|
تاریخ انتشار:03.05.2015
اخلال در
مراسم سالانۀ "جبهۀ ملی" فرانسه در پاریس
سه عضو "فمن" که روز جمعه در اعتراض به
راهپیمائی "جبهۀ ملی" برهنه شعارهای حزب نازی را بازتولید کردند
مراسم روز اول ما ه مه که از سال ١٩٨٨ بصورت
سنتی توسط حزب راست گرای "جبهۀ ملی" فرانسه برای بزرگداشت ژاندارک
بر گزار می شود، امسال توسط سه تن از اعضای جنبش "فمن" دچار اختلال
شد. در این مراسم، خانم مارین لوپن، رئیس حزب همچون همیشه، نهادهای
اروپا، خارجیان مقیم فرانسه و بنیادگرائی اسلامی را مورد حمله قرار
داد.
مارین لوپن در سخنان خود، فرانسه را کشوری توصیف کرد که کنترل خود
را بدست "فن سالاران بروکسل" سپرده است. بروکسل مقر نهادهای
اروپائی است. وی : " نابینائی و ضعف طبقۀ حاکم" را مورد حمله قرار
داد و گفت آنان دچار شکست "اقتصادی و سیاسی" کامل شده اند. مارین
لوپن، در حالیکه هواخواهان او فریاد می زدند "اینجا خانۀ ماست"، از
"فرانسویانی که همه چیز، آنان را به خشم وا می دارد، اما آرامش خود
را حفظ می کنند" تجلیل کرد.
راهپیمائی و سخنرانی مارین لوپن، برای دقایقی توسط سه تن از اعضای
جنبش "فمن" دچار اختلال شد. اعضای این انجمن دفاع از حقوق و
آزادیها برای جلب توجه افکار عمومی معمولا بر بدن عریان خود
شعارهائی در ارتباط با موضوع مورد اعتراض درج می کنند.
این سه دختر جوان امروز در شعارهای خود، حزب "جبهۀ ملی" فرانسه را
به حزب نازی آلمان در دوران پیش از جنگ دوم جهانی تشبیه کردند و به
نشانۀ اعتراض با دست به تکرار"سلام نازی" پرداختند. گروه انضباط "جبهۀ
ملی" این سه تن را بازداشت و آنان را به پلیس فرانسه تحویل داد.
در خبر دیگری نوشته شد : با توجه به تظاهرات
هواداران خانه کارگر در تهران که گفته می شود 10 هزار نفر در آن
شرکت داشتند ، غلامرضا غلامحسینی، عضو سابق سندیکای شرکت واحد،
ساکن کانادا، اظهار عقیده میکند که این مراسم توسط «عوامل دولت»
ولی بنام کارگران برگزار شده است.
غلامحسینی عقیده دارد که حتی سخنانی هم که در مراسم امروز مطرح شد،
در واقع حرف کارگران نبود. علیرضا محجوب اعلام کرد که بازنشستگی
قبل از موعد را باید مورد رسیدگی قرار داد، یا چیزهای جزئی دیگری
مثل همین مورد. در صورتی که اصلی ترین مشکل کارگران ایران داشتن
تشکل‌های مستقل کارگری است که بتوانند پیگیر حقوق طبقاتی خود باشند.
این عضو سابق سندیکای شرکت واحد می گوید که اینک در بسیاری از
کارخانه‌های دولتی، حقوق کارگران ماه‌ها به تعویق افتاده است.
علیرضا محجوب چرا به این نکات اساسی اشاره نمی کند؟
بعقیده غلامرضا غلام حسینی، کسانی که دغدغه کارگران را دارند نباید
به این گونه تحرکات دل خوش کنند و فکر کنند که این حرف ها مطالبات
کارگران است.
کارگران امروز اصلی‌ترین مشکلشان مشکل معاش است و دریافتی حقوقشان
یک سوم هزینه‌های زندگیشان است.
غلامحسینی یادآوری می کند که همزمان با دادن اجازه به خانه کارگر،
تعدادی از رهبران کارگری را که خواهان برگزاری راهپیمائی برای 11
اردیبهشت بودند دستگیر کرده اند.
همین چند روز پیش "ابراهیم مددی" و "داود رضوی" از اعضای هیأت
مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد و نیز "محمود صالحی"، "کاک عثمان"
و "پدرام نصراللهی" را در کردستان و سنندج بازداشت کردند؛ متأسفانه
در راهپیمائی امروز، "علیرضا محجوب" و "حسن صادقی" در صحبت‌هایشان
هیچ گونه اشاره‌ای به بازداشت آنها نکردند.
rfi
........................................................................................
حمله فمنیست های عریان به یک جلسه اسلامی در آلمان!
کنفرانس اسلام شناسی برلین به دست فمن ها بر
هم ریخت
نمایاندن اندام عریان زن، پاشنهِ آشیلِ دین محمد، پیامبری که خود 9
زن عقدی! و چهل زن صیغه در حرمسرا داشت. (ماشالا) و تجاوز به
کنیزکان و تصاحب زنان اسیر شوهردار را مجاز اعلام کرد! (هزار
ماشالا)! و عایشه هم که 7 سال داشت؛ هِچ... پیشکش!
