تاریخ انتشار :08.08.2015

نقدی دیگر به فرقه های حاشیه ای بنام کمونیزم کارگری

سعید صالحی نیا

Salehinia@aol.com

7آگوست 2015

مقدمه:

دو مقاله اخیر ، یکی از ثریا شهابی و دیگری از مجید آذری (1) ابزاریست که خوانندگان به وضع زاری که فرقه های حاشیه ای موسوم به کمونیزم کارگری بهش دچار هستند، یکبار دیگر ببینند . از سوئی ثریا شهابی ، فرقه حمید تقوائی را بدرستی افشا می کند که دنبال "طرح هائی موازی " و با پرچم دروغین انقلاب دوید و از سوئی مجید آذری بعد از "فحاش خواندن" ثریا شهابی ، با وجودی که فرقه خودش منبع بینظیر لمپنیزم در کمونیزم ایرانیست، به "فحاشی" و حمله به "کمونیزم کارگری"(یعنی فرقه حمید تقوائی!) مفتخر کرد!

از دید من خواندن این افشاگریهای متقابل گرچه حتی بیش از اندازه تکراری و تهوع آور است ، همچنان دریچه هائی را باز می کند تا فعالین کمونیست و آزادیخواه، منجمله انها که خود را با جنبش کمونیزم کارگری تداعی می کنند ، یکبار دیگر امکان فکر کردن و تصمیم گرفتن پیدا کنند.
در این مقاله کوتاه من نگاهی می اندازم به "دعوائی" که بین این دو گرایش مدتهاست ادامه داشته و مدعی هستم که این دو گرایش هیچکدام ربطی به کمونیزم کارگری با تعاریف منصور حکمت ندارند و دقیقا از همین رو به حاشیه نشینی و ریزش مداوم مبتلا هستند:

(1)ثریا شهابی فرقه حمید تقوائی را متهم می کند به دنباله روی از "انقلابات ناتوئی":


ثریا شهابی از فرقه "حکمتیست رسمی" فرقه جمید تقوائی را متهم می کند که دائم در سقوط است و مدتهاست دنبال "انقلابات ناتوئی" افتاده و درست مثل فرقه رجوی ، سیاست موازی را دنبال می کند.(1) ) ایشان مدعی است که فرقه تقوائی به ناسیونالیزم کرد و هر طرح امپریالیستی دیگری در خاورمیانه دخیل می بندد تا مطرح بماند همانطور که فرقه رجوی اینکار را انجام داده است و سرانجام می گوید که باید خط حمید تقوائی افشا شود چرا که امالش ضد منافع طبقه کارگر و سوسیالیزم است.



(2)مجید آذری از نمونه های قشری هنوز "فعال" در حزب حمید تقوائی چگونه از فرقه اش دفاع می کند؟

دفاع بامزه مجید آذری از فرقه اش با یک حمله "متقابل" به فرقه حکمتیست انجام می شود! ایشان ابتدا مدعی می شود که حکمتیستها فحاش هستند(1) و خواننده می ماند که مگر ایشان و فرقه اش ادمهای غیر فحاش و پاستوریزه ای بوده اند!(2) و بعد از "تثبیت" این حکم دروغین، بطور متقابل مدعی می شود که فرقه حکمتیست اصلا سوسیالیزم نمی خواهد و همیشه مخالف انقلابها بوده و خانه نشین است!طبعا مجید آذزری می خواهد بما بقبولاند که فرقه اش حانه نشین نیست بلکه هی در خیابان راه می رود! از این کشور به اون کشور هی انقلاب می کند و متخصص انقلاب شناسی است!

مجید آذری از انقلاب اکتبر و انقلاب اسلامی ایران و "انقلابات خاورمیانه" و "انقلاب 88 و غیره به هم می بافد تا ثابت کند اینها همه انقلاب بودند و فرقه اش درست گفته و هر کس مخالف فرقه او باشد "فحاش است"!

اینهم متدهای مجید آذری! بر مخالف حرفهای ایشان هم حتما چند تا لعنت!

