|
تاریخ انتشار :19.08.2023
تفسیر سیاسی
روز!
مهرنوش موسوی
عربستان سعودی از انقلاب مهسا به وحشت افتاد. تا زمانی که دیوار
برلین اسلام در تهران و سنندج فرو نریخته بود، میشد اسم حق
گواهینامه گرفتن زنان را در عربستان « اصلاحات» گذاشت و در رسانه
های غربی از بن سلمان به عنوان مترقی ترین عنصر خاندان شیوخ حاکم
آنجا نام برد. اما وقتی تراز برخورد با اسلام سیاسی در جهان و
بطریق اولی در خاورمیانه، انقلابی به اسم انقلاب مهسا باشد که نه
از حق رانندگی، که مستقیمن از برچیدن نمادهای جنبش اسلامی یعنی
حجاب و عمامه شروع کرد، دیگر این انقلاب، دیکته خواهد کرد که چه
چیز رفرم و اصلاحات سیاسی محسوب میشود.
بیست سال پیش در سفری که کاندالیزا رایس به ریاض داشت به شیوخ آنجا
گفت دنیا در حال تغییر است، یا خودتان اصلاحات میکنید یا ( با
انگشت اشاره به سمت تهران) از روی شما رد خواهند شد. تصویر عربستان
سعودی و حتی بخشن دول غربی از تحولات ایران همان تصویر رضا پهلوی
از سرنگونی بود. یعنی « دگرگونی کنترل شده» دو ماه نگذشته بود که
دیدند نه فقط رضا پهلوی که کل اپوزیسیون، کنترلی بر اوضاع ندارد و
این انقلاب با دینامیسم درونی خود با شتاب به پیش میرود. هیچ حزبی
و هیچ شخصیتی فراخوان عمامه پرانی نداده بود. چپ و راست اپوزیسیون
ایران مدتهاست از جنم کافی علیه اسلام برخوردار نیست. بخصوص راستها
که حتی این مدت از ترس این غول ضد اسلامی عظیم در مملکت یکی یکی
شروع به سینه زنی و مناجات هم کرده اند.
شیوخ عربستان سعودی شاهد حجاب سوزان، عمامه پرانی و شعارهای
رادیکال بودند. ایت الله ها در عراق و کشورهای حوزه خلیج عمامه ها
را چسبیده با نگرانی ابراز وحشت کردند. سی سال پیش که انقلاب رسانه
ای صورت نگرفته بود میتوانستند در ریاض و کابل و بغداد و…راحت
بخوابند. امروز میدانند وقتی حجاب در تهران و سنندج و..سوزانده
شود، شعله های ان به کل خاورمیانه و جهان خواهد رسید. جوانان
عربستان سعودی، عراق، پاکستان، مصر و لبنان و…به تهران نگاه خواهند
کرد. سنگ روی سنگ نخواهد ماند. مسئله فقط آزادی پوشش نیست. صحبت سر
حق انتخاب، اراده و اختیار انسان له شده جهان سوم در این گوشه
جهنمی جهان است. صحبت سر کارگر ارزان و خفه شده، به فقر و تباهی
محکوم شده است. صحبت سر آتش زیر خاکستر این انسان است. صحبت سر
تعیین تکلیف خاورمیانه با حکومتهای دیکتاتوری مادام العمری است،
عربستان سعودی از بهار عربی جان سالم بدر برد، چه کسی تضمین میکند
که در همسایگی از انقلاب مهسا جان سالم بدر ببرد؟
ترس عربستان سعودی باعث شد در سیاستش نسبت به جمهوری اسلامی در
همین مدت کوتاه تجدید نظر کند. از کشوری که رسمن با جمهوری اسلامی
جنگ نیابتی میکرد، شایع بود که حامی مجاهدین خلق و پشتیبان ایجاد
رسانه های بزرگ مخالف نظام است، اکنون بدل به کشوری شده که با
نمایندگان جمهوری اسلامی دست میدهد. قولهای میلیاردی داده که
سرمایه بریزد، لابد ابر برجهای ریاض را در تهران و شیراز ساخته، به
جنازه اقتصاد کلنگی ایران، تنفس مصنوعی بدهد.
جالب این بود که امیر عبدالهیان دیروز کاری را که نباید میکرد، به
دستور خامنه ای کرد. آنهم در مراسم صیغه کردن ایران در دور جدید
رابطه با ریاض گفت تکلیف « اسرائیل غاصب» چه میشود. این مشتی بود
زیر چانه عربستان سعودی!
آنچه شیوخ عرب نمی فهمند این است که تعیین تکلیف با حکومت جمهوری
اسلامی مسئله فلسطین نیست که پیچ و تابش بدهند، لاینحل بگذارند. یک
مملکت جوان هشتاد و اندی میلیونی، جنبش های عظیم اجتماعی ساخته که
این حکومت را بیندازد. در عربستان سعودی جنبش اجتماعی قابل اتکایی
وجود ندارد برای اینکه همه را خفه کرده اند. در ایران هم خفه
کردند، ولی ملت علیرغم خشن ترین نوع سرکوب دو باره و ده باره بلند
شدند. بورژوازی حاکم جهان مقابل انقلاب فرانسه با افق لائیسیته
ناایستاد. الان ولی ارتجاع منطقه و دولتهای غربی که خود جنبش
اسلامی را به جان مردم منطقه انداخته اند از سکولاریسم و از شبح
لائیسیته در ایران به وحشت افتاده اند. چون هیچ رگه و افق راستی
نمی شناسند که بتواند این غول را کنترل و دوباره در شیشه کند. کسی
نمانده! لیبرالیسم در خاورمیانه قبل از عروج اسلام در مقابل این
طاعون زانو زده بود. ناسیونالیسم در مقابل اسلام زانو زده بود که
باعث عروج آن شد. یک جنبش ناسیونالیستی در این منطقه نیست که حداقل
جنم بورژواهای جمهوریخواه فرانسه را در ان انقلاب داشته باشد.
