تاریخ انتشار: 20.05.2014

ابتکار "آزادی یواشکی" و بحران اپوزسیون!

سعید صالحی نیا

salehinia@aol.com
 

مقدمه:

ابتکار "آزادی یواشکی" یکبار دیگر بحران مزمن اپوزسیون رژیم اسلامی را دارد نشان می دهد.(1) این بحران از دید من ابعاد مختلفی دارد.ناتوانی در پیشبرد یک مناظره فراسیاسی بطور متمدنانه وچه مشخصه این بحران است. از سوئی بخشی از اپوزسیون از موضع "چپ" آنرا "ترفندهای رژیم اسلامی" نامیده اند، مدعی هستند که این ابتکار توسط رفرمیستها مطرح شده تا نظام را نگه دارد! مدعی شدند این ابتکار دلیل نفهمیدن آزادی است و فریبکاریست. از سوی دیگر بخشی در کنار مسیح علینژاد عکس می گیرند تا جنبش همه با هم خیالی خود را سازمان دهند چرا که "هر کس مخالف رژیم باشد در نهایت زیر پرچم ماست"! از دید من گذشته از اینکه این ابتکار چه محتوائی داشته باشد، عکس العملها نسبت به ان سطح نازل اپوزسیون ایرانی را نشان می دهد.تجربه و پختگی لازم برای سازماندهی یک مناظره اجتماعی و فرهنگی که بتواند تفاوتها و اختلافات را در محیطی غیر عصبی و متین جلوی جامعه قرار دهد ، مشاهده نمی شود.اپوزسیون رژیم اسلامی و خصوصا بخش چپ آن از این بیماری مزمن رنج می برد و ابتکار "آزادی یواشکی" فقط زیر پوست فرهنگی این اپوزسیون را نشان می دهد.
از این مقدمه می گذرم و سعی می کنم نظر خودم را بعنوان یک فعال جنبش کمونیزم کارگری در این مورد بازگو کنم و همه فعالین سیاسی را به سازماندهی مناظره سر این موضوع و سایر مسائل اجتماعی و رشد سنت مناظره فرامی خوانم(2):

(1)ابتکار "آزادی یواشکی" چی نیست و چه اهدافی را نشانه گرفته؟

ابتکار "آزادی یواشکی" چی نیست؟

از دید من، ابتکار "آزادی یواشکی" قرار نیست تعریف "آزادی" بدهد.قرار نیست رژیم را سرنگون کند. اکثر تلاشهای جامعه هم چنین اهدافی را دنبال نمی کنند.مثلا مبارزه سر افزایش حقوق هم هدفش سرنگونی رژیم نیست ! اکثریت مطالبات جنبش های مختلف اجتماعی، اهداف تاکتیکی را دنبال می کنند و سرنگونی رژیم را مستقیما نشانه نمی گیرند. لذا از اینجهت ایرادی نمی تواند به این ابتکار گرفت.
"آزادی یواشکی" یک نام است. بسیاری نامها را انتخاب می کنند و این نامها می تواند مضمون اون پدیده را تعریف کند یا نکند! پدیده ها لزوما با تعریف دقیقشان وارد میدان نمی شوند. پدیده ها گاها اول می ایند و زمان می برد که نام دقیق برایشان پیدا کرد.لذا خود اسم "آزادی یواشکی" حتما می تواند دقیق نباشد و هزاران نقد می شود به تناقض آزادی و یواشکی نوشت! اما عملکرد چیزی که تحت نام این پروژه دنبال می شود را باید مستقل بررسی کرد و گول نام انتخاب شده را نخورد.

وجه دیگر این داستان اینست که این نام و ابتکار می تواند توسط گرایشی رفرمیستی شروع شود اما لزوما توی چهارچوب رفرمیزم نماند! این پدیده را هم در تاریخ بسیار دیده ایم.گرایشات اصلاح طلب بسیاری مواقع دچار این اشتباهات می شوند! در زمان بحرانهای فراگیر حکومتها معمولا گرایشات اصلاح طلب می افتند وسط تا "فضا را باز کنند" اما عموما به خلاف انتظارشان بازی پیش می رود! پروستریکا را خیلی ها هنوز بیاد دارند! خود انقلاب ایران هم این حرکات را بیاد دارد!

ابتکار "آزادی یواشکی" چی هست و چی را نشانه گرفته؟

پراتیک این ابتکار را آنطور که اتفاق افتاده و می شود دید اینست که خانمها در ایران جاهائی پیدا می کنند ، گاهی وسط جمعیت گاهی در مقابل سمبلهای حکومتی و گاهی در مکانهای دیگر، روسری و حجاب برمی کشند و فردی یا جمعی عکس می گیرند و آنرا در فیسبوک و مدیای اجتماعی منتشر می کنند. این ابتکار دارد بطور موجی گشترش می یابد و اجتماعی تر می شود. در برخی از عکسها مردها هم کنار این خانمها عکس گرفته اند و چهره های اینها هم گاها کاملا مشخص است. این تصاویر دارد در فیسبوک می چرخد. بهتر است بجای قضاوتهای ناشیانه روی اسمانها دقیقا از فاکتهائی که اتفاق افتاده شروع کنیم!

عکسها می گویند که زنها حجاب برداشته اند، سمبلهای حکومتی از جمله مساجد و محلهای مذهبی و تابلوهای مسخره حکومتی را نشانه گرفته اند و دارند اعلام می کنند که قوانین اجباری پوشش را زیرپا می گذارند.این یک شکل نافرمانی مدنی است.در حد و توان اکثریت زنان در جامعه است.اون اکثریتی که هنوز ترس دارند از مقابله مستقیم با عوامل رژیم اما می خواهند دیده و شنیده شوند.