(3)دوعوا در محتوا سر چیست و چرا این دو فرقه هر کدام از یکسوی بام افتاده اند؟

نه الان بلکه از همان زمان که هنوز منصور حکمت زنده بود، این دو گرایش در مورد تعریف انقلاب و متد برخورد به جنبش ها در حزب کمونیست کارگری بود منتی دست پائین داشت. بعد از مرگ منصور حکمت یکی شد "گرایش مدرسی " و دیگری "گرایش تقوائی" .بعد از تو سر هم زدنهای متوالی بالاخره هر کدام دست چند تای دیگر را گرفتند و به سنت سایر گرایشهای کمونیزم ایرانی در مقابل هم صف کشیدند و هی دور دم خودشان دویدند تا رسیدند به این نقطه ای که هستند! یعنی نقطه صفر!

الف: گرایش تقوائی و افتادن از سر پوپولیزم به دامن راست:

گرایش تقوائی با بلند کردن پرچم پوپولیستی انقلاب را "ریختن مردم در خیابانها تعریف کرد" و نمونه اش همین تعریف بامزه محمد آسنگران که در مقاله ای بطور مشروح نقدش کردم (2)

""" از نظر من هر تحرک توده ای که با به میدان آمدن توده های معترض از اقشار مختلف ناراضی جامعه و (نه الزاما تنها یک قشر و یا یک طبقه معین) که به خیابان می آیند و به شکل اعتصاب یا تظاهرات و تجمع میخواهد حکومتی را سرنگون کنند و قدرت سیاسی دیگری را به هدف بهبود زندگی جامعه و در جهت پیشرفت جامعه سرکار بیاورند را میتوان انقلاب نامید."

طبیعتا این متد نگاه به انقلاب باعث شد که بطور متوالی اینها بیفتند توی دام گرایشات دیگری که اونها ریختند در خیابان! مثلا:

دفاع از انارگوفمینیستها در ماجرای "جنبش عریان"، دفاع از "استقلال کردستان" دفاع از "انقلابهای خاورمیانه، فراخوان به کشتی نگرفتن با موسوی و سیپراس! دفاع از قوم بختیاری ، دفاع از "انقلاب اوگرائن" ، دفاع از "انقلاب 99 در صدیها" و فراخوان به محکوم نکردن خطر حمله حکومت امریکا به سوریه و ....

مجید آذری که هیچ بزرگترهای اون فرقه هم نمی توانند و نتوانسته اند توجیه کنند که چرا فرقه حمید تقوائی دچار اینهمه اعوجاج شده آنهم بنام کمونیزم منصور حکمت و هر کس مخالف اینهاست هم "مخالف کمونیزم کارگریست"!

ب: گرایش کوروش مدرسی و افتادن از سر "نوبت ما نرسیده بیرون نروید" به خندق بی عملی:

گرایش کوروش مدرسی دنبال خطی بود و هست که انقلاب را انقلاب سوسیالیستی می داند و شرط چاقو دارد وقتی قرار است واردش شود. یعنی اول انقلاب سنجش را می گذارد توی جنبشها اگر درجه سوسیالیزمشان بالا بود فراخوان بیرون رفتن به خیابان می دهد وگرنه در خانه نشستن را توصیه می کند!

بدنبال چنین تحلیلی از انقلاب طبعا این گرایش سالهاست به خانه نشینی دچار است چون مثل انجمن حجتیه ایها دارد "ثبر می کند تا دوران اخرالزمانش برسد" لذا به این وضع فلاکتبار می افتد که رسیده! از سر دیگر به همان نقطه صفری رسیده که حمید تقوائی و فرقه اش!

بامزه تر اینست که هر دوی این گرایشات بدجودی توی خودشان باد می کنند و مدعی هستند که منصور حکمت را دارند نمایندگی می کنند! مثل سایر فرقه ها در تاریخ و طبعا مخالفشان همیشه فحاش است و مزدور امپریالیست است و پاسدار بوده ادم لو داده و خودش باید ثابت کند که نبوده! طبعا مخالفانش فحاش هستند و ضد کمونیست و روانی و فقط اونها هستند که یکه و تنها در بیابان برهوت پرچم کمونیزم و سوسیالیزم خواهی را در اهتزار دارند!

