باز روز کـارگـر بی سر و سامان، فرا رسید!

باز روز کـارگـر بی سر و سامان، فرا رسید!

پویان انصاری

کارگران زحمتکش ما در سراسر ایران با شرکت وسیع، قُـدرت عظیـم خود را با راه پیمایی، نشان دهند و آنـرا به تظاهرات و اعتصاب عمومی و یا بهر شیوه مبارزاتی ممکن علیه نظام جمهوری اسلامی تبدیل کنند و دست ِ این جـانیـان را برای همیشه از سرزمین مان کوتاه، و دُمـوکـراسی را جایگزین آن کنند. کارگران ایران، مُتحد شوید و برای سرنگونی این رژیم ضـدِ انسـانی به پـاخیـزیـد. زنـده بـاد دست آورد های عملی اول مـاه مـه روز جهـانـی کـارگـر!

چرخ روزگار در پی گردش شبانه روزی اش، یکی دیگر از روزهای مُهم را (نه برای همه!) تداعی می کند که آن، اول ماه مه، روز جهـانـی کـارگـر است.

اول ماه مه، یاد آور دردناکِ انسان هایی است که قرن هاست چپاولگـران سرمایه، مانند بختک، شیـرهِ دسترنج این زحمتکشان تاریخ بشریت را می مکـد.

در یک کلام اینکه، اول ماه مه، روزی است که کارگران زحمتکش و ستمدیده، برای احیای حقوق طبیعی و یک زندگی عادی و انسانی به پا خاستند ولی متاسفانه هنوز بعد از یک قـرن! کماکان در سرزمین مان، شاهد آنیم که هر صدای حق طلبانه ای از سوی کارگران زحمتکش، همانند فریادسایر اقشارخلقی،با منطق چماقِ حکومت ضد انسانی جمهوری اسلامی، روبـرو می شود.

اما این واقـعیتی است که، مُرور کردن تاریخچه کارگری و غیره، با فرا رسیدن اول ماه مه در هر سال، هیچ دردی را از دوش طبقه کارگر کم نمی کند و برای آنها، نان و آب نمی شود.

در حقیقت، در این مدت 35 سال که از حکومت اهریمنی جمهوری اسلامی می گذرد کارگران ایرانی خـود، بهتر از هر کس دیگر، طعم چماق غارتگران نیروی کارشان را چشیده اند.

کارگران بی سر و سامان ما همچون سایر اقشار ستمدیده، سالهاست برای سیـر کردن شکم خود و خانواده، و به زبانی ساده تر، برای نفس کشیدن، بـایـد، بایکی از فاشیستی ترین حکومت های جهان چون، رژیم جمهوری اسلامی، دست و پنجـه نـرم کنند.

وقتـی می خوانیم کارگرانی هستند که ماه هاست مُـزد نیـروی کـار خـود را دریافت نکرده اند و یا کارخانه ها به تعطیلی و یا ورشکستگی کشیده شده اند تا حدودی(نه مانند خود آنها) وضعییت اسفناک آنها را درک می کنیم! هر چند، با وجود چنین حکومت جهنمی، انتظار بیش از این، خیالی است بـاطل.

بعداز 35 سال بـایـد، به این حقیقت انکار ناپذیر پی ببریم که چنین رژیمی، برای بقای زندگی ننگین اش، هر فریاد اعتراض آمیز واقعی را که ستون حکومتش را بلرزاند تـاب و تحمـل نمی کند و با شدیدترین وضع ممکن، آنرا سرکوب می کند.

در واقـعییت امر، هیچ بنی بشری از آسیب این رژیم قُرون وسطایی، در امان نمانده است اما از منظر دیگر، اگر کمونیست ها خود را نماینده این طبقه می دانند باید تا حدی، پاسخگوی نابسامانی ها و ظلم و ستمی که به این طبقه می رود، باشند!؟

اصولأ پرسیدنی است چرا بعد از این همه سال، کارگران نمی توانند اتحادیه، سازمان و یا سندیکای مُستقل خود را داشته باشند !!!؟؟؟

اگـر بـر این اصل باوریم سندیکای کارگری واقعی، در جـو حکومت فاشیست مذهبی که منطق اش جـز، زندان، شکنجه، اعـدام و ... نیست، چطور می توان از اتحادیه مُستقل آنها، سخن راند!؟

از این رو، بنا به شرایط ذکر شده و دلائل مُتعدد، متاسفانه شاهد آنیم که مبارزات این طبقه ، همیشه پـراکنده و در حد اعتراضات چند ... بوده است!

اما ای کاش در کنار گرامی داشت هر سالِ اول ماه مه، روشنفکـران کُمونیست، به مُعضلات واقـعـی عدیده این طبقه می پـرداختنـد چرا که یقینـأ، از خواب های رویایی، به دستاوردهای واقـعـی، می رسیدند.

اما سالهاست که این دسته از کمونیست ها همیشه آنهم فقط در چنین روزی!!! از اتحاد و همبستگی و ... کارگران سخن می گویند ولی متاسفانه، خـود، اساسأ بااین کلمات بیگانه هستند که، جای بسی، تعجب، تأسف و تـأثـر، است.

شاید بتوان سئوال کرد، چگونه است که بعد از 35 سال آنهم با کول باری از تجربه! حتـی یکبـار در سـال با یک شعار واحد مثلأ " زنده باد طبقه کارگر و یا زنده باد سوسیالیسم،" رفقـا، دور هم جمع نمی شوند!؟

تا کی باید هر یک، در دنیای کوچک خیالی خود، به دنبال آرزوها و امیال این طبقه بـود!؟

در هرحال، من هم در همین دنیـای کوچکِ تـک و تنهـای خودم، فقط می توانم آرزو کُنم که در روز اول مـاه مه، کارگران زحمتکش ما در سراسر ایران با شرکت وسیع، قُـدرت عظیـم خود را با راه پیمایی، نشان دهند و آنـرا به تظاهرات و اعتصاب عمومی و یا بهر شیوه مبارزاتی ممکن علیه نظام جمهوری اسلامی تبدیل کنند و دست ِ این جـانیـان را برای همیشه از سرزمین مان کوتاه، و دُمـوکـراسی را جایگزین آن کنند.

کارگران ایران، مُتحد شوید و برای سرنگونی این رژیم ضـدِ انسـانی به پـاخیـزیـد.

زنـده بـاد دست آورد های عملی اول مـاه مـه روز جهـانـی کـارگـر!

سه شنبه 9 اردیبهشت 1393 - استکهلم

_______________________________________________________

توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام دریافت نمیشود.