|
تاریخ انتشار: 11.08.2014
اقتصاد
آفریقا، آینده غرب و سرنوشت ترکیه در هفته نامه های فرانسه
ناصر اعتمادی
آفریقا، غرب و ترکیه از جمله موضوع های مهم مقالات آخرین شماره های
هفته نامه های فرانسه هستند
در حالی که رشد اقتصاد جهانی 3.4 درصد برآورد می شود و رونق
اقتصادی از حوزۀ یورو، واحد پول اروپا، مدت هاست رخت بربسته و آهنگ
رشد در اقتصادهای نوظهور نظیر چین و هند نیز آهسته شده، توسعۀ
اقتصادی در قارۀ آفریقا با قدرت ادامه دارد. به همین مناسبت، نیکلا
باورز، تفسیر این هفتۀ خود را در نشریه "لوپوئن" به همین موضوع
اختصاص داده و نوشته است که رشد اقتصادی قارۀ آفریقا در سال جاری
میلادی 5.3 درصد بوده که تا سال 2016 به 6 درصد خواهد رسید. در
میان ده کشور جهان که بالاترین نرخ رشد اقتصادی را در سال جاری
داشته اند، شش کشور، نظیر آنگلولا، اتیوپی و نیجریه، آفریقایی
هستند. آفریقا به یکی از قطب های مهم جذب سرمایه های خارجی نیز
تبدیل شده، به طوری که در سال 2013 بیش از 50 میلیارد دلار سرمایۀ
خارجی مستقیم را جذب کرده است.
برغم خشونت ها و جنگ های داخلی و همچنین اشاعۀ بیماری هایی نظیر "ایدز"
و "ویروس ابولا"، قارۀ آفریقا به گمان نیکلا باورز مرز جدید سرمایۀ
جهانی به شمار می رود. در این بین نیجریه با 160 میلیون نفر جمعیت
که تا سال 2050 به 400 میلیون نفر خواهد رسید با 8.5 درصد رشد
اقتصادی نخستین قدرت اقتصادی قارۀ آفریقا است، هر چند اقدام های
تروریستی گروه بوکوحرام ثبات سیاسی نیجریه را در معرض تهدید قرار
داده است. با این حال، به گفتۀ مفسر هفته نامۀ "لوپوئن" کشورهای
قدرتمند آفریقا جای قدرت های اقتصادی آسیا در نیمۀ دوم سدۀ بیستم
را می گیرند.
از محرک های مهم رشد اقتصادی آفریقا، جمعیت آن است : جمعیت آفریقا
که هم اکنون به یک میلیارد نفر می رسد، در سال 2050 به 2 میلیارد و
400 میلیون نفر و در سال 2100 به 4 میلیارد و 200 میلیون نفر خواهد
رسید. به همین دلیل، به گمان نیکلا باورز، ثبات آفریقا حاصل تقاضای
داخلی آن است و محرک های آن کاهش سریع فقر و شکلگیری یک طبقۀ متوسط
است که هم اکنون دربرگیرندۀ 350 میلیون نفر از ساکنان کشورهای
آفریقایی است. در حال حاضر قارۀ آفریقا دومین بازار جهانی ارتباطات
است و توسعۀ اقتصادی آن نه فقط بر رشد صنعت، بلکه نیز بر توسعۀ
کشاورزی و صنعت جهانگردی استوار است که، به گفتۀ باورز، خود عاملی
برای پیشگیری از تخریب محیط زیست است.
دیگر "مزیت" یا برتری سرمشق رشد اقتصادی آفریقا، به گفتۀ نیکلا
باورز، این است که عامل اصلی رشد در این قاره نه دولت ها، بلکه بخش
خصوصی است که به تنهایی 90 درصد مشاغل را ایجاد و دو سوم سرمایه
گذاری ها و 70 درصد فعالیت های اقتصادی را تأمین می کند. کارآفرین
های آفریقایی سالانه 400 هزار شرکت ایجاد می کنند. نیکلا باورز در
پایان تصریح می کند که قارۀ آفریقا در عین حال با چهار چالش بزرگ
از جمله چالش تروریسم نیز روبرو است که باید آن را در همکاری با
جامعۀ بین المللی از میان بردارد.
*"زنده باد غرب" عنوان تفسیر این هفتۀ ژاک آتالی در نشریۀ "اکسپرس"
است که با اشاره به تحولات جاری و بعضاً تلخ جامعۀ جهانی می نویسد
: همۀ شواهد و رویدادهای جاری آینده ای ناامیدکننده پیش روی جهان
غرب ترسیم می کنند و کافی است به اطراف خود نگاه کنیم تا احتمالاً
به حقیقت این پیش بینی پی ببریم. به گمان ژاک آتالی از جمله مصادیق
این پیش بینی شاید جنگ های داخلی عراق، سوریه و لیبی است که در به
وجود آمدن شان کشورهای غربی سهمی مهم داشته اند، زیرا تصور می
کردند که می توان بدون امکانات لازم در این کشورها دموکراسی ایجاد
کرد.