آخرین مقاومت بسیار رقیقی که خودش هم در سازش با آخوند به سر میبرد
شاه بود. حتی صدام که مدتی در راس ناسیونالیسم عرب بود، هیچ سنگر
ایدئولوژیکی علیه اسلام نداشت. اینهمه علیه مردم کردستان جنایت
کرد، به همان اندازه با شیوخ و ملایان مثل حکومت شاه در حال بده
بستان و سازش بود. حکومت اسلامی در عراق که دیگر نتیجه « نسل ۵۷ »
آن کشور نبود، چطور شد که در عراق سابق سکولار، الان همان بساطی را
داریم که در ایران شاهدش هستیم؟ با تیوری توطئه نمیشود این چنج
سیاسی را توضیح داد. ناسیونالیسم در هیچ کجا نت ورکی علیه اسلام
نساخت. بورژوازی خاورمیانه، ناسیونالیسم خاورمیانه در مقابل اسلام
زانو زده است. این حقیقتی است که نباید کتمان کرد. برای همین وظیفه
تعیین تکلیف با اسلام در بغل چپ، جنبشهای مترقی و رادیکال
خاورمیانه افتاده است، برای همین انقلاب مهسا از ناسیونالیسم پیشی
گرفت. برای همین سلطنت طلب ایرانی موفق نشد افق خودش را به این
انقلاب حاکم کند چرا که سرعت ان انقلاب از حرکت این جنبش و
سازشهایش با اسلام بسی جلوتر و رادیکالتر بود.
همین الان در ایران پخ کرده اند، ناسیونالیسم عرب و بنیادگرایی
اسلامی در عربستان سعودی لرزه به اندامشان افتاده دست دوستی با
خامنه ای داده اند. افقی عبث و شکست خورده!
مشکل اقتصاد ایران سیاسی است. ایران را با تزریق دلار نمیشود سرپا
کرد. اولین شرط راه افتادن چرخ اقتصاد در تمام مکاتب اقتصادی دنیا
رضایت مردم است. رضایت مردم یعنی انباشت اولیه کاپیتال در یک کشور!
مردم وقتی راضی باشند یعنی اوضاع آرام است. اوضاع وقتی آرام بود
یعنی سرمایه احساس امنیت میکند، وقتی سرمایه احساس امنیت کرد، رشد
میکند. بخصوص سرمایه سنگین برای تولید مافوق سود به دور طولانی تری
از زمان محتاج است. سرمایه سنگین مثل سرمایه تجاری نیست. دور تولید
مافوق سود طولانیتر است. یعنی اینکه شما به یک افق بلندمدت از
امنیت و ثبات احتیاج دارید. این افق بلند مدت در ایران نیست.
سرمایه جهانی مطمئن نیست دو ساعت دیگر در ایران چه میشود چه رسد به
حساب کردن روی یک دهه! الان انقلاب به سرمایه دیکته میکند که ثبات
در گرو سرنگونی است. چرا که سرمایه کلیه راههای جلوگیری از سرنگونی
توسط مردم را امتحان کرده است. انقلاب ایران وقتی آمد که اصلاح
طلبی شکست خورد. رویای دگرگونی کنترل شده شکست خورد. این جامعه
دیگر به عقب برنمیگردد تا عربستان سعودی هم شانسش را امتحان کند.
در همسایگی این کشور دارد یک اتفاق
عظیم می افتد. مینیمال ترین دستاوردش بیحجابی است. ساختارهای سیاسی
خاورمیانه را تغییر خواهد داد. کشوری که مردمش ابتکار عمل را از
دست ارتجاع منطقه و غرب در تعیبن تکلیف با اسلام سیاسی بگیرند، چون
امریکا مدتهاست کانسپت ندارد. بی افق است، مردم ان کشور سرنوشت خود
و مدرنیسم و تحولات عظیم خاورمیانه را تعیین خواهند کرد. مضاف بر
اینکه عربستان سعودی راه شکست خورده خاتمی را میرود. تاکید امیر
عبدالهیان روی نقش اسرائیل یعنی اینکه این حکومت اصلاح شدنی نیست،
نجات دادنی هم نیست.
با سازش موقت عربستان تازه میفهمید چرا انقلاب ایران مرحله به
مرحله و آرام پیش میرود. چون هسته راهبردی این انقلاب در درون خود
واقف است که این کاری که شروع کرده چه بس عظیم است. چه دشمنان و چه
موانعی بر سر راهش وجود دارد. اگر این انقلاب دو ماهه بود، تا الان
شکست خورده بود. از خرداد ۷۶ تا الان بیش از بیست سال است موزائیک
به موزائیک جلو میرود. نداشتن حزب سیاسی و لجستیک رهبری درست، در
سرعت پیشروی ان تاثیر داشته است. مرحله ای پیش رفتن انقلاب به خاطر
این نقصان مهم و علیرغم آن است. به هر حال پیش میرود. این انقلاب
بعد از انقلاب فرانسه اولین انقلاب ضد اسلامی جهان معاصر است. آنهم
در قلب خاورمیانه!
هیچ نیرویی نمیتواند جلویش را بگیرد. دیر شده است. نیروهایی که
مانعش شوند، جارو خواهند شد. مردم ایرن صلح طلبند. کاری به کار
کشورهای پیرامون خود ندارند. این آنها هستند که از عروج سکولاریسم
و آزادی در ایران به شدت ترسیده و عقبگرد کرده اند.
________________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|
