|
تاریخ انتشار: 26.04.2014
اتل متل
توتوله، گاو حسن؟ زاییده!
نیک آهنگ کوثر
مقایسه میزان استقبال از روحانی در انتخابات ریاست جمهوری سال
گذشته و تقاضای دولت از شهروندان برای انصراف از گرفتن یارانه، و
میزان کمتر همراهی مردم با حسن روحانی در مقایسه با مورد مشابه در
دوره احمدی‌نژاد، نشان می‌دهد که رئیس جمهوری، پشتوانه ندارد. اگر
خاتمی دلش به پشتوانه ۲۰ میلیون رای خوش بود و از آن درست استفاده
نکرد، روحانی موقعیت بهتری ندارد و انتخاب واقعی مردم در گرفتن
یارانه، نشان از شکست گفتمان «اعتدال» و «تدبیر» او دارد. حالا
کاهلی او در قبال آن‌چه در زندان اوین رخ داده، نشانه خوبی برای
رای دهندگان به او نیست.
با آنکه لابی‌های مختلف در رسانه‌ها و فضاهای سیاسی سعی کرده‌اند
برای روحانی امتیازهای بیشتری کسب کنند، اما واقعیت چیز دیگری را
می‌گوید. از یک مقام امنیتی که در طول عمرش برای رسیدن به مدارج
بالاتر مدرک جعلی ارائه داده و دروغ گفته نمی‌توان انتظار زیادی
داشت.
توجیه کنندگانی که مردمان را اهل بررسی نمی‌خواهند، توجیه می‌کنند
که «مگر ما دروغ نمی‌گوییم؟ مگر همه دروغ نمی‌گوییم»، اما به این
سوال جواب نمی‌دهند که «مگر قرار است همه رئیس جمهوری شوند و مسوول
جان و مال مردم»؟
مدعیان روشن‌فکری حوزه عمومی هم دروغ‌ها را توجیه می‌کردند و هم به
نفع دیدگاه ایدئولوژیک خود، واقعیت‌ها را نادیده می‌گیرند.
مشکل اما جای دیگری است. حکومت جمهوری اسلامی نشان داده که جز در
مقابل فشار، سر خم نمی‌کند و اصلاح‌پذیر نیست. حکومتی که فساد در
آن ریشه دوانده و رای دهندگان از مسوولان، مسوولیت نمی‌طلبند،
طبیعتا مسیر تباهی را طی می‌کند.
دور باطل جوگیر شدن و مشارکت بدون بررسی در تحولات و انتخابات،
چیزی را برای شهروندان عوض نمی‌کند، جز زنده شدن گاه به گاه
آرزومندی و بعد از آن، مرگ امید.
روحانی که پشتوانه‌ی مردمی ندارد، ناچار است برای حفظ خود تن به هر
چه رهبری از او می‌خواهد بدهد.
مدارک و عکس‌های روحانی و یارانش را نگه داریم و بعدا نگاه‌شان
کنیم. به کسانی که جوگیر شدند یادآوری کنیم که عیب از ساختار است و
با تغییر پالان، چیزی عوض نمیشود.
_______________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|
