|
تاریخ انتشار :24.08.2015
آقای اوباما، جنگ تنها آلترناتیو
نبود
شیرین طبیب زاده
آقای رئیس جمهور آمریکا در دفاع از قرارداد هسته ای با جمهوری
اسلامی با اصرار میخواهند بگویند که مذاکره و قرارداد با رژیم
تبهکار مسلط بر جان و مال مردم ایران تنها راه برای جلوگیری از یک
جنگ بود و بس، چرا جنگ اما روشن نیست.
بگمان من تصادفا تصویب این قرارداد امکان جنگ را بسیار بیشتر خواهد
کرد چه در صورتی که جمهوری اسلامی به تبعیت از طبیعتش و دکترینش از
وعده هائی که ظاهرا داده است تخطی کند که در آنصورت امریکا مجبور
به دخالت نظامی خواهد شد و چه در صورتی که با ثروتی که بدست خواهد
آورد ترکتازیهایش را در منطقه ادامه دهد و حتی بیشتر کند که در
آنصورت اسرائیل و کشورهای عرب منطقه دیگر آرام نخواهند گرفت.
آقای اوباما برای تصویب این قرارداد، با ترساندن مردم جهان از یک
جنگ احتمالی، چنان کمپین عظیمی براه انداخته است که دست کمی
ازکمپین هایش در زمان انتخابات آمریکا ندارد.
حال خطاب من بایشان این نکات است. آقای رئیس جمهور من بعنوان یک زن
ایرانی -آمریکائی از شما سئوال میکنم که:
آیا در همۀ این سالها، شما حقیقتا راه دیگری را در مقابله با
جمهوری اسلامی هرگز امتحان کردید و نتیجه نداشت؟ آیا شما هرگز
کنجکاو بوده اید که بدانید اکثریت مردم ایران چگونه می اندیشند و
یا تنها به گفته های دروغ گویان لابی جمهوری اسلامی بسنده کردید که
اینگونه سیاست مماشات را در پیش گرفتید؟
شما در همه این سالهای رویاروئی با رژیم اسلامی ایران، وجدانا، در
کجای سیاست هایتان یاری رسانی به مبارزان ایرانی را گنجاندید؟ صدای
کدام جنبش مدنی ایرانیان چه در داخل و چه در خارج، در زمان شما
کمترین بازتابی یافت؟ بکدام یک از رادیوها و یا تلویزیونهای ایرانی
دموکراسی خواه مخالف رژیم بهائی داده شد؟ در کجا دهها و صدها
تظاهرات مردم ایران در سراسر جهان درهمۀ دوران ریاست شما منعکس
گردید؟ در رادیو و تلویزیونهای دولتی اتان تعداد مصاحبه شوندگان
سکولار ملی مخالف جمهوری اسلامی به ابواب جمعی رژیم و اصلاح طلبان
و ملی مذهبی ها در همۀ این سالها چگونه تناسبی داشته است؟ چند نفر
از گویندگان و اجراکنندگان ایران دوست ضد جمهوری اسلامی را از
تلویزیون دولتی اتان که قسمتی از مخارج آن با پول مالیاتی که من و
کسانی مانند من می پردازند، اخراج کرده باشند خوب است؟
عکس العمل شما آقای رئییس جمهور نسبت به رستاخیز مردم ایران در سال
۲۰۰۹ چه بود؟ اینکه در همان زمانی که چشمان زیبای ندا دریای خون شد
و نگاه معصومانه اش را گوئی ملتمسانه بسوی جهان دوخت، شما سرگرم
نامه نگاری با تبهکار شیطان صفتی بودید که دهه هاست نفس ها را در
سینه های ملتی خفه کرده است، مرد فاسد غاصبی که اگر بماند بازهم به
جنایاتش در وطن من و در منطقه با گشایشی که شما در کارش ایجاد کرده
اید ادامه خواهد داد.
راستی شما در این سالها بدون دلیل و یا برای استمالت رژیم چند بار
تکرار کردید که «ما قصد تغییر رژیم در ایران را نداریم» که با این
سخنان بی مورد و نابجایتان از طرفی جان تازه ای به حاکمان جابر
رژیم اسلامی دادید و از طرف دیگر تمام انرژی مخالفان جمهوری اسلامی
را گرفتید؟ و چنین شد که مردم ایران پس از بپاخیزی ۲۰۰۹ و پس از
باصطلاح بهار عربی که خود منتج از رستاخیز مرم ایران بود، ناگهان
به حقیقت دردناکی دست یافتند که شما و متحدانتان پشیزی برای نقض
حقوق بشر در ایران و منطقه قائل نیستید و بفراست دریافتند که شما
پشت رژیمهای جبار منطقه هستید و اعتراضات آنها با سرکوب رژیمی
روبرو خواهد شد که هفت اقلیم جهان نگهدار آنست.
