ترور دختر 14 ساله پاکستانی اوج وحشگیری بنیادگرایان مذهبی

علیرضا یعقوبی

دیروز در خبرها آمده بود که "ملاله یوسف زی" دختر 14 ساله ی پاکستانی که از مدافعان حقوق بشر بوده و خواستار آموزش دختران در تمام مناطق پاکستان شده بود توسط "طالبان پاکستان" ترور شده است اما خوشبختانه گلوله بطور معجزه آسائی در جمجمه او متوقف شده و پزشکان طی یک عمل جراحی توانسته اند با خارج کردن گلوله از جمجمه اش او را از مرگ حتمی نجات دهند.

 این عمل وحشیانه اوج جنایتکاری "بنیادگرایان اسلامی" را بنمایش گذاشت و موجی از تنفر و انزجار و اعتراض و محکومیت را در تمامی جهان برانگیخت.

این خبر از سوی خبرگزاری های رژیم جمهوری اسلامی پدرخواننده بنیادگرایان و تروریسم مذهبی با بایکوت کامل روبرو شد چرا که دقیقا همین عمل بنوعی دیگر در ایران تحت حاکمیت آخوندهای علم ستیز علیه آموزش دختران به پیش برده می شود. بارها آخوندهای ریز و درشت در این رژیم خواهان محدودیت تحصیل دختران شده و آموزش دختران را مترادف با بسط فحشا ارزیابی کرده اند. برای درک و فهم قضیه باید گذاری به قصه ی پر غصه ی تاسیس مدرسه نوین در ایران بزنیم و موضعگیری آخوندها علیه آن را دریابیم:

میرزا حسن تبریزی معروف به رشدیه بنیانگزار اولین مدرسه در تبریز بود. در تاریخ تاسیس آن می خوانیم که میرزا حسن رشدیه مدرسه ای در ایروان داشت. ناصر الدین شاه قاجار که از سفر دوم اروپای خود به ایران بر می گشت از ایروان می گذشت و طی دیداری از مدرسه ی رشدیه در ایروان از میرزا حسن خواست تا برای تاسیس مدرسه ابتدائی به ایران برگردد. اما آخوندها اینگونه به ناصرالدین شاه القا کردند که او می خواهد با تاسیس دبستان جدید قانون اروپائی را رواج دهد که برای سلطنت خطرناک خواهد بود.... رشدیه اولین دبستان را در سال 1305 هجری قمری در محله ی ششکلان تبریر در مسجد مصباح الملک دایر نمود اما وقتی مکتب داران یعنی آخوندها دکان خود را کساد و بی رونق دیدند و پیشرفت مدرسه ی جدید را مخالف مصالح خود دانستند به جنب و جوش افتادند .

 رئیس السادات یکی از مراجع مرتجع تبریز فتوای تکفیر رشدیه و انحلال مدرسه ی جدید را صادر کرد. بدین ترتیب اجامر و اوباش _ بخوانید بسیجی ها و شعبان بی مخ های دوران - که همیشه منتظر فرصت هستند با چوب و چماق به خدمت شاگردان دبستان و معلمین رسیدند. رشدیه به مشهد فرار کرد. در تاریخ آمده است که آخوندهای متحجر زنگ مدرسه را بهانه قرار داده و آن را همچون "ناقوس کلیسا" نامیدند و اعلام کردند کسانی که فرزندان خود را به مدرسه می فرستند کافرند. رشدیه برای اینکه بهانه را از دست آخوندها بگیرد زنگ را برداشت و دانش آموزان این سروده ی او را می خواندند: هرآنکه در پی علم ودانائی است/بداند که وقت صف آرائی است. و سپس صف بسته و به کلاسهای درس می رفتند. رشدیه بعد از 6 بار تاسیس مدرسه در تبریز و مشهد و انهدام آنها توسط بسیجی های دوران به فرمان و فتوای آخوندها فرار کرده و به قفقاز گریخت. او در سال 1276 به خواسته امین الدوله مدرسه ای در تهران بنام "رشدیه" تاسیس نمود آخوندها اعلام نمودند که رشدیه ضد امام زمان و اهل بیت است و اخیرآ بابی شده است در حالیکه پدر او ملا مهدی خود از علمای بنام تبریز و مادرش سارا خانم نوه ی صادق خان قشقائی بود که فرزندانش به امر فتحعلی شاه به شهادت رسیده بودند.

