تاریخ انتشار:08.11.2013

دعوتی که القائات اپوزیسیون خارج برایش تره خورد نکرد

عبدالقادر بلوچ

وزارت خارجه٬ از ایرانیان خارج کشور دعوت کرد که به کشور برگردند. حسن قشقاوی، معاون پارلمانی وزارت خارجه، درباره‌ بازگشت ایرانیان خارج از کشور گفت: «نیامدن هم‌وطنان ما ناشی از القائات اپوزیسیون در خارج از کشور است.»

بقیه هم‌وطنان را نمی‏‌دانم اما بنده خدا در مورد من راست می‏‌گوید. من به محض روی کار آمدن دولت امید و تدبیر (و البته کلید و اعتدال) چمدانم را بستم که عازم ولایت بشوم. علی‏‌الخصوص که به قول این معاون ارجمند می‏‌دانستم که در قانون کیفری مطلبی تحت عنوان ممنوع‌الورود نداریم. اما امان از دست القائات اپوزیسیون خارج. یکی از آن‌ها که اتفاقاً خیلی لاغر مردنی هم بود به من گفت مرد حسابی٬ از همین معاون پارلمانی بپرس که در قانون کیفری در مورد ممنوع‏‌الخروج بودن هم چیزی وجود ندارد؟

فکر این‌که برسم آن‌جا پاسپورتم را ضبط کنند و بگویند:«فردا تشریف بیار نرسیده به پل، سمت راست، ساختمان شماره فلان» کمی در من القائات به وجود آورد. اما هر سایتی را که باز می‏‌کردم چشمم به رئیس‌جمهور می‏‌خورد که یک دانه کلید فرد اعلاء دستش بود و می‏‌خندید و در چهره‏‌اش اصلاً از اخم و تخم رهبر عظیم‏‌الشأن انقلاب و سگرمه‏‌های درهم حضرت رهبر خبری نبود. این مسئله باعث می‏‌شد که باز دوباره به فکر بستن چمدانم بیفتم. ولی تا دو دست لباس می‏‌گذاشتم داخل چمدان٬ این اپوزیسیون خارج٬ مثل شیطان‏‌الرجیم در من اعدام‏‌های زیادی را القاء می‏‌کرد که به دروغ آن‌ها را به دولت امید و تدبیر می‏‌چسباند.

البته من ضمن لاحول خواندن از شرّ القائات این اپوزیسیون به نظام پناه می‏‌بردم اما باز اپوزیسیون در من القاء می‏‌کرد که وقتی آن‌ها مچ دست دختران موسوی را گاز می‏‌گیرند تو را درسته خواهند خورد. یک‌بار واقعاً کفری شدم و مثل دیوانه‏‌ها داد زدم: «ای اپوزیسیون! خفه‌شو این‌قدر در من القائات نکن. این مملکت آن مملکت که تو القائات می‏‌کنی نیست.»

اما با کمال تعجب اپوزیسیون عصبانی شد و یک‌دست و یک‌ریز شروع کرد به این القائات: «مرد حسابی! از اول انقلاب تا حالا این‌ها به چه کسی تأمین دادند و او را نکشتند؟ با چه کسی وعده ملاقات گذاشتند و او را به رگبار گلوله نبستند؟ روزی هست که چند نفر اعدام نشود؟ اگر یک زندانی آزاد کرده‏‌اند ده تا را اعدام و بیست نفر را دستگیر کرده‏‌اند. آزادی موسوی و کروبی و رهنورد پیشکش، همان حسین درخشان را هم آزاد نکردند. به سر تا پای نظام نگاه کن٬ خر همان خر است پالانش عوض شده. آقا همان آقاست یارانش عوض شده...».

گوش‏‌هایم را با هر دو دست گرفتم. اما امان از القائات اپوزسیون خارج، آدم چشم و گوشش را هم که ببندد باز عقل هوشش از این القائات در امان نیست.

khodnevis

_______________________________________________________

توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام دریافت نمیشود.