اما از آنجا که هر رودخانه ای قورباغه هم دارد، محیط وب نیز از ابوهُریره های مُدرن که در توبره ما آشغال می‌ریزند و بارمان می‌کنند، در امان نبوده و نیست.

...........................................................................

دنیای «وب»، هرچه در دیگ است به کَمچه می‌آورَد.

اگر مارگیران و شیادّانِ سوار بر «وب»، می‌توانند خیلی ها را سرکار بگذارند، اگر با خیال راحت در اخبار و آمار و واقعات اتفاقّیه دست می‌برند، اگر سالها است نامه‌های جَعلی یزدگرد ساسانی و عُمَر بن خطّاب را بازتولید می‌کنند و به خورد خلق الله می‌دهند، اگر  یک دستخط جعلی و ساختگی را مدتّ‌‌های مدید به میرزا تقی خان امیر کبیر نسبت می‌دهند و نزدیک به هفتاد وبلاگ و سایت آن را توی بوق می‌کنند،...اگر و اگر...

برای این است که فقر عنصر ذهنی و یقین های کور، جای خودش را به رشد آگاهی و شّک اسلوبی نداده است. برای این است که بسیاری از ما مثل اصحاب کهف، پرت افتاده، زمان را گم کرده و گیج و مَنگیم.

نه تنها به کودک پاک و بازیگوش درون خویش بی اعتنایی و بی محلّی می‌کنیم، شور و نشاط و رومانتیسم انقلابی دوران جوانی را هم کنار انداخته، بکسوات کرده و هیچ تولیدی نداریم...

یکی از معروف‌ترین ساخته‌های آهنگساز انگلیسی Albert William Ketèlbey «آلبرت ویلیام کتلبی» را که در مورد ایران است، (In a Persian Market) می‌توان شنید.