 فریاد مقدس مابان در تهران بلند شد که آخرالزمان نزدیک شده است که جماعتی بابی و لامذهب می خواهند الف و با را تغییر دهند و قرآن را از دست اطفال بگیرند و کتاب به آنها یاد بدهند. شیخ فضل الله نوری سلف تاریخی خمینی در جلسه ای به ناظم الاسلام کرمانی درباره مدارس جدید می گوید: " ناظم الاسلام ترا به حقیقت اسلام قسم می دهم آیا مدارس جدیده خلاف شرع نیست؟ و آیا ورود به این مدارس مصادف با اضمحلال دین اسلام نیست؟ آیا درس زبان خارجه و تحصیل شیمی و فیزیک عقاید شاگردان را سخیف و ضعیف نمی کند؟"

همگان مواضع خمینی را بیاد دارند که قائل شدن حق رای برای زنان را مصادف با نگرانی علمای اسلام بر شمرد و طی تلگرافی از شاه خواست که با الغای آن به رفع نگرانی از علما همت ورزد. حکم "حجاب اجباری" توسط خمینی در همان ابتدای قیام 57 صادر شد و تا به امروز چه جنایت و مفسده ای از آن برنخاسته است که بررسی آن مثنوی هفتاد من است و در حوصله بحث حاضر نمی گنجد. براستی گشتی های ارشاد رژِیم و عامران به معروف و ناکران از منکر رژیم چه جنایاتی همچون ماجرای کرمان در سال 1381مرتکب نشده اند که همگی از تعقیب قضائی بنا به "حفاظت آهنین" مصون مانده اند. جنتی و امام جمعه اصفهان رهبر و سایر آخوندها بقدر کافی علیه حضور زنان در مراکز علمی و دانشگاههای کشور داد سخن داده اند که یادآوری آنها فقط ملال آور بوده و تالم خاطر هر انسان شریفی را بر می انگیزد.

حال صحبت این است که تا کجا بشریت آگاه می تواند چنین مواضع متحجر و تار عنکبوت بسته و فتوا و احکام جنایتکارانه همچون مورد اخیر را تحمل کند؟ تا کجا باید جانیان بنیادگرا در بیرون ریختن تعفن فکر و اندیشه خود و تنفر برخاسته از دل قرون دست باز داشته باشند که در مقابل اینچنین جنایاتی سکوت اختیار کنند؟ تا کجا اندیشمندان و روشنفکران کشورهائی که به آنها "دنیای اسلام" اطلاق می شود و همه از کشورهای عقب مانده و به اصطلاح جهان سوم و " در حال رشد" هستند در مقابله با این بلیه شوم که تمامی دستاوردهای بشری را تهدید می کنند از ترس ترور و ... سکوت اختیار می کنند؟ تا کجا کشورهای پیشرفته برای حفظ منافع خود در برخورد با این "نجاست فکری" تعلل ورزیده و اهمال کاری می کنند؟ پدرخوانده این "تعفن تاریخی" در حال مسلح شدن به سلاح اتمی است!.

 آیا هنوز سازش و مصالحه با آن جایز است؟ واقعیت این است که برای آن افراد قشری و بسیجی که دست به چنین جنایاتی می زنند راه حل همانا "آموزش" است اما باید سر ماری را که فرمان و فتوا به قتل را در مقابله با اندیشه و تفکر صادر می کند به سنگ کوبید. مصالحه با ترور کنندگان "سید احمد کسروی" در نهایت رهاوردش "قتل های زنجیره ای" نویسندگان و روشنفکران توسط وزارت اطلاعات رژیم بود و رهاورد مذاکره و مصالحه با "طالبان" در افغانستان و پاکستان توسط دولتهای انگلیس و آمریکا در پیگیری های "ارزشهای دمکراتیک" مورد ادعای یکی از مسئولین وزارت خارجه آمریکا؛ همانا ترور دختر دانش آموز پاکستانی "ملاله یوسف زی" و سیه روزی زنان افغانی و پاکستانی و زندانی شدن زنانی همچون نسرین ستوده و شیوا نظرآهاری و شبنم مددزاده و فرح واضحان و .... و تجاوز و کشتن زنانی همچون دکتر زهرا بنی یعقوب در همدان و خانم زهرا کاظمی خبرنگار ایرانی - کانادائی توسط قاضی مرتضوی و تجاوز به زندانیان زن و مرد در بازداشتگاه کهریزک در ایران است. برای نجات بشریت از قید خطر بزرگی که آن را تهدید می کند به سازش با این جانیان پایان بخشید.

_______________________________________________________

توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام دریافت نمیشود..