اظهار تاسف ... در مورد مطلب محمود احمدى ( رفيق عميد )
 

از مدتی بدين سو، رفيق صاليحي نيا از کادر های ح ک ک به نقد حاکيميت بلشويک ها به رهبری لنين بعد از انقلاب پيروزمند اکتبر پرداخته، از انحرافات و جنايات بزرگی که تحت نام اولين حاکميت کارگران جهان صورت گرفته ،با اتکا به ديالکتیک مارکسی که هيچ تقدسی جز دفاع از حقيقت ندارد،پرده برگرفته.

اين بحث حساسيت های فراوانی را در درون و بيرون حزب ککا ايران دامن زده،تقريباً همه با بی انصافي غرضورزانه وبرخورد مکتبي و ايديولوژيک بدفاع ازحاکيميت ظاهراً شورايی که سرانجام به ديکتاتوری استاليني انجاميد،هفتاد سال تمام،به نام کارگروسوياليسم در بخش بزرگی ازجهان به استثمار کارگران پرداخت و بدترين نوع حاکيميتهايی پليسي را مستقر ساخت،ارمان بزرگ آزادی وبرابری رادرانظاری کارگران و زحمتکشان جهان لطمه زد،پرداختند،اميد اين بود وهست که بحث عمق لازم را بیابد جدای از حب و بغظهای ايديولوژيک و فرقه ي نکات مثبت و منفي موضوع را دريابد .

اما با کمالی تاسف رفیق محمود احمدی بحث را ازتمام زمینه های پیشروی آن جدا نمود و به محاق دهاتی گري برد،با وجود ادعای حکمتی بودن به بزرگترین و نجیبانه ترين داشته هايی منصورحکمت عزيز در برخوردبه حريف سياسي که:جستجوی حقيقت در بحث، انصاف و حرمت به طرف است،لگد زد،ازين بابت عميقاً متاسفم.

دوستان عزيز:ديالکتيک بطور عام وديالکتک مارکسی بطورخاص مقدسات ندارد؛انقلاب اکتبرکه میبايست سرنوشت بشرييت را به رهبري انقلابي بزرگ(لنين)و یارانش تغيیرميداد و سوسیالسيم را بنياد میگذاشت،به دلايل بسیار به شکست انجامید،به چيزی منجر شد که همه میدانیم،اینها همه هم به عنوان یک پروسه و هم به عنوان آحاد ترکیب کننده مساله قابل بررسی و نقد اند،نقد بی رحم و بی امان؛نقد نه برای انتقام گرفتن ازحریف و دل خوش کردن دوست و فرقه،بلکه جهت روشن ساختن راه و جلوگیری از تکرار اشتباهات.امیدوارم تمام کمونیست ها و بخصوص کادر های حزب ککا و تمام کادر های جنبش کمونیست کارگری به مساله برخورد مسولانه،فاریغ از حب و بغض غیرمذهبی بکنند، رفقا در انیجا همه را توجه میدهم به بحث عميق منصور حکمت در سیمینار بلشویسم و لننیسم رفیق کوروش مدررسی، حکمت عزيز در آنجاحرفهای در مورد بحث ما دارد،تو خود حدیث مفصل بخوان از آن مجمل.

دوست افغان شما:رفیق



 

_______________________________________________________