ژاک آتالی سپس به نبردهای اخیر غزه اشاره کرده و می افزاید که دولت
اسرائیل به عنوان متحد و نمایندۀ مهم غرب در منطقه در دام حماس و
دیگر گروه های افراطی فلسطینی افتاد و با حمله به غیرنظامیان
فلسطینی که قاعدتاً باید متحدانش باشند موجی از واکنش های
ضدصهیونیستی، ضدیهودی و ضدغربی را در جهان باعث شد. ژاک آتالی
همچنین به سیاست های جاری کشورهای اروپایی در قبال روسیه اشاره می
کند که به گمان او یادآور دورۀ جنگ سرد است و تنها نتیجه اش تقویت
چین و ایجاد جبهه ای از رژیم های دیکتاتوری علیه کشورهای غربی است.
به گمان ژاک آتالی کشورهای اروپایی با این دست سیاست ها فرصت های
تبدیل شدن به نخستین قدرت جهانی را از دست می دهند. به این ترتیب،
قدرت های غربی که سده های دژ مستحکم دفاع از آزادی و روشنگری بودند
در حال باختن نبرد ایدئولوژیک میان مدرنیته و سنت و آزادی و تعصبات
عقب مانده هستند.
با این همه، ژاک آتالی در ادامۀ تفسیرش می افزاید که نباید ناامید
شد و دست روی دست گذاشت، زیرا، هیچگاه به اندازۀ امروز ارزش های
غرب به آرمان های جوانان در پهنۀ جهانی تبدیل نشده بودند. زیرا،
تاریخ جهانی به سمت آزادی میل می کند که تنها مدافع حقیقی اش طی
سده ها غرب بوده است. در این حال، به گفتۀ آتالی، غرب همچنان
نخستین قدرت اقتصادی، تکنولوژیک و نظامی جهان است و برای مدتی
طولانی نیز خواهد بود و به همین دلیل همۀ دموکرات های کشورهای غربی
اعم از راست و چپ، جمهوری خواه و محافظه کار، نباید ستایش ارزش های
غرب را به ملی گرایان افراطی و پوپولیست ها واگذار کنند.
*همزمان با برگزاری انتخابات امروز ریاست جمهوری در ترکیه، هفته
نامۀ "نوول ابزرواتور" تفسیری به قلم گزارشگرش در این کشور به چاپ
رسانده که همانند غالب نظرسنجی ها پیروزی اردوغان را در انتخابات
امروز ریاست جمهوری کشورش اجتناب ناپذیر و محرز دانسته است. به این
ترتیب، به نوشتۀ خبرنگار "نوول ابزرواتور" رجب طیب اردوغان که در
سال 2003 به عنوان نخست وزیر ترکیه به قدرت رسید خواهد توانست تا
سال 2023 همچنان در قدرت باقی بماند. زیرا، بر اساس قانون اساسی
ترکیه نخست وزیر این کشور تنها می تواند برای سه دورۀ متوالی در
این مقام بماند و به همین دلیل رجب طیب اردوغان بدون انتخابات
امروز ناگزیر از ترک مقام خود در سال آیندۀ میلادی می بود.
به نوشتۀ "نوول ابزرواتور" انتخاب رجب
طیب اردوغان به عنوان رییس جمهوری ترکیه همچنین پیش درآمد اصلاح
قانون اساسی این کشور به منظور افزایش قدرت رییس جمهوری و تبدیل
نظام سیاسی ترکیه از نظامی پارلمانی به نظام ریاست جمهوری است.
گزارشگر "نوول ابزرواتور" در ادامه افزوده است که اردوغان برای راه
یافتن به وضعیت جدید تمام موانع ممکن به ویژه مخالفانش را یکی پس
از دیگری حذف کرده است. علاوه بر ارتش، دستگاه قضایی ترکیه در
نتیجۀ تسویه حساب های متوالی از مخالفان و منتقدان اردوغان خالی
شده است. نخست وزیر ترکیه حتا مخالفان خود را در درون حزب "عدالت و
توسعه" حذف و پلیس و دستگاه قضایی ترکیه را به ابزارهای سرکوب
مخالفان تبدیل کرده است. به گفتۀ تحلیلگران، رجب طیب اردوغان
ناگزیر خواهد بود که برای در قدرت ماندن قانون اساسی ترکیه را مورد
تعرض قرار دهد و به این ترتیب این کشور وارد دوره ای از بحران های
نهادی دائمی خواهد شد، زیرا، هیچ نهاد مستقل ضدقدرتی در کشور باقی
نمانده است.
rfi
_______________________________________________________
توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام
دریافت نمیشود.
|
