|
مشخصه هاى نه تائى مبارزه بدون خشونت
دكتر عباس تموچين
12/ فروردين/1389
www.tamouchin.com
tamouchin@gmail.com
1- مبارزه بدون خشونت به معناى تسليم شدن به خشونت دولتى نيست بلكه
به معناى احتراز حد اكثرى براى جلوگيرى از اعمال خشونت از طرف
نيروهاى دولتى با حفظ حق دفاع از خود است. يعنى اگر نيروهاى دولتى
خواستند تظاهرات مسالمت آميز معترضين را با توسل به خشونت سركوب
كنند بايد با توسل به خشونت از خود دفاع نمود ولى آغازگر اعمال
خشونت بر عليه نيروهاى دولتى كه مانع تظاهرات نيستند نشد.
2- مبارزه بدون خشونت به معناى خوددارى از استفاده از حق برگزارى
تظاهرات و گردهمائى هاى لازم براى بيان خواسته ها به بهانه ترس از
كشيده شدن اعتراضات به خشونت از طرف نيروهاى دولتى نيست بلكه
استفاده از اين حقوق و سماجت در اجراى آن و تحميل آن به ماموران
دولتى بدون توسل به اقدام به خشونت است. يعنى نبايد از ترس اينكه
ممكن است نيروهاى دولتى به گرد همائى و تظاهرات مسالمت آميز ما
حمله كنند از برگزارى آن خود دارى كنيم. بلكه بايد از اين حقوق
انسانى خود بدون ايجاد خشونت و حمله به نيروهاى دولتى بطور مصرانه
استفاده نماييم و اگر نيروهاى دولتى در صدد برخورد خشونت آميز با
ما بر آمدند از خود دفاع كنيم.
3- مبارزه غير خشونت آميز ضمنا تلاشى است بر عليه توسل به اعمال
خشونت در تمام طول دوره مبارزه به دو دليل. دليل اول اينكه در يك
مبارزه خشونت آميز ميان نيروهاى مسلح و افراد غير مسلح، اگر مراحل
مقدماتى مبارزه تكميل نشده باشند و يا پاتك كسب هدف اول در برنامه
كار نباشد، افراد غير مسلح يقينا متحمل شكست خواهند شد. دليل دوم
اينكه فرهنگ برخورد غير خشونت آميز با مخالفين بايد در پروسه
مبارزه چنان تقويت شود كه حكومت ناشى از مبارزه نيز در برخورد با
مخالفين خود تمايلى به آن از خود نشان ندهد. مراحل مقدماتى مبارزه
مراحلى هستند كه در ضمن آنها تعداد قابل توجهى از معترضين را بتوان
براى اعتراض در خيابانها حاضر كرد و پاتك كسب هدف اول عبارت از
پاتكى ناگهانى و تهاجمى نيرومند و با حداكثر نيرو به نيروهاى دولتى
مهاجم است كه طبق محاسبه بايد به شكست تهاجم نيروهاى دولتى بطور
موقت بينجامد.
4- مبارزه بدون خشونت به معناى آن نيست كه هيچگونه خشونتى تا پايان
مبارزه از سوى معترضين به عمل نخواهد آمد بلكه به معناى عدم آغاز
خشونت از سوى معترضين است بر عليه نيروهاى دولتى. طبيعى است كه در
پروسه دفاع از خود در برابر نيروهاى دولتى ميزان اعمال خشونت دفاعى
نبايد كمتر از ميزان اعمال آن از سوى نيروهاى دولتى باشد تا
نيروهاى دولتى را در اعمال خشونت بر عليه معترضين جرى نسازد. در
مبارزه اى كه پيروزى نيروهاى دولتى بر معترضين در آن حتمى است فرار
موقت از ميدان مبارزه و شروع مجدد تظاهرات در نقطه اى ديگر خود يك
اسلحه تدافعى مناسب محسوب ميشود كه نبايد به فراموشى سپرده شود.
5- مبارزه بدون خشونت يك مبارزه است و نبايد آنرا با يك بازى و يا
نمايش صرف قدرت عوضى گرفت. طبيعى است كه در اين مبارزه دولت
سركوبگر تمام سعى خود را براى سركوب معترضين به كار خواهد گرفت و
از هيچيك از روشهاى ممكن براى نابودى معترضين فروگزارى نخواهد كرد.
لذا براى مبارزين راه غير خشونت آميز ضرورى است كه خود را هم از
نظر تكنيكى و تاكتيكى و هم از نظر استراتژيكى و هم از نظر نظامى و
لجستيكى دقيقا تجهيز نمايند و همانند سربازانى كه در يك جبهه نبرد
حاضر شده اند با برخوردارى از يك ديسپلين و انضباط مبارزاتى ميدان
را نه تنها به دشمن واگذار ننمايند بلكه پيروز ميدان نبرد باشند.