پی نوشت: اعتراضی واضح و عریان به مذهب واپسگرا و تجاوزگری که سر
می بُرد و هر اندیشه و بیان و قلم مخالف را کشتار میکند و در صدد
نابودی تمدن و بشریت است.
facebook
فمن‌ها، این پری‌های سینه‌برهنهٔ افسونگر
دختر باران
تابلوی نقاشی زن برهنهٔ سوار بر اسب را یادتان هست؟ زن زیبای
افسونگری که سربه زیر و در حالی که موهای بلندش بر سینه‌اش ریخته
سوار بر اسب است. با چشمهای خیره شده به زین. نام او لیدی گوادیو
است. او همسردوک کاونتری بود که در قرن یازدهم میلادی در انگلستان
می‌زیست. در شهر تحت نظارت همسرش مردم وادار به پرداخت مالیات‌های
سنگین بودند. همین امر موجب اعتراض او نسبت به ظلمی که همسرش بر
مردم شهر روا می‌داشت، شده بود. او برای کم شدن مالیات‌های تعیین
شده برای آنها به شرط عجیب همسرش تن داد. دوک، به بانو گوادیو
گفته بود که اگر حاضر شود دور تا دور شهر را برهنه بگردد مالیات را
کم میکند. در این داستان مردم به احترام بانوی ایثارگر از
خانه‌هایشان بیرون نیامدند و برای دوک، تنها راهی که باقی ماند
کاهش مالیات بود. تصویر‌ها و تابلوهای بسیار از این روایت ساخته
شده و چیزی که بیش از راستی و درستی این داستان اهمیت دارد گذشتی
است که این بانوی نجیب‌زاده برای احقاق حقوق مردم شهر نمود.
گروه فمن که از سال ۲۰۰۸ در اوکراین کار خود را آغاز کرده، تا
امروز بیش از هر گروه و دستهٔ دیگری از این شیوه در اعتراض‌های خود
در کشورهای مختلف استفاده کرده است. این گروه نخستین بار در اعتراض
به پدر سالاری و مرد سالاری در اوکراین به شهرت رسید. اعضای این
گروه در تظاهرات‌های خود به صورت برهنه یا نیمه برهنه ظاهر شده و
بر بدن خود شعار می‌نویسند. آنها در اعتراض به قوانین ضد زن علاوه
بر جوامع غربی در جوامع متعصب عربی نیز ظاهر شده‌اند. به طور مثال
سه تن از اعضای این گروه نخستین بار علیه بازداشت «امینه تایلر» در
تونس و برابر ساختمان دادگستری این کشور بصورت نیمه عریان ظاهر
شدند. آنها همچنین در برابر سفارت عربستان در فرانسه عریان شده و
با در دست داشتن تازیانه نسبت به حکم شلاق برای وبنگار و فعال عرب
«رائف بدوی» تجمع کردند. پیش‌تر نیز با پوشیدن برقع و عریان کردن
سینه‌هایشان در سال ۲۰۱۱ در برابر سفارت عربستان نسبت به قوانین ضد
زن این کشور اعتراض کرده بودند. این گروه در حال حاضر بیش از صد
عضو از کشورهای مختلف را در خود دارد و همچنان به همین روش به
اعتراض خود به آنچه نقض قوانین و حقوق شهروندی، علی الخصوص زنان
خوانده می‌شود ادامه می‌دهد. یکی از آوانگارد‌ترین شیوه‌های
مبارزاتی، روشی که حتی اگر با آن مخالف باشیم نمی‌توانیم تاثیر
گذاری‌اش بر جامعه را بی‌اهمیت بدانیم.
در طول تاریخ، عریان شدن بعنوان یکی از روشهای مبارزه و اعتراض به
مسائل اجتماعی، سیاسی و مدنی و بخصوص قوانین مردسالارانه به وفور
رخ داده است. مردان متعددی در جهان، اعتقادات خرافی دارند. زن را
منشا آلودگی و گناه می‌دانند، از حق زن بر بدنش آگاهی ندارند و به
همین دلیل شاید عریانی زنان در اعتراض به این رویه بیشتر مشاهده
شده باشد. اما چنین نیست که کسانی که در اینگونه اعتراضات عریان
شده‌اند همواره زن بوده‌اند. جان لنون یکی از هنرمندانی است که در
حمایت از جنبش زنان و عقاید ضدمرد سالارانه و ضد نژادپرستانه‌اش به
همراه همسرش در برابر عکاسان عریان شده است. به گمان این خوانندهٔ
مطرح موزیک اعتراضی «نمیشود از قدرت مردم دم زد بی‌اینکه درکی از
این داشته باشی که مردم شامل دو جنس هستند». به جز این عضو سر‌شناس
گروه بیتلز، هنرمندان دیگری نیز بوده‌اند اعم از زن و مرد که از
این روش‌گاه برای اعتراض و‌گاه برای مطالبهٔ حقی شخصی استفاده
کرده‌اند. حتی آدم‌های عادی نیز چنین کرده‌اند. کافی است یک سرچ
ساده کنید و ببینید «برهنه شدن زنی در اعتراض به تفتیش بدنی»، «زن
برهنه‌ای که با ریختن رنگ سرخ بر خودش به گاوبازی در اسپانیا
اعتراض کرد» و قس علیهذا.....
برخی از کسانی که این شیوه را برای اعتراض برگزیده‌اند یا با آن
موافقند معتقدند عریانی یک حق است و بدن، ناموس کسی نیست و علاوه
بر آن این روش توجه افراد بیشتری را به اعتراض و دلایل آن جلب
میکند. از واکنش‌های مثبت و منفی این اقدام بگذریم چرا که تکثر و
تفاوت سلیقه‌های انسان‌ها آنقدر زیاد هست که هیچ گروهی را نمی‌توان
با گروه دیگر همسو کرد و خوب این از زیبایی‌های زندگی در این عصر
است.
________________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|
