تاریخ انتشار : 02.11.2015

چیزی باید گفت

حمید محبی

به بهانه موشک باران دگر باره لیبرتی.

 شامگاه پنجشنبه گذشته موشک های جمهوری اسلامی همچون موارد پیشین، فضای کمپ لیبرتی مجاهدین را شکافت وبر سر ساکنین آن فرو بارید.

نیازی به بازگو کردن خبرها نیست. مجاهدین خبرها، عکسها ونامهای کشته شدگان را اعلام کرده اند.

نظام آخوندی نیز مزدبگیری را به میدان فرستاده است تا مسئولیت تهاجم را برعهده بگیرد وباز هم تهدید کند.

بیشتر کشته شدگان را بدلیل کار وزندگی با یکدیگر در قرار گاه ها بخوبی میشناسم. حرفها و نظراتشان را بارها شنیده بودم.

در اراده جدی آنها برای برانداختن تمامیت نظام جمهوری اسلامی تردید ندارم.

همچنان که تردید ندارم همه آن حاضر بودند زندگیشان را برای آزادی مردم ایران از یوغ آخوندهای جنایتکار از دست بدهند.

با آنها که رفته اند سخنی نیست.

با آنها که مانده اند اما  سخن هایی هست.

از همان لحظه که خبرهای موشک باران کمپ لیبرتی توسط تارنمای مجاهدین و رادیو فردا، رادیوی در خدمت وزارت امورخارجه آمریکا به اطلاع عموم رسید، موضع گیریها، مقالات ومصاحبه های پرشماری انتشار یافته اند.

مجموعه ای از نظرات وموضعگیری ها را خوانده ام.

جای صاحبان اصلی موضعگیری وسوژه های اصلی داستان در گفته ها و نوشته ها خالیست.

بسیار خوب بود اگر میشد سخنان ساکنان لیبرتی را بدون واسطه وبدون هیچ محذوری، همان گونه که می اندیشند ومیخواهند، بشنویم تا معلوم باشد خواسته های آنان چیست.

سخنان آنها را نمیشنویم. دردیگرسو، سخنگویان مجاهدین، اعضای خانواده ها، کمپین ها، مخالفان و موافقان مجاهدین هستند که میگویند، موضع میگیرند وتعیین تکلیف میکنند.

اینگونه جنایات همواره فضایی باز میکند تا هم دلسوزانی که در صداقتشان تردید ندارم وهم منتظران فضای مناسب، به صحنه بیایند وکلامی بگویند.

من بعنوان یک شخص، موافق هرگونه نظر دادن در مورد این جنایت وحشیانه هستم.

اکنون نیز گمان میکنم باید چیزی گفت. آنچه میخواهم بگویم:

یکم-  مسئول جنایت اخیر تهاجم بیشرمانه به لیبرتی به تمام وکمال رژیم جنایتکارآخوندی جمهوری اسلامی است.

 گمان کنید که مجاهدین یک فرقه مذهبی هستند. گمان کنید تمام تلاش سران مجاهدین معطوف است به درعراق

نگهداشتن اعضاء وبهره برداری از آنها در جهت بازی درعرصه سیاست.

گمان کنید که با ایدئولوژی، خط سیاسی و استراتژی  مجاهدین از اساس مخالفیم.

آیا اینها میتوانند ذره ای از بار جنایت وشناعت آخوند ها بکاهند؟

گمان کنید که سران مجاهدین از روی غرض واعضای آنها از روی خطا، خواسته اند که بخش بیشترین بدنه تشکیلات تا کنون در عراق بماند. آیا جنایتکاران جمهوری اسلامی حق دارند که بر آنها موشک ببارند وجانشان را بگیرند؟

اگر جنایت محکوم است باید جنایت کار را شناسایی و به صراحت محکوم کرد.

این کلام که اگر آنجا نبودند کشته نمیشدند یعنی کاستن جرم جنایتکار.