باور بفرمائید اگر دون کیشوت الان زنده بود الان مقداری تجدید نظری چیزی می کرد اگر توی این فرقه ها می نشست! اما اینها؟ ! محال است!

(4)راه حل چیست؟ کدام نگاه به انقلاب درست است کمونیستهای کارگری چه کنند؟

بررسی پدیده انقلابها و شناخت نحوه برخورد به انقلابها یکی از مشغله های مهم کمونیستها بوده. انقلابها ساخته ذهن کمونیستها نیستند.پدیده های طبیعی مثل سایر پدیده ها هستند که در زمانها و شرایط معین آغاز می شوند و کار کمونیستها ضمینه سازی و رادیکالیزه کردن انقلابهاست به هدف اینکه بجای تخریب و شکست به پیروزی های مرحله ای و نهائی برسند.

در تاریخ کمونیزم صدها جور ایراد هم در تعریف انقلابها و هم در سیاستگذاری در برخورد انقلابها از سوی کمونیستها وجود داشته.خارج از اینکه کمونیستها هم متعلق به جنبشهای مختلف بوده اند و طبعا نگاهشان به انقلاب و متد وارد شدن به آن بسیار متفاوت و گاها متضاد بوده.
لذا بحث و مناظره در مورد انقلاب و مراحل انقلاب در مورد اشکال بروز انقلاب در جوامع مختلف را باید بحثی باز دانست . با ذکر این مقدمه من مدعی هستم هردو گرایش اصلی موجود در فرقه های کمونیزم کارگری ، نادرست و معوج هستند. یکیشان دچار پوپولیزم و افتادن بدنبال مردم چون انقلاب را ریختن مردم تو خیابانها می داند و دیگری دچار حاشیه نشینی دائم بخاطر اینکه هنوز وقتش نرسیده!

از دید من راه درست اینست که این دو گرایش را ابتدا کامل شتاخت و عوامل تثبیت این گرایشها را درون احزاب موجود شناساند و طرد کرد.ابتدا باید تکلیف عواملی که باعث شده اند این روایتهای معوج درون حزب منصور حکمت تثبیت شوند و کمونیزم کارگری را به استیصال و حاشیه نشینی کشانده اند با اسم و رسم معرفی کرد و فراخوان داد تا فعالین کمونیزم کارگری به احیای تحزب کمونیزم کارگری بودن این "رهبران موجود" و منشی هاشان ، گرد هم آیند.

در برخورد به متد درست انقلابی باید مرزبندی مجددی با پوپولیزم و سکتاریزم کشید .اینکه انقلاب از ابتدایش اغاز می شود دلیل نیست که کنار موسوی و گرایشات دیگر بایستیم یا مردم را توهم کنیم.اینکه انقلاب از ابتدایش اغاز می شود دلیل ایستادن کنار "جنبش برهنه ها" یا "جریانات استقلال کردستان یا قوم بختیاری نیست! همانطور که انقلابی بودن این نیست که کسی منتظر قطار انقلاب بماند!

کمونیستها بعنوان عناصر پیشرو باید در جنبشهای اعتراضی پرچم مستقل و رادیکال خود باشند. این ایجاد توازن دائم هنر است.باید این هنر را اموخت و اموزاند. کمونیستهای کارگری نباید پشت افتخارات منصور حکمت درجا بزنند باید به بازتعریف موقعیت خود به تدوین برنامه مدرنتر و جلوتر کمونیزم کارگری بپردازند(3 و 4)

به چنگهای قلمی ساکنین امامزاده های بی امام که نام خود را "حزب کمونیست کارگری " و "حکمتیست " گذاشته اند نگاه کنید! دیگر رقت آور است و تاسفبار! دوران دیگریست!


منابع بیشتر:

(1)مقالات ثریا شهابی و محید آذری:

ثریا شهابی : از خانه نشینی تا فحاشی به کمونیسم کارگری وحمید تقوایی(مجید آذری)
http://www.azadi-b.com/G/2015/08/post_296.html
سقوط آزاد به ایستگاهی آشنا , سرانجام خط حمید تقوایی(ثریا شهابی)
http://www.azadi-b.com/G/2015/08/post_289.html
 

________________________________________________________

توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام دریافت نمیشود.