درحاشیه کنفرانس بروکسل

رحمان حسین زاده
 

آلترناتیو سازی بر مبنای استیصال و انتظار

(در حاشیه کنفرانس بروکسل جریانات راست)

در میانه سخنرانیهای کنفرانس بروکسل جریانات راست در هفته گذشته، حسین باقرزاده از شخصیتهای سیاسی شرکت کننده در این کنفرانس صریحتر از بقیه جایگاه و نقطه عزیمت دومین کنفرانس اپوزیسیون راست را بیان کرده است. باقرزاده در این کنفرانس گفته است."امروز اگر بخواهیم جو حاکم و اپوزیسیون را توصیف کنیم میتوانیم بگوییم در شرایط یاس و انتظار است". و در ادامه سئوالاتی را مطرح میکند و خود اعلام میدارد،"من این سئوالات را مطرح میکنم و پاسخی نیز برای آن ندارم و امیدوارم دوستان بتوانند پاسخهایی کارساز برای آن داشته باشند"

آنچه باقرزاده برزبان آورده،خمیرمایه این کنفرانس و گویای وضعیت اپوزیسیون راست ایران است. طنز مسئله اینجا است همین "یاس و انتظار"منبع تغذیه و امید و افق و استراتژی و تحرک و گردهم آیی جریانات راست برای آلترناتیو سازی است.گسترش یاس و انتظار بر جامعه و تحمیل آن بر مردم، مورد نیاز چنین کنفرانسهایی و بخشی از آجندای کل ارتجاع جهانی و منطقه ای و کشوری برای رسیدن به اهداف سیاه مورد نظر و جابجایی قدرت در سطح کشورها بر متن تحمیل استیصال و بی اراده کردن طبقه کارگر و مردم است.نگاهی به دو دهه گذشته تحولات در بالکان، عراق، افغانستان و لیبی و روند جاری در سوریه، همین واقعیت را به ما میگوید. در قدم اول اعمال تحریم اقتصادی و به گروگان گرفتن نان سفره شهروندان جامعه و شیر خشک نوزادان و تحمیل فقر و گرسنگی وتنگناهای اقتصادی و سیاسی و اجتماعی و محتاج کردن میلیونها انسان به نان شب، جزو برنامه آنها است. به علاوه دامن زدن به نزاعهای قومی و مذهبی و ایجاد جنگ و شرایط جنگی و ناامنی اجتماعی و از این طریق گسترش یاس و انتظارو استیصال و تلاش سخیف برای بی اراده کردن مردم و سوق دادن افکار عمومی به این مسیر که گویا هرگونه تغییری بدون دخالت قدرتهای بزرگ جهانی ممکن نیست، پیام اصلی آنها است.در این راستا موجه جلوه دادن دخالت آمریکا و غرب و قدرتهای جهانی و رهبر تراشی و آلترناتیو سازی از میان مرتجعترین جریانات و شخصیتهای جریانات بورژوا و سناریو سیاهی موضوعیت پیدا میکند. کنفرانس بروکسل در ادامه گردهمایی چند ماه قبل جریانات راست در اولاف پالمه سنتر سوئد بر این متن و حلقه دوم این پروژه ضد مردمی است.

اپوزیسیون راست و سناریو سیاهی ایران در صورت حاکم شدن یاس و انتظاربر جامعه، امیدوارند توسط آمریکا و غرب به بازی گرفته شوند.تحریم اقتصادی و دامن زدن به فضای جنگی بالای سر مردم ایران کشورهای غربی به بهانه جدال هسته ای و به این بهانه تعرض روز مره معیشتی و سیاسی جمهوری اسلامی به طبقه کارگر و شهروندان ایران جاده صاف کن استیصال و یاس و انتظاری است که جریانات گردآمده در کنفرانس بروکسل تمام امیدشان را به آن بسته اند.

در این چارچوب طبقه کارگر و مردم آزادیخواه بیش از پیش لازمست دشمنان طبقاتی خود را در لباس اپوزیسیون بشناسند. متوجه ماهیت ضد کارگری، ضد انسانی و ضد مردمی نیروها و جریانات و شخصیتهایی در اپوزیسیون باشند که امیدشان را از تسری ناامیدی و یاس و انتظار بر جامعه و بر طبقه کارگر و مردم میگیرند. آینده سیاسی شان را در بی آینده کردن جامعه و مردم جستجو میکنند. به نان و نوایی رساندن خود و سازمانشان را در تحریم اقتصادی و بی نان و نوا کردن طبقه کارگر می بینند. قدرتشان را از بی قدرت کردن نیروی اراده طبقه کارگر و مردم میگیرند. به قدرت رسیدنشان را مدیون از هم پاشاندن شیرازه جامعه و راه اندازی جنگ اتنیکی ومذهبی و به جان هم انداختن شهروندانی میدانند که سالها در کنارهم کار کرده و زیسته اند. اپوزیسیون راست و کنفرانس بروکسل آنها متکی بر چنین لجنزاری است. ماحصل به قدرت رسیدن ائتلافات همپالگی های اینها با اتکا به قدرت آمریکا و کشورهای غربی در عراق و افغانستان و لیبی و رنج و محنت و کشتار و تخریب ناشی از آن در این جوامع چیزی جز تباهی اجتماعی برای میلیونها انسان دردمند ببار نیاورده است. مدنیت جامعه و زندگی مردم قربانی منفعت قدرتهای جهانی و شریک شدن دارو دسته های بورژوایی محلی در قدرت شده است. طبقه کارگر و مردم ایران با آگاهی و اتحاد و اراده انقلابی و متشکل خود میتوانند و باید نه تنها چنین سناریویی را ناکام و چنین کنفرانس و نیروهایی را منزوی و رسوا کنند، بلکه الگوی رهایی واقعی جامعه را از چنبره ارتجاع و جمهوری اسلامی و حاکمیت بورژوایی ممکن سازند.

تا آنجا که به نیروی آزادیخواه و طبقه کارگر و حزب کمونیستی آن در ایران مربوط است، این جست و خیزهای اپوزیسیون ارتجاعی و بورژوایی را باید جدی گرفت. با چشمان باز اوضاع را دید و برای مقابله با محیر العقولترین اتفاقات آمادگی کسب کرد.

یک وظیفه تخطی ناپذیر جنبش و حزب ما پرده برداشتن از ماهیت ضد انسانی نیروهای راست اپوزیسیونی است که کنفرانس بروکسل قرار است منزلگاه آنها برای سرهمبندی کردن آلترناتیو سیاه و ارتجاعی باشد. اپوزیسیونی که به تحریم اقتصادی غرب و فلج کردن زندگی و به استیصال کشاندن مردم متکی است، اپوزیسیونی که به فضای جنگی و خطر جنگ دل بسته است و آماده است سرباز پیاده نظام دخالتهای نظامی احتمالی امریکا و غرب در ایران باشد، تماما در ضدیت با منافع مردم و جامعه ایران است و باید طرد و رسوا شود. درصف مقابل جنبش آزادیخواهانه و برای طلبانه متحد و متشکل و روشن بین میتواند و باید مسیر رهایی جامعه را ترسیم کند. کمونیسم طبقه کارگر و حزب کمونیستی خلاق و مبتکر با به میدان کشیدن نیروی اجتماعی طبقه کارگر و جنبش آزادیخواهی و برابری طلبی میتواند چنین روندی را سازمان دهد.

١٢ جولای ٢٠١٢
 

_______________________________________________________

توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام دریافت نمیشود.