6- هدف مبارزه غير خشونت آميز در دوران حاكميت ديكتاتورى بايد
برقرارى سكولاريزم دموكراتيك باشد. لذا براندازى حاكميت ديكتاتورى
هدف نهايى مبارزه خواهد بود. لازم است كه اركان قدرت حكومت
ديكتاتورى بطور تئوريك شناسائى شده و تخريب وضعيت مقاومتى هر يك از
آنها به عنوان اهداف ميانى مبارزه تعيين گردد. پنج ركن اصلى يك
نظام حكومتى كه بناى حكومت بر آن قرار گرفته عبارتند از ركن
اقتصادى، ركن نظامى، ركن فرهنگى، ركن امنيتى و ركن ادارى. مبارزين
راه غير خشونت آميز بايد نحوه تخريب مقاومت اين ركنها را بعنوان
اهداف ميانى و اساسى خود بر گزينند. نقاط قوت و ضعف آنها را
شناسائى و در صدد تشديد تقاط ضعف و تحديد نقاط قوت آنها بر بيايند
تا آنها را نا كار آمد سازند. بطور مثال موجودى افراد و شركتها در
نزد بانكها مهمترين نقطه قوت اقتصادى يك حكومت است. افراد بايد
موجوديهاى خود را از بانكها بيرون بكشند و از قبول اوراق بهاء دار
بانكى مثل چكهاى بانكى و شخصى در معاملات خود خوددارى نمايند. يا
اينكه مردمفريبى از طريق همفرهنگ نمائى مهمترين عنصر فرهنگى است كه
حكومتهاى ديكتاتورى از طريق آن خود را در افكار عمومى جامعه معصوم
و همراه مردم نشان ميدهند. مبارزين بايد افشاء درغگوئيهاى حاكميت و
رسانه هاى آنرا بعنوان ابزارى براى تخريب ركن فرهنگى ديكتاتورى به
كار گيرند جنايات حاكميت را برملاء سازند. با ايجاد نافرمانى و در
سطح کوچه و خيابان و بر هم زدن نظم عمومى و تخريب اموال دولتى و
برگزارى تظاهرات پراكنده ولى هر روزه مانع از تداوم زندگى روتين
روزمره شده و امنيت را در سطح كشور مختل مينمايد. نا فرمانى ادارى
با دعوت از همه شهر وندان براى حاضر شدن در سر كارها و كارشكنى
كردن به جاى كاركردن ركن ادارى رژيم را از كار مى اندازد و نهايتا
دعوت از نيروهاى وظيفه براى ترك محلهاى خدمت ساختار نظامى رژيم را
از هم مى پاشد. بدون پيشبرد همه اين اهداف ميانى براى مدت معينى كه
بستگى به دامنه حمايت مردمى از مبارزين و مقاومت رژيم دارد نميتوان
به براندازى ديكتاتورى و برپائى نظام سكولار دموكراتيك دست يافت.
7- مبازه بدون خشونت به معناى مبارزه با كسانى است كه براى اعمال
ديكتاتورى خود به نهاد هائى از قبيل قانون اساسى، انتخابات و حمايت
اكثريت مردم و مجلس و دولت از آنها متوسل شده اند. براى مبارزه با
اين افراد بايد از چهار چوب آن نهاد ها بيرون آمد و آنها را غير
كار آمد وغير مفيد به حال ملت و جامعه معرفى و شناساند. لذا حركت
در چهارچوب نهادهاى مذكور نه تنها به براندازى حاكمان ديكتاتور
منجر نميشود بلكه به فروپاشى جنبش راه ميبرد.
8- مبارزين راه غير خشونت آميزبعد از آخرين درگيرى گسترده نيروهاى
دولتى با آنها كه در آن نيروهاى دولتى مغلوب شده باشند هرگز
تظاهرات گسترده خيابانى تشگيل و اجازه تقويت روحيه به نيروهاى
دولتى را نميدهند. اين پيروزى نقطه عطف بسيار مهمى در مبارزه غير
خشونت آميز است كه از آن با نام هدف اول ياد ميشود. بعد از آن بايد
رفت دنبال تخريب اركان پنجگانه حكومتى همراه با نافرمانى خيابانى و
تظاهرات پراكنده.
9- مرحله پايانى مبارزه غير خشونت آميز اگر مراحل قبلى به درستى
انجام و نتايج با ظرفيت كامل به دست آمده باشند مثل فررسيدن
ناگهانى بهار ميماند كه در آن با حضور ناگهانى همه مردم در
خيابانها ديكتاتورى مثل برف آب ميشود و ديكتاتور ميگريزد و نظاميان
تسليم ميشوند و همه امور اين مرحله در يكى دو روز اتفاق مى افتد.
--
Best regards
Dr. Abbas Tamouchin
political sociologist
Oslo - Norway
|
