کنون، تا کنون مانده است
و پیشتر نرفته است.
هنوز تعدادی تن میدهند.
نمیدانم.
شاید بیش از این باشد.
شاید،
تن…..

بهداد محبی
06-02-2020

________________________________________________________

توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام دریافت نمیشود.