تاریخ انتشار : 11.11.2015

نامه نرگس محمدی به هیأت داوری و حاضران در مراسم اعطای جایزه سال بنیاد «گالیله ۲۰۰۰» در شهر فلورانس

 نرگس محمدی : «من يك زن و يك مادر هستم. زنی در سرزمينی كه تحت تبعيض آشكار قرار دارد. زنی كه می‌زايد اما هرگز سرپرست و ولی زاييده خود نمی‌شود. زنی كه ازدواج می‌كند و برای تشكيل زندگی مشترك بله می‌گويد اما حق طلاق ندارد. زنی كه هم كار خانه و هم كار بيرون را انجام می‌دهد اما مرد، رئيس خانواده و او همواره مرئوس است و اگر روزی عليه اين تبعيض برخيزد همچون من زندانی می‌شود. اما من هنوز هم معترض هستم.

 يكی از اتهامات من در پرونده اخيرم، فعاليت فمينيستی است و من هنوز يك فمينيست (مبارزه عليه ستم و تبعيض بر زنان) هستم. يكی از اتهامات من، فعاليت در كانون مدافعان حقوق بشر است اما بايد تاكيد كنم كه دفاع از حقوق بشر، آرمان و راه من است و من هنوز يك مدافع حقوق بشر هستم. يكي از اتهامات من، مخالفت با اعدام است و من با بريدن نفس انسانی به اراده انسانی ديگر، موافق نیستم....

من متاسفم که این جایزه دادن شما به من وهمزمان با همان کسانی که تمام شعور بشریت را به زنجیر میکشند ، معامله و مذاکره کردن خیلی مسخره شده است . شماها قبلا در فلورانس به اکبر گنجی هم جایزه دادید ولی آبی گرم نشد . خودتان از این نمایشات بی معنی و مسخره خسته نشده اید ؟ با دیکتاتور و فاشیست معامله و مذاکره میکنید و به مخالفش مثلا جایزه میدهید ؟

________________________________________________________

توجه کنید . نوشتن یک ایمیل واقعی الزامی است . درغیر این صورت پیام دریافت نمیشود.