|
پیام یأس یکی
از سخنگویان شورای ملی مقاومت
بهروز ریحانی
در حالی که بیش از بیست ماه است که حکومت آخوندی، رعشه سرنگونی در سرتاپایش
افکنده شده، در حالی که حکومت ضدمردمی ایران، از روز بعد از انتخابات
قلابی‌اش با تضادها و مناقشات درونی و بیرونی علاج ناپذیر، دست به گریبان
می‌باشد، در حالی که با تظاهراتها و قیام‌های میلیونی و صدها هزاری به
مناسبت‌های مختلف به ویژه در یک سال و اندی اخیر، هیچ‌گونه مشروعیت داخلی و
بین‌المللی برای نظام ولایت فقیه باقی نمانده، در حالی که جهانیان به عینه
و به صور گوناگون مشاهده کرده‌اند که جوانان، زنان و مردان ایران زمین، با
سنگین‌ترین بهای ممکن در برابر گزمه‌ها و انواع و اقسام نیروهای سرکوبگر
رژیم سینه سپر کرده‌اند؛ در حالی که ....
افشین علوی، عضو کمیسیون خارجی شورای ملی مقاومت ایران، در مصاحبه‌ای با
روزنامه مترو فرانسه به تاریخ ۱۴ فوریه، بذر یأس و ناامیدی می‌پاشد. سایت
سازمان مجاهدین خلق، بادرج مصاحبه و عنوانی که به ایشان داده است درواقع
به جواب‌های مصاحبه‌‌شونده، صحه گذاشته است. به قسمت‌هایی از سؤالات
خبرنگار مترو و جواب‌های افشین علوی می‌پردازیم.
خبرنگار: شما تحلیل‌تان از قیامی که دوشنبه ( ۲۵ بهمن ماه) در ایران صورت
گرفت چیست؟ نقش نمونه‌های تونس و مصر چه بو ده است؟
افشین علوی: این قیام علامتی از یک شروع جدید است. البته به جنبش‌های تونس
و مصر روی جوانان ایران تأثیر داشته است. آن‌ها ( تظاهرکنندگان) خواستار،
جمهوری ایرانی و نه اسلامی شدند.
در حالی که در بیستماه گذشته، چندین تظاهرات میلیونی و صدها هزار نفره در
ایران و در اعتراض و نفی حاکمیت منحوس ولایت فقیه به وقوع پیوسته، ایشان از
یک «شروع جدید» می‌گوید. در عین حال با تحلیل وارونه از تأثیرات شگرف
جوانان و مردم ایران بر تمامی کشورهای منطقه در یک سال و نیم اخیر، یکی از
عوامل خارجی دخیل در آخرین جنبش اعتراضی (۲۵ بهمن) مردم ایران را، قیام‌های
مردم تونس و مصر ارزیابی می‌کند.
جنبش‌های منطقه خاورمیانه، در دو ماه اخیر پا‌گرفته‌اند. آیا جوانان و ملت
ایران که بیستماه است با تظاهرات و قیام‌های خود خواب را از چشمان ولی
فقیه ربوده‌اند انگیزه‌شان را از مصر و تونس گرفته‌اند؟
ایشان می‌گوید: تظاهرکنندگان ایرانی خواستار جمهوری ایرانی و نه اسلامی
شدند. راستی خواسته‌ی شما چه نوع جمهوری می‌باشد؟ آیا مصوبه شورای ملی
مقاومت که شما یکی از اعضای کمیسیون خارجی آن هستید در رابطه با «جمهوری
دمکراتیک اسلامی» دیگر موضوعیت ندارد؟ اگر خیر، عنایت بفرمایید جهت آگاهی
تظاهرکنندگان ایرانی، آنرا اعلام رسمی نمایید. اگر جواب آری می‌باشد فکر
نمی‌کنید این مصوبه در جهت خلاف خواسته تظاهرکنندگان و جوانان ایرانی
می‌باشد؟
خبرنگار: آیا می توان انتظار یک تحول به سرعت مصر و تونس را داشت؟
افشین علوی: فکر نمی‌کنم (خسته نباشید – نگارنده)
چرا که خواسته‌ها عمیق تر است... روزهای این رژیم به شمارش افتاده است. این
پارامتر خارجی است که نقش تعیین‌کننده‌ای خواهد داشت.
