|
تاریخ انتشار:13.07.2015
خبرگزاری رویترز به نقل از محمدجواد ظریف، وزیر خارجه ایران گزارش
داد که مذاکرات هسته ای وین تمدید نخواهد شد و نتیجه کار روز
دوشنبه اعلام می شود. ظریف ساعتی پس از دیدارش با جان کری، همتای
آمریکایی خود، اعلام کرد که هنوز مذاکرات ادامه دارد و به
خبرنگاران گفت که انتظار اعلام نتیجه را در شبانگاه یکشنبه نداشته
باشند.
برپایه این گزارش منابع دیگر نیز گفته اند که احتمال می رود که
نتیجه مذاکرات هسته ای در وین به توافق بیانجامد، اما هنوز گفتگو
بر سر جزییات ادامه دارد.
با افزایش احتمال اعلام توافق نهایی اتمی میان ایران و قدرت های
جهانی در روز دوشنبه، قیمت های نفت در این روز کاهش یافت. برخی
تحلیلگران می گویند توافق اتمی احتمالی با ایران باعث کاهش هر چه
بیشتر قیمت نفت خواهد شد.
وزیران خارجه ایران و آمریکا، عصر یکشنبه به مدت یک ساعت با یکدیگر
گفت‌وگو کرده‌اند. پس از آن جواد ظریف به خبرنگاران گفت: «تمدیدی
در کار نیست و فردا هم به کار ادامه می‌دهیم.» «تسنیم» به نقل از
وزیر خارجه ایران نوشت: هنوز (برای رسیدن به توافق) کار داریم....
قمارِ
دوسرباخت
شاهین سرتیپی
در حالی که جمهوری اسلامی در آستانه‌ی به هراج گذاشتنِ استقلالِ
نیم‌بندِ ایران است، «بانیان امور» اخبار را طوری تنظیم کرده‌اند
تا عموم تصور کنند که با این «توافقِ» احتمالی جمهوری اسلامی نورِ
علی نور کرده!
اما حقیقت این است که در پی این توافق احتمالی، استقلالِ نیم‌بندِ
کشور طی «ترکمانچای اتمی» به طور کامل از دست خواهد رفت. بازدیدِ
بی‌قید و شرط از مراکز نظامی همانا و افتادنِ عینی و عملیِ افسارِ
مملکت به دست روسیه و چین طیِ معامله‌‌ای سراسر سود برای غرب و در
نتیجه تاراجِ بیش از پیشِ کشور همانا! و این همان «طرح پساخامنه‌ای»
است که امثالِ رفسنجانی و خاتمی به دنبالِ به اجرا گذاشتن‌اش هستند:
«حفظِ نظام» به «هر قیمت»ی!
توافق با رژیمی که چیزی برای از دست دادن ندارد به جز خودِ «نظام»،
ولو به بهای به حراج گذاشتنِ کشوری که آن رژیم هیچ‌گونه تعلق خاطر
و عِرقی به آن نداشته، ندارد، و نخواهد داشت، را به عنوان «جشن ملی»
معرفی می‌کنند؛ و برخی از مردم و به خصوص اصلاح‌طلبانِ حکومتی نیز
از هم‌اینک بر طبلِ شادی می‌کوبند. ظریف‌الدوله در بالکنِ هتلِ
محلِ مذاکرات مدام مثلِ دلقکِ سیرک رقاصیِ سیاسی می‌کند و وعده‌ی
امروز و فردا می‌دهد. هیچ بعید نیست که رسانه‌های رژیم این بالکن
را هم مثل بالکنِ حسینه‌ی جمارانِ خمینی تقدیس کنند؛ و از «وزیر
خارجه» هم قهرمانی بسازند توخالی، و دو روز دیگر هم او را «امام
ظریف» لقب دهند!
در صورت عدم توافق اما مردم را از «جنگ خارجی» می‌ترسانند؛ و این
خوراکِ خبری را هر روز بیش از پیش در اذهان عمومی باورپذیرتر
می‌کنند؛ و نمی‌گویند که «ای مردم! در پسِ پرده ما همین الان، نه
فقط در خارج، که در داخل هم، در شرایطِ جنگی هستیم!» از اعدام‌های
فله‌ایِ روزی ده نفر و انباشتِ زندانیانِ سیاسی و اجتماعی و
سندیکایی و دانشجویی بگیرید تا حد زدن‌ها و دست و پا قطع کردن‌ها و
چپاول‌ها و اختلاس‌ها و پارازیتها… اگر این اسمش جنگ نیست پس چیست؟!
بله، مردم را فریب می‌دهند، و در حالی که خونشان را در شیشه
کرده‌اند بهشان وعده‌ی جشنِ به اصطلاح «ملی» می‌دهند؛ چنانکه
سپاهیان گفتند چه توافق بشود چه نشود این جشن به هر حال برگزار
می‌شود. چرایش را باید از خودشان پرسید: شما که مردم را اصولا آدم
حساب نمی‌کنید، چرا حالا اینقدر روی «حمایتِ» مردم حساب می‌کنید؟
آیا تا به حال جز در «شرایطِ جنگی» چنین نیازی را احساس کرده بودید؟!
بگویید در راستای «طرح پساخامنه‌ای»، به غیر از هراجِ کشور، روی چه
چیزهای دیگری «قمارِ دوسرباخت» کرده‌اید؟!
________________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|