این شمشیر دمواکلس جنگ و صلحی که بر سر جهان می چرخانید آقای اباما،
شمشیری است زنگزده که تنها آن دسته از طرفدارانتان را قانع میکند
که یا بی اطلاعند و یا منافعی دارند که براحتی میتوانند چشم بر همۀ
جنایات جمهوری اسلامی ببندند. شما تمام حقیقت را نمی گوئید آقای
رئیس جمهور. حقیقت اینست، آقای اوباما، که ملایان به کمک شما
دموکراتها به روی کار آمدند و با کمک شما دموکراتها جان تازه ای
یافتند. شوریختانه ، بگمان من ایرانی، نام شما و آقای کارتر را در
تاریخ ایران با لکه های سیاه ترسیم خواهند کرد.
البته میدانیم که روند روزگار چنین است و میتوان پذیرفت، بناچار،
که کشورهای شرق و غرب در پی منافع خود باشند، این قابل درک است،
اما اینکه کشورهائی که ادعای دموکراسی و حمایت از حقوق انسانی
دارند زیر بال یک چنین رژیم سرکوبگر درحال زوالی که موذیانه با
تهدید ِ امکان اتمی شدنش جهانی را اینگونه بگروگان گرفته است را
بگیرند، حقیقتا نمایانگر نهایت دنی بودن روح انسانی است و حیرت آور.
شما با نشست و برخاست با چنین رژیمی، نشان دادید که دولتها
میتوانند با شانتاژ و سرکشی از قوانین بین المللی حقانیت یافته و
شمارا وادار به مذاکره و مدارا با همۀ کج رفتاریها و جنایات خود
کنند. درس بسیار بدی برای سایر دولتهای آشوبگر در جهان.
سیاستهای شما در منطقه نیز فاجعه بار بود و هست. آمریکا در جنگ
عراق - جدا از اینکه حمله به عراق نیز اشتباه محض بود - ظرف بیست
روز صدام را شکست داد اما سیاستهای شما بعد از آقای بوش ناگهان یک
کشور سکولار- اگرچه با سرکردگانی خودکامه را- مبدل به پایگاه جنگ
های بی امان مذهبی کرد و در حالیکه ارتش عراق کاملا از هم پاشیده
شده بود، شما با بیرون کشیدن بی موقع نظامیان آمریکائی عنان اختیار
را بدست جمهوری اسلامی سپردید، نتیجه اش جان باختن همه روزه
انسانهای بیگناه در کوچه و بازار شهرهای عراق برای چندین سال پیاپی
بود و گوش های کر و چشمان نابینای غرب و جهان بر همۀ آن جنایات و
سیه روزی ها و نتیجه اش گروه اسلامی یا داعش.
شما در سوریه نیز در آن زمان که مردم آن کشور در پی کسب آزادی به
خیابانها ریختند و فریاد دموکراسی سر دادند، سکوت کردید و کمترین
پشتیبانی از جنبش مردم نکردید و آنگاه که بشار اسد بازهم با کمک
جمهوری اسلامی به سرکوب بیرحمانه مردم اقدام کرد بازهم نگفتید که
اسد بایستی کنار برود و حتی در مورد استفاده اسد از بمب های
شیمیائی بر علیه مردم بی گناه آن کشور، التیماتوم توخالی دادید و
گذشتید. نتیجۀ این بدعملی شما به خاک و خون کشیده شدن بیش از دویست
هزار بیگناه و ملیونها پناهندۀ سرگردان به گرد جهان بود. شما اگر
فکر میکنید با ژست صلح دوستی در زمان ریاستتان آن جایزۀ صلح نوبل
بی معنا حلالتان خواهد شد، سخت در اشتباهید. سکوت شما در دفاع از
مردمان دموکراسی خواه منطقه – حال که خود را صاحب اختیار جهان
میدانید - و در برابر آنهمه مظالم، تصادفا گناه کمتری نیست.
آلترناتیو دیگر اما، آقای اباما، در مورد کشور من ایران وجود داشت.
تغییر رژیم در زمانی که تحریمها دمار از روزگار حکومت اسلامی بر
آورده بود و رژیم بدریوزگی و پریشان حالی افتاده بود و در حال
فروپاشی بود- بدست مردم ایران - و احیانا با پشتیبانی معنوی
کشورهای مثلا متمدن غربی. شاید تنها اگر شما و متحدانتان دست از
حمایت آشکار و پنهانتان از جمهوری اسلامی بر می داشتید، مردم خود
می دانستند چگونه از پس این رژیم تبهکار بر آیند و بدون شک این
پیروزی - پیروزی یک نیروی دموکراتیک سکولار در ایران- میتوانست بر
تمامیت روند حوادث در تمام منطقه تاثیرگذار باشد.
شما آقای رئیس جمهور، در محاسباتتان در مورد ملایان سخت در اشتباه
هستید و آینده این را ثابت خواهد کرد. سران جمهوری اسلامی بیش از
همه از اجماع و اتحاد مردم ایران بالاخص اگر از پشتیبانی جهان غرب
برخوردار باشد وحشت دارند، شما با سیاستهای غلطتان مانع این اتحاد
شدید اما مطمئین باشید که در آینده ای نه چندان دور همین مردم آرام
و ظاهرا ترسیده، تمام معادلات شما را برهم خواهند زد، اینرا از من
بپذیرید.
اوت 2015
________________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|