عکسها می گویند که مسئله پوشش اجباری نه فقط مسئله زن بلکه مسئله مردها هم هست.دعوت از مردها برای همیاری زنها ادامه دارد. عکسها دارد فراخوان می دهد به بقیه جامعه که ساکت ننشیند و این شکستن قانون رژیم را همه جا و هرجا که می تواند تکرار کند.

عکسها دارند می گویند که رژیم اسلامی حتی در محلهای عمومی مثل مترو و پیاده روهای پرجمعیت هم پوشش امنیتی ندارد . دارد رهنمود می دهد به مخالفان رژیم که توان امنیتی رژیم انچنان نیست که مدعی است! دارد تزلزل امنیتی رژیم را فریاد می زند.

اینها نتیجه گیریهائی است که هر ادم منصفی بعد از دیدن عکسها می تواند داشته باشد.بیرون از قضاوتهای سطحی و مخالفتهای به ظاهر رادیکال!

(2)روانشناسی اجتماعی ابتکار "آزادی یواشکی" و نافرمانی مدنی

هنوز بسیاری از چپهای لنینیست نسبت به مفهوم نافرمانی مدنی آلرژی دارند. فکر می کنند نافرمانی مدنی یک نوع استراتژی رفرمیستی است برای تثبیت نظامها! چون این متدها نه توسط فعالان کمونیست انچنان شناخته شده است و خصوصا اینکه "کلاسیکها" جائی از نافرمانی مدنی حرفی نزدند! چون کلاسیکها حرف نزدند پس وجود ندارد! غیرخودی است! اخ است!

نافرمانی مدنی متدهائی است که کمونیستها باید یاد بگیرند جهت اهداف خودبکارببرند.نافرمانی مدنی مجموعه تاکتیکها و ابتکاراتی است که می تواند جامعه را به میدان مبارزه بکشاند بدون اینکه شهید شود و تلفات بدهد.متدهائی است که از ابتکارات جامعه برای جلوکشیدن آدمهای معمولی اونها که ترس از سرکوب و زندان دارند اونها که نمی خواهند اعدام شوند و "جاودانه" شوند طرح می ریزد.هدف نافرمانی مدنی سرنگونی حکومتها نیست اما می تواند براحتی پله های سرنگونی را تسریع کند. نافرمانی مدنی می تواند هزاران شکل بخود بگیرد.ازدرون مطالبات روزمره با اشکالی که به حکومتها می تواند تحمیل کند بخاطر اجتماعی شدنش.می تواند حکومتها را در سلولهائی نشانه بگیرد.می تواند ادمها را تهییج کند و سازمان دهد.

ابتکار "آزادی یواشکی" یکی از هزاران هزار متدیست که می شود ازش یاد گرفت و انرا به خدمت اجتماعی شدن مبارزه انقلابی بکارگرفت. این متد از زنها می خواهد هرجا می توانند رژیم و اتوریته اش را بشکنند نشان دهند پوشش اجباری نمی خواهند نشان دهند تره برای سمبلهایس رژیم خرد نمی کنند.تهییج می کند و فراخوان می دهد.مخاطبش هم زن معمولی جوان معمولی و حتی غیر سیاسی جامعه است که لزوما تا به اخر هم سرنگونی طلب نیست شاید هنوز اماده نیست بپذیرد که سرنگونی رژیم شرط مسلم آزادی و برابریست.حتی انها که فکر می کنند و متوهم هستند در مقابل بخشهائی از رژیم را مخاطب قرار می دهد.

اینها چیزهائی است که من در این شیوه اعتراضی می بینم.می شود یافته های من را زیر سوال برد.می شود موافق و یا مخالف این اعتراض بود.اما ادامه چرخه "محکوم است و نابود باید گردد یا زنده باد و .." انطور که اپوزسیون ایرانی را همیشه دچار فلج کرده بی شک فقط علامت ناپختگی اپوزسیون است.باعث خنده است واقعا که هر از چندگاهی ما خصوصا در خارج کشور با کوچکترین بهانه ای به جان هم می افتیم! واقعا بلد نشدیم از اختلافات پله بسازیم برای هنر کارکردن با هم! اختلافات به کنار!

امید من اینست که زمانی ابتکارات بهتر و اجتماعی تر را کمونیستها اغاز کنند و جامعه را با درکی بهتر به دنبال خود بکشانند.فعلا که کار کمونیستها و چپها شده همین زنده باد و مرده بادها!


منابع دیگر
(1)*موضع گیریهای گرایشات مختلف اپوزسیون به ابتکار آزادی یواشکی"

زندگی یواشکی !(اسماعیل هوشیار)
http://www.tipf.info/zendegi,yavashaki.htm

آزادی های یواشکی(ژیلا بنی یعقوب)
http://www.tipf.info/azadi,yavashaki,nemishe.htm

راستی شنیده ای که، آسه برو آسه بیا که ....!(پویا انصاری)
HTTP://WWW.AZADI-B.COM/G/2014/05/POST_496.HTML

آزادی یواشکی! زهی فریب کاری!(گیسو شاکری)
HTTP://WWW.AZADI-B.COM/G/2014/05/POST_491.HTML

آزادی های یواشکی در ایران : بهار گلشه با مینا احدی
HTTP://WWW.AZADI-B.COM/J/2014/05/POST_391.HTML

حجاب سر درد رژیم اسلامی , مبارزه زنان علیه حجاب اسلامی، ترفند های رژیم اسلامی!(سازمان آزادی زن)
HTTP://WWW.AZADI-B.COM/J/2014/05/POST_386.HTML

(2)آرشیو پروژه مناظره سیاسی
HTTP://MONAZERE-SIASI.COM/ویدئوهای-سیاسی

_______________________________________________________

توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام دریافت نمیشود.