آری اگر آنجا نبودن کشته نمیشدند اما حال که آنجا هستند باید کشته شوند؟

آیا نظام آخوندی حق دارد انسان های ساکن لیبرتی را بدلیل اینکه عضو مجاهدین هستند ودر عراق مانده اند، کشتار کند؟

هرگز و مطابق هیج عرف وقانونی چنین نیست.

به گمان من آخوندها پس از توافق اتمی با دولت آمریکا وشرکایش وپس از شرکت داده شدن در مذاکرات سوریه، برای ضربه زدن به لیبرتی چراغ سبز دریافت کرده اند ویا خود را درچنین موضعی میبینند.

جان کری وزیر امور خارجه اوباما و آنتونیو گوترز کمیسر عالی پناهندگان سازمان ملل به صورت مرسوم ودیپلماتیک تهاجم را محکوم کرده اند ولی وانمود میکنند که نمیدانند موشک باران کار کیست. هر بار پس از کشتار افراد بی سلاح وبی دفاع خواستار تحقیق شده اند اما وانمود کرده اند که نمیدانند چه طرفی کشتار لیبرتی نشینان برنامه ریزی واجراء کرده است.

آمریکایی ها میتوانند از روی کره زمین رد عبور آب در مریخ را ببینند اما نمیتوانند کسانی را که به لیبرتی موشک شلیک میکنند ببینند!!!

دوم-  توجه داشته باشید که بسیاری از اعضاء مجاهدین در لیبرتی  پیرو همان ایدئولوژی وخط سیاسی رهبرانشان هستند. یعنی میخواهند تا زمانی که امکان دارد در عراق بمانند وتنها در صورتی که هیچ راهی برای ماندن نباشد حاضر به تر ک عراق هستند. این افراد به گمان من میانگین سنی حدود پنجاه سال دارند. 

آنها درست یا نادرست حق دارند در باره زندگی وآینده شان تصمیم بگیرند. آنرا بیهوده به خطر بیندازند و یا حفظ کنند.

اعلام کمپین وجمع کردن تعدادی امضاء برای انتقال ساکنان لیبرتی زمانی جدیست که مورد پذیرش سوژه های کمپین نیز باشد.

باز نشر دادن خبر ها ولیست هایی که وابستگان رژیم منحوس جمهوری اسلامی انتشار میدهند آنهم بدون ذکر منبع تلاش برای خروج ساکنان لیبرتی نیست. تنها اطلاع رسانی ناقص است.

آنگاه که در ایدئو لوژی وسیاست موافق گروهی نیستید، تلاش برای حفظ جانهای آنها خود بخود جنبه انسانی پیدا میکند.

به گمان من پیش از تعیین تکلیف بجای آنها باید همین جنبه را در نظر داشت.

در نخستین گام اگر میتوان باید کاری کرد که طرفین دارای قدرت درعراق، امنیت ساکنان لیبرتی را تامین کنند.

آگر میتوان باید جلوی تکرار جنایت را گرفت. در گام بعدی اگر میتوان باید به انتقال آنها به کشوری امن کمک کرد.

 تسویه حساب وکنشگر سیاسی بودن را بگذارید در جایی دیگر.

سخن آخر اینکه اگر ساکنان لیبرتی تا امروز در عراق مانده اند ویا نگهداشته شده اند. اگر انتقال آنها بسیار به دراز 

کشیده است. اگر درحال حاضر انتقال آنها در تعداد اندک صورت میگیرد.حتا اگر تعدادی همچنان در عراق باقی بمانند.

هیچکس حق ندارد به سمت آنها شلیک کند وبر روی آنها موشک ببارد. هیچکس حق ندارد برای کشتار آنها چراغ سبز بدهد سپس با دورویی کامل آنرا محکوم کند.

عامل این جنایت آشکار وبیشرمانه، جمهوری جنایت کار اسلامی آخوندی است. شرکایش همدستانی اند که در حکومت عراق دارد. همدستانش شرکایی اند که این جنایت را انجام دادند.

حمید محبی

2015-11-01

________________________________________________________

توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام دریافت نمیشود.