تاریخ انتشار :01.07.2025

لطفاً نمیر خامنه ای!

هادی خرسندی

به به جناب رهبر عُظمای زنده

ناگه ز طاق فاضلاب افتاده سنده


ای وای رهبر جان چرا رنگت پریده

لعنت به ذاتت ای ترامپ خیر ندیده


گویا هنوزم توی اون سوراخ موشی

حداقلّش اینکه بیداری، بهوشی


حداقلش اینکه میدانی کجايی

حالا پی رفع و رجوع ماجرائی


به به عجب با تربیت، مقبول و محبوب

صد آفرین صد بارکلا بچه خوب


ملت «عظیم الشأن» شد کردی سلامش

کلی صفات تازه چسباندی به نامش


آن ملتی که بود در سرکوب و ارعاب

بگذاشتی حالا دمش را توی بشقاب


در حافظه داری؟ که با گردن کلفتی

در باره آگاهی مردم چه گفتی؟


گفتی که ملت فهم رفراندوم ندارد

کار حکومت ربط با مردم ندارد


حالا چه پیش آمد که این ملت عزیز است؟

ربّ انار تعارفت اینسان غلیظ است؟


ای ملت ایران چه هشیار و چه آگاه!

ای ملت ایران سرت مثل سر شاه!


ای ملت ایران بزرگی و قدیمی!

فرصت شناس و معرفت دار و صمیمی!


چی شد که اینجوری از او «تمجید» کردی؟

در درک و فهمش کمترین تردید کردی؟


حالا چه شد بهرت عوض شد معنی او؟

ثابت شده بر تو عظیم الشأنی او؟


این نیست آن ملت که کشتی بچه هایش؟

هم بر سرش شلیک کردی هم به پایش؟


یادت بیاید حکم و فرمانی که دادی؟

دستور تیر و ساچمه بارانی که دادی؟


شلیک در چشم جوانان نیست یادت؟

در خون تپیدن های آنان نیست یادت؟


تو بر علیه ملتی اقدام کردی

تو بچه های خلق را اعدام کردی


کردی فرو در گردن اطفال پنجه

کشتی عزیزان را به زندان و شکنجه


حالا که افتادی به قعر چاه ذلّت

بیرون دهی فریاد ملّت آی ملّت!


هی ملّت و هی ملّت و هی نام ایران

اُمّت چه شد پس؟ اُمّت خوب مسلمان؟


از مسلمین صرفنظر کردی موقّت

اسلام را در کون خر کردی موقّت


دیّوث حالا سر به راهی، مهربانی

از هارت و پورت افتاده ای، مخمل زبانی


گویا خدا این بار از لب های سرکار

گوید که گه خوردم برای آخرین بار!


نع! ...... حضرت عُظما نکن تخم دوزرده

ای گرگ افتاده به خاک توبه کرده


حالا که هستی غرق این افسرده حالی

افتاده ای بر پاچه خاری، خایه مالی


فردا که برگردی به بیت رهبری، باز

روی همان نت های سابق میزنی ساز


اما نمیدانی چو برگردی به خانه

خواب شتر خالی بود از پنبه دانه


حالا نمیگویم چه میآید به روزت

تا سرفه هایت متصل گردد به گوزت


گرچه تمام حرف هایت لغو و سست است

«فرصت شناسی» را که میگوئی، درست است


این بار اگر ملّت نیامد در خیابان،

از شهر خود خارج شد و زد بر بیابان


میخواست تا قاطی این دعوا نباشد

مدیون اسرائیل و آمریکا نباشد


میخواست بدنامی نباشد در قیامش

آلوده صهیون نگردد فخر نامش


اما همینکه این هیاهوها بخوابد

خورشید استقلال و خودرأیی بتابد


ملّت بدون شاه خشت و بی بی خاج

درجا ببندد دودمانت را به تاراج


باید که مزد کارهایت را بگیری

پس سعی کن لطفاً در این مدت نمیری!


۶ تیرماه ۱۴۰۴ - ۲۷ ژوئن

«گربه هه» - دیوان آنلاین هادی خرسندی
www.gorbehe.com

________________________________________________________

توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام دریافت نمیشود.