مصاحبه شونده ( از سخنگویان شورای ملی مقاومت) که گویا با گفتن دو جمله‌ی
متضاد «فکر نمی‌کنم» و «روزهای این رژیم به شمارش افتاده است» دچار هیچ
گونه تناقضی نشده است، یکباره منکرنقش تعیین کننده داخلی (مردم ایران)
می‌شود. حال آن‌که در همین نمونه‌های مصر، تونس و ... ابتدا به ساکن مردم
این کشورها، برعلیه دیکتاتوری‌هایشان قیام کردند و دولت‌های خارجی، یا به
اجبار و یا از روی نیاز برای آینده روابط شان، به حمایت از شورش‌ها و
قیام‌ها دست زدند. مردم ایران در قیام برعلیه دیکتاتوری نظام ولایت فقیه،
البته پیشتاز و الگوی این کشورها بوده‌اند و این گفته، نه به دلیل تعصبات
شوونیستی و ملی‌گرایانه بلکه عین واقعیت می‌باشد و اکثر تحلیلگران، مفسرین
و سیاستمداران به این حقیقت اذعان داشته و دارند که بیست ماه قیام ها و
اعتراضات و تظاهرات مداوم و مستمر مردم ایران، تأثیرات تعیین‌کننده‌ای بر
روی دیگر مردمان منطقه خاورمیانه داشته است. جای تأسف است که عضو کمیسیون
خارجه شورای ملی مقاومت نه تنها مردم ایران را دنباله رو می‌داند بلکه بدتر
از آن این که حتی برای سرنگونی رژیم ضدبشری نه پارامتر مردم ایران و
قیام‌های مستمر و جانفشانی جوانان ایران‌زمین، بلکه پارامتر خارجی را عامل
تعیین کننده در سرنگونی و بقول خانم رجوی تغییر دمکراتیک می‌داند! و این به
معنی پراکندن تخم یأس و ناامیدی می‌باشد چرا که اگر مردم ایران بخواهند بر
اساس تحلیل‌ها و رهنمودهای اینچنینی با نظام ولایت فقیه تعیین تکلیف کنند
باید در انتظار فرشته نجاتی به نام «پارامتر خارجی» باشند. ایشان به عنوان
یکی از سخنگویان بقول خودشان اپوزیسیون که از همه بهتر سازماندهی شده
بفرمایند نیم نگاهی مختصر به هزاران فیلم، عکس و گزارشات مستند صوتی،
تفسیری، مشاهدات شاهدان خارجی در بیست ماه گذشته بیاندازند شاید متوجه
شوندکه چرا نظام ولایت فقیه تا کنون سرنگون نشده است. و چرا هرچند که
پارامتر خارجی و بین‌المللی نقش کاتالیزور و تسریع‌کننده در نظام‌های
دیکتاتوری دارد اما پارامتر داخلی (مردم) هستند که نقش تعیین کننده را در
تغییر و سرنگونی این نظام ایفا می‌کنند.
و شما «سازمان‌یافته‌ترین اپوزیسیون» این نظام جهنمی در کجای این قیام‌ها و
جنبش‌های بیست ماهه اخیر ایستاده بودید و هستید؟ و چگونه در حالیکه نقش
تعیین کننده در تحولات داخلی ایران را به عامل خارجی می‌دهید، مدعی نقش
کلیدی، شروع کننده و سازمانده خود در قیام‌های اخیر هستید؟
جواب این چراها شاید در این نکته مختصر بگنجد که به مردم و به بیرون از خود
کم بها می‌دهید.
Behrouzreyhani@yahoo.com
_______________________________________________________
|
