|
اتحاد «شورشیان» فرومی پاشد :القاعده
رهبران ارتش آزاد سوریه را اعدام می کند
پیرکر وون ورنر
ترجمه توسط حمید محوی
http://www.michelcollon.info/L-alliance-se-desagrege-Al-Qaida.html
اگر جبهۀ دولت سوریه در جنگ علیه مخالفان مسلح شکست بخورد، پایان کشو ربه
عنوان دولت حاکم اعلام خواهد شد. دقیقا مانند لیبی که از این پس در اختیار
اربابان جنگ قرار گرفته و رژیم حاکم در مقام دولت قانونی، چیزی بیش از تخیل
نیست. «دولت های شکست خورده»(1)، به شکل است که در زبان رایج بین
امپریالیست ها از آنها یاد می کنند، البته بی آن که دربارۀ دلایلی که این
کشورها را به شکست کشانیده چیزی بگویند و به سادگی این مورد خاص را به سکوت
برگزار می کنند.
اپوزیسیون مسلح سوریه به هیچ عنوان یک ارتش آزادیبخش مردمی نیست. تنها
نامگذاری «اپوزیسیون مسلح» به دلیل ترفند بازی زبانی که در ترکیب آن به کار
رفته در اذهان عمومی موجب توهم می شود. در واقع، این افراد شورشیانی هستند
که شورشگر نیستند، بلکه مشخصا مزدور مسلح هستند. و باید دانست که این
مزدوران غالبا خارجی بوده و بر اساس تمایلات جنایتکارانه و فانتسم ها و
تخیلات بیمارناک مذهبی برای تخریب یک دولت مدنی وارد سوریه شده اند. این
اسکادران های مرگ که از سوی قدرت های غربی و برخی کشورهای عرب استخدام شده
اند هیچ رابطه ای با اپوزیسیون مدنی خود سوریه نداشته و ندارند که علیه
اتوکراسی و قوانین نئولیبرال و موازین غیر قابل تحمل صندوق بین المللی پول
دست به تظاهرات زدند.
از این دیدگاه، برای مدافعان دولت قانونی در سوریه امتیاز اساسی است که
گروهک های مسلح وارد زد و خورد بین خودشان شده اند، یعنی روندی که به سرعت
شانس آنها را قاطعانه در تخریب نیروهای دولتی کاهش می دهد. اوج فعلی
نبردهای پراکنده بین گروهک های مسلح ضد بشار، اعدام خائنانۀ یکی از رؤسای
اصلی ارتش آزاد سوریه توسط مبارزان یکی از شبکه های القاعده بود : به نام «دولت
اسلامی در عراق».
موضوعی که به زد و خورد بین ارتش آزاد سوریه و عراقی ها انجامید و روزنامۀ
آلمانی «اشپیگل» مقاله ای را تحت عنوان «جنگ بین شورشیان جهاد طلب» به این
رویداد اختصاص داد. در واقع این شورشیان در سطح گسترده خودشان نیز جهاد طلب
هستند. زیرا هدف ارتش آزاد سوریه نیز ایجاد حاکمیت خلیفه برای دوران پس از
فروپاشی اسد است. روشن است که شورش سربازان خدا برای قدرت های عالیقدر غربی
ترفندی است که از آن در رویاروئی با «محور مقاومت» که از سوریه، ایران و
حزب الله تشکیل شده استفاده می کنند، به این معنا که قدرت های غربی با
تروریسم اسلامی متحد شده اند.
منازعات بین گروه های مسلح، که از این پس مثل روز آشکار شده، نتیجۀ ناکامی
های روند شورش که به نفع آنها تمام نشده، بنظر می رسد. این رویدادها از این
پس برای تمام نیروهای داخلی و خارجی که خواهان راه حل سیاسی هستند فرصت
مناسبی فراهم ساخته است. این جریان در عین حال تمام گروه های اپوزیسیون را
که با مداخلۀ نظامی خارجی و دامن زدن به منازعات مذهبی مخالف هستند تحت
تأثیر قرار داده است. حتی در غرب، می بایستی بپذیرند که استراتژی آنها برای
تعویض رژیم با بکار بستن خشونت با شکست انجامیده است.
_